Ceramiczne materiały budowlane. Metody badań surowców i wyrobów.

Zagadnienie szeroko rozumianych badań modelowych procesu odlewania ciśnieniowego jest jednym z aktualnych tematów badawczych prowadzonych w zespole naukowców z Katedry Automatyzacji Procesów oraz Katedry Inżynierii Procesów Odlewniczych AGH. Program LEICA QWin v. 2.2 do automatycznej analizy obrazu zastosowano do pomiarów powierzchni zajętej przez ciecz w trakcie zapełniania płaskiej formy w modelowym układzie maszyny ciśnieniowej zimnokomorowej. Wykorzystując rejestrację filmową procesu zapełniania badanych form modelowych, która umożliwiła analizę stopnia zapełnienia wnęki formy, realizowanego przy różnych prędkościach wtrysku sprawdzono przydatność programu LEICA QWin v. 2.2 do automatycznej analizy obrazu dla formy modelowej w wersji I, dla szczeliny 4,7 × 48 mm, dwóch sposobów odpowietrzenia i dwóch lepkości cieczy modelowej.

Przedmiotem rozprawy jest opracowanie metod badania i projektowania układów wibroizolacji ręcznych narzędzi udarowych do zagęszczania gruntu w ujęciu antropotechnicznym człowiek–narzędzie udarowe–podłoże. Rozważano zagadnienia dotyczące identyfikacji poziomu wibroaktywności narzędzi udarowych i ich szkodliwego oddziaływania na organizm człowieka. Analizowano układy tłumiące pod względem skuteczności redukcji drgań. Badania doświadczalne i projektowanie wibroizolatorów były ukierunkowane na ochronę zdrowia i bezpieczeństwo człowieka. Podjęto próbę wykorzystania metody diagnostycznej stosowanej w medycynie, to jest elektromiografii powierzchniowej, do oceny stopnia narażenia osób obsługujących narzędzia udarowe. Efektem pracy jest opracowanie metodyki badania i projektowania skutecznych układów wibroizolacji o znacznym poziomie ograniczenia transmisji drgań do układu dłoń–ramię człowieka. Opracowanie konstrukcji prototypu nowego wibroizolatora o znacznej redukcji drgań, bez obniżenia efektywności pracy narzędzia jest praktycznym osiągnięciem rozprawy.

Wydawnictwo Naukowe PWN ma zaszczyt polecić Państwu najnowszą pozycję z zakresu obronności i bezpieczeństwa poświęconą strzelectwu, autorstwa wybitnego teoretyka i praktyka w tej dziedzinie – profesora dra hab. inż. Jerzego Ejsmonta. Chodzi o nowe wydanie bardzo popularnej na rynku książki zatytułowanej: Balistyka dla snajperów. Praktyczny poradnik. Jest to jej już III wydanie (uaktualnione i rozszerzone). W nowym wydaniu książki będzie można przeczytać m.in., pogłębione, praktyczne informacje dotyczące między innymi: balistyki wewnętrznej, balistyki zewnętrznej, balistyki końcowej, celowników optycznych, termowizyjnych i noktowizyjnych, fizjologii widzenia w warunkach słabego oświetlenia, balistyki zewnętrznej pocisków kal. 22 LR. Jest to uaktualniony, praktyczny i unikatowy poradnik – kompendium wiedzy dotyczące balistyki i strzelectwa. Autorem wydania III poradnika Balistyka dla snajperów (…) jest prof. dr hab., inż. Jerzy A. Ejsmont: - prof. Politechniki Gdańskiej,kierownik Zakładu Pojazdów Wydziału Mechanicznego PG - poza mechaniką wykłada m.in. BROŃ I BALISTYKĘ, TECHNIKI PRZETRWANIA - od lat szkoli snajperów wojskowych i policyjnych w PL i UE - jest wielokrotnym medalistą i zwycięzcą zawodów „LONGSHOT”, „Sniper Mission”, „Tactical Sniper”, a także jest nadal czynnym strzelcem sportowym. Publikację tę kierujemy przede wszystkim do strzelców sportowych, snajperów, strzelców wyborowych wojska i policji, myśliwych oraz osób interesujących się bronią palną. Równocześnie publikacja weszła już do kanonu lektur obowiązkowych na kierunkach uczelni z wykładanymi przedmiotami dotyczącymi obronności, balistyki oraz na profesjonalnych kursach strzeleckich, jako główny podręcznik balistyki.

Autorzy niniejszego podręcznika stawiają sobie za cel przedstawienie zagadnień bezpieczeństwa elektroenergetycznego, niezawodności zasilania energią elektryczną oraz niezawodności systemów elektroenergetycznych i ich zasadniczych podsystemów, w możliwie najbardziej współczesnym kształcie.

W rozdziale 1 podjęto próbę usystematyzowania pojęć z zakresu bezpieczeństwa elektroenergetycznego, jakości i niezawodności dostawy energii elektrycznej, traktowanych w warunkach rynkowych łącznie. Rozdział 2 jest poświęcony podstawowym zagadnieniom niezawodności systemów i ich elementów, strukturom i modelom niezawodnościowym. W rozdziale 3 przedstawiono metody analizy i oceny (obliczeń) niezawodności systemów i ich porównanie. W rozdziałach 4 i 5 zaprezentowano modele i komputerowe narzędzia obliczeniowe niezawodności podsystemu wytwórczego i elektroenergetycznych systemów przesyłu i rozdziału energii elektrycznej, a w rozdziale 6 także zagadnienia niezawodności stacji elektroenergetycznych – i w rezultacie – niezawodności zasilania odbiorców. Rozdział 7 dotyczy danych do obliczeń niezawodnościowych, omówiono w nim gromadzenie i obróbkę danych statystycznych o niezawodności urządzeń elektroenergetycznych, a w drugiej części zaprezentowano systemy testowe do analizy i oceny niezawodności – RTS, oraz mały uproszczony system, przeznaczony do celów edukacyjnych. Wreszcie ostatni 8 rozdział dotyczy wartościowania i optymalizacji bezpieczeństwa elektroenergetycznego i niezawodności zasilania energią elektryczną, co wymagało uwzględnienia aspektów ekonomicznych.

W okresie intensywnego rozwoju prefabrykacji, wdrożenie nowej technologii BIM w wytwórniach jest bardzo istotnym narzędziem służącym do optymalizacji procesów produkcyjnych. Dlatego narzędzia wspomagania inżynierskiego powinny umożliwiać i ułatwiać projektowanie technologiczne i organizacyjne procesów produkcji prefabrykatów, a także usprawniać proces kompletacji i ekspedycji prefabrykatów do montażu na budowie.

W niniejszej publikacji autorzy opisują nie tylko część technologiczną, ale przede wszystkim prezentują nowy kierunek podejścia do inwestycji. Opisują nowe oblicze prefabrykacji przez pryzmat BIM, dostosowując ją do nowego poziomu cyfrowego zarządzania procesem produkcji, weryfikacji jakości wykonania, logistyki dostaw, aż do zatwierdzania elementów wbudowanych w przestrzennym, zwizualizowanym harmonogramie.

Rozprawa jest poświęcona sprężystej stateczności powłok baryłkowych. Wszystkie badania prowadzono metodą elementów skończonych. Zbadano stan krytyczny powłok jednowarstwowych poddanych działaniu różnych obciążeń. Szczegółową analizę pokrytycznego stanu powłok baryłkowych wykonano tylko dla obciążenia w postaci równomiernego ciśnienia zewnętrznego. Ponadto analizowano stateczność powłok trójwarstwowych o stałej i zmiennej grubości. Z badań wynika, że powłoki z dodatnią krzywizną Gaussa wykazują tym większą odporność na wyboczenie, im większą wartość ma krzywizna południkowa. Natomiast większość powłok z ujemną krzywizną Gaussa charakteryzuje się spadkiem odporności na wyboczenie wraz ze wzrostem krzywizny południkowej. Stan pokrytyczny wypukłych powłok baryłkowych jest niestateczny, natomiast wklęsłych baryłek może być stateczny. Stabilizację ścieżek równowagi uzyskuje się przez wprowadzenie do walcowej powłoki krzywizny południkowej o określonej wartości. Analogiczne wyniki otrzymano dla powłok trójwarstowych. W tym przypadku jest możliwa jedynie stabilizacja powłok z bardzo lekkim rdzeniem.