Call girl i video seks chat - praca dla wyzwolonych seksualnie kobiet czy forma współczesnej prostytucji?

Celem przedstawionych badań było wyodrębnienie predyktorów przestępczości nieletnich po zakończeniu resocjalizacji instytucjonalnej (teoretyczny) i sformułowanie implikacji dotyczących oddziaływań resocjalizacyjnych w zakresie poszczególnych wymiarów funkcjonowania psychospołecznego wychowanków (praktyczny). Najważniejsze przesłanie tej pracy zawiera się w pedagogicznym ujęciu podjętego problemu badawczego. Mimo że oparta o przesłanki interdyscyplinarne (kryminologiczne, psychologiczne) jest ona na wskroś pedagogiczna - poczynając od aparatury pojęciowej, argumentacji, eksponowania edukacyjnych aspektów resocjalizacji, po proponowane rozwiązanie odnoszące się do metodyki pracy z jednostkami wykolejonymi społecznie.

Niniejsze opracowanie zostało poświęcone problemowi aktywności uczniów szkół zawodowych. Część teoretyczna pracy dotyczy zagadnień związanych z aktywnością człowieka. Rozpatrywano ją z punktu widzenia takich nauk, jak psychologia, socjologia i pedagogika. Scharakteryzowano także koncepcje pedagogiczne nawiązujące do problemu aktywizacji uczniów. Część druga to prezentacja badań przeprowadzonych w 2008 i 2013 roku wśród uczniów szkół zawodowych z powiatów ełckiego, oleckiego, gołdapskiego i kętrzyńskiego. Ich celem była diagnoza i analiza poziomu zaangażowania uczniów w zakresie nabywania wiedzy i umiejętności zawodowych, a także ich aktywności w obszarze społecznym szkoły. Rozdział trzeci poświęcony jest metodyce kształcenia zawodowego. Zaprezentowano w nim zasady i szeroką gamę metod aktywizujących. Część ta stanowi swoisty przewodnik metodyczny, z którego korzystać mogą studenci, nauczyciele i inne osoby zajmujące się dydaktyką.

Edukację alternatywną można postrzegać jako swoistą reakcję obronną rodziców, uczniów, nauczycieli, a także badaczy na masowy charakter edukacji, obecną w niej przemoc strukturalną, symboliczną, przejawy ukrytego programu. Pojęcie edukacji alternatywnej weszło na dobre do języka współczesnej polskiej pedagogiki – nie tylko za sprawą praktyk edukacyjnych odmiennych od masowego kształcenia, ale także publikacji: monografii, prac zbiorowych i artykułów. Pierwsze z nich pojawiły się na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku, gdy opadła ideologiczna kurtyna izolująca nas od zachodniej myśli pedagogicznej. Dopiero wtedy możliwe było upowszechnienie na przykład: montessoriańskiej, freinetowskiej, waldorfskiej, antypedagogicznej czy gestaltowskiej myśli i praktyki, a także tekstów Ivana Illicha, Johna Holta, Hubertusa von Schoenebecka i wielu innych autorów. Podkreślić trzeba szczególną rolę Bogusława Śliwerskiego, który jest nie tylko współredaktorem niniejszej książki, ale od wielu lat także promotorem i propagatorem ruchu odnowy edukacji, aktywnym organizatorem cyklu międzynarodowych konferencji poświęconych edukacji alternatywnej, autorem monografii i redaktorem naukowym pierwszych publikacji zbiorowych na ten temat.

Ostatnimi czasy zauważyć można niewątpliwe wzrost zainteresowania problematyką arteterapii.

Książka odpowiada na pytania, czym jest choroba przewlekła dziecka i jakie są jej konsekwencje dla całej rodziny. Ważną część publikacji zajmują zagadnienia dotyczące roli bajkoterapii w leczeniu dzieci chorych przewlekle oraz przykłady nowatorskich bajek terapeutycznych napisanych przez studentów zdobywających kwalifikacje do pracy pedagogicznej.

W niniejszej pracy opisuję i porównuję wewnętrzne, instytucjonalne (…) uporządkowanie celów wychowania harcerskiego ZHP i ZHR w latach 1989-2019, z racji tego, że obie organizacje podejmują działalność wychowawczą, rozumianą jako rodzaj działań społecznych charakteryzujących się następującymi właściwościami konstytutywnymi: akomodacją, aproksymacją oraz indoktrynacją (…). Stowarzyszenia te poprzez aktywności indywidualne i wspólnotowe stwarzają możliwości rozwoju i samorozwoju zmierzającego w określonym kierunku/kierunkach, w oparciu o przyjęty kanon wartości.

Na przestrzeni analizowanych lat stowarzyszenia formułowały w swych dokumentach zestawy celów wychowania. Przyjmuję za Kazimierzem Denkiem, następujące rozróżnienie celów wychowania: naczelne, ogólne, pośrednie, szczegółowe i operacyjne (…). Przedmiotem mojej refleksji jest założona funkcja społeczna ZHP i ZHR (…) wyrażana w naczelnych i ogólnych celach wychowania harcerskiego, określona w statutach i innych aktach tych stowarzyszeń, to jest w źródłach wtórnych (…)opracowanych przy wykorzystaniu schematu badań historycznych. (z Przedmowy)