Castles Legends: Castles in Poland

Gorgiasz z Leontinoi (ur. ok. 480, zm. ok. 385 p.n.e.) – grecki filozof, retor, teoretyk wymowy należący do 10 najwybitniejszych mówców w Starożytnej Grecji, prekursor teorii sztuki, jeden z czołowych sofistów. Pochodził z Leontinoj na Sycylii. Był uczniem Empedoklesa i nauczycielem Tukidydesa. W 427 p.n.e. przybył do Aten, by w imieniu ojczystej polis prosić o pomoc przeciw Syrakuzom. Zawarł tam wiele znajomości z ludźmi bogatymi i wpływowymi. Sam też wpływał na sprawy bieżące przez swoją siłę wymowy. Dyskurs był dla niego jedynie środkiem służącym do wpływania na ludzi i ich namiętności, pozwalający osiągnąć zamierzony cel (co w późniejszych czasach nazwane zostało erystyką). Jest bohaterem platońskiego dialogu Gorgiasz. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Gorgiasz)

Zbiór najpopularniejszych legend związanych z Ojcowem, Golubiem-Dobrzyniem, Kaliszem i Działdowem, w atrakcyjnej szacie graficznej. Znajdziesz tu następujące historie: Maczuga Herkulesa, Legenda o Annie Wazównie, O powstaniu Kalisza, Dziewczę z Działdowa. Legendy są napisane bardzo przystępnym, zrozumiałym dla dzieci językiem.

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF.
Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu


Mistrz Twardowski białoksiężnik polski to bardzo rzetelnie udokumentowana analiza dotycząca osoby, czasów, wierzeń, dziejów i postaci przez większość uważanej za baśniową. Dzieło zawiera: bardzo obszerne i rzetelne wprowadzenie oraz rozdziały: Mistrz Twardowski na tle dziejów, Twardowskiego uczoność, Twardowskiego polskość, Twardowski na tle czynów swoich własnych. Książka jest bardzo bogata ilustrowana symbolami mającymi znaczenie nie tylko dla badaczy magii i okultyzmu w ogóle, ale także dla badaczy naszej rodzimej tradycji słowiańskiej i prapolskiej na tle tradycji ogólnoeuropejskiej. Książka zawiera także analizy wierzeń, mitów, podań i legend oraz nazewnictwa starosłowiańskiego.

Dawne wierzenia plemion estońskich i liwskich były zdeterminowane przez animizm czyli kompleks wierzeń, typowych dla religii pierwotnych, zakładający równoległe istnienie przenikających się światów: materialnego i duchowego. Komplementarne istnienie duszy i ciała, zarówno u ludzi jak i u zwierząt, roślin, żywiołów, minerałów, całości świata, przy czym bardzo ważna była współzależność żyjących, od duchów ich zmarłych przodków. Duchy zmarłych przodków pełniły funkcje opiekuńcze i sędziowskie. Wszystko co otaczało człowieka - materialne i pozazmysłowe - miało swoją duszę: zwierzęta, lasy, bagna, ptaki, kamienie, obiekty na niebie takie: jak słońce, gwiazdy lub piorun. Zatem wymagało to wzajemnego ustosunkowania się człowieka i natury również na tej płaszczyźnie. Także drzewa wyposażone były w indywidualną duszę: puu hing/puu vaim. Jest udokumentowane, że bartnicy za czasów pogaństwa składali ofiary duszom co okazalszych przedstawicieli królestwa flory. Zasadniczo według tych koncepcji dusza człowieka po śmierci udaje się do zaświatów, pełnych innych dusz oraz rozmaitych duchów. Duchy te mają wpływ na życie ludzi i bywają im przychylne lub nieprzychylne. Prawie nierozłącznym elementem wierzeń animistycznych jest obecność ludzi-ekstatyków - szamanów, czarowników, wróżów mających wpływ na światy duchów, równoważących wzajemne stosunki między światem ludzkim, a innymi światami. Szaman zaopatrzony w magiczny bęben odurzał się wywarem z ziół i w magicznym transie śpiewał obrzędowe pieśni, póki nie padł nieprzytomny w ekstatycznym śnie. Czasem trans szamański mógł trwać nawet całą dobę. Współwyznawcy wierzyli, iż wówczas dusza szamana opuszcza ciało i wędruje na wierzchołki gór, żeby w siedzibie bóstw, uprosić łaski dla całej społeczności. Szaman przekazywał wolę bóstwa, potrafił odeprzeć podstępny atak ze strony innego szamana, wykonać inną czynnośc magiczną np. wskazać miejsce najlepszych połowów ryb lub rejon korzystnego polowania. Wierzono, iż szamani, będąc również w stanie „normalnym”, posiadają zdolność przemieszczania się pomiędzy trzema równoległymi światami: niebem, podziemiem i światem rzeczywistym, przyjmując postać orła...

Opowieść o Sörlim, stanowiąca ważne źródło badań nad mitologią skandynawską, jest częścią powstałej ok. 1300 roku Sagi o Olafie Tryggvasonie, nazywanej najdłuższą bądź największą (Olafs saga Tryggvasonar en mesta). Utwór ten zalicza się do specyficznego rodzaju islandzkiej literatury, tzw. þættir (l. poj. þáttr, dosłownie ‘pokrętka liny’) – krótkich opowiastek wplecionych najczęściej w sagi królewskie, których zadaniem było uzupełnienie obrazu monarchy przedstawionego w sadze, podkreślenie jego pozytywnych relacji z oddanymi mu ludźmi i uwydatnienie najbardziej pożądanych cech władcy: szczodrości, mądrości, odwagi czy pobożności.

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF.
Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu


Podania mityczne dziejów Polski w oświetleniu wiaroznawstwa porównawczego i obrzędów ludowych: Krakus i smok. Kraka synowie. Smocza jama – Wawel – Wąwel. Wanda i Rytygier. Gonitwy konne o koronę. Zbrodnie Popiela i kara za nie. Historia o Piaście, jego żonie Rzepisze, ich synu Ziemowicie i o piastowiczu Mieszku I. Chorzysko. Piast i Rzepicha. Ziemowit. Mieszko I. Kujawy. Dzieła pomocnicze i wzmiankowane.