Chcę Grać Na Fortepianie Część 2

Atlas muzyki zawiera opisy 100 najsłynniejszych utworów muzyki klasycznej skomponowanych przez najwybitniejszych wirtuozów. To podróż do świata cudownych dźwięków, podczas której autor w barwny sposób opowiada o okolicznościach powstawania każdego z dzieł, o problemach, z jakimi borykali się ich twórcy i podpowiada, jak interpretować ich kompozycje.
Autor prezentuje najwybitniejsze dzieła skomponowane od XVII do końca XX wieku, a zarazem najbardziej reprezentatywne dla muzyki określanej wspólnym mianem klasycznej. Utwory, o których opowiada, mogą zapoczątkować samodzielne poszukiwania w świecie muzyki i odkrywanie jej nieprzebranych bogactw - dźwięków, rytmów i melodii..

Chopin and his Critics (1918–1939). An Anthology jest kontynuacją tomu Antologii obejmującej okres do pierwszej wojny światowej (2 wydania: obcojęzyczne i polskie, 2011) i ten sam zakres geograficzny – Polskę, Rosję (ZSRR), Niemcy, Francję, Anglię. Mimo iż dotyczy tylko 20 lat międzywojennych, materiał jest bogaty i problemowo zróżnicowany. Jeśli chodzi o estetyczną ocenę dzieła Chopina, to uległa ona znacznemu pogłębieniu, m.in. dzięki rozwojowi muzykologii, co zaowocowało badaniami biograficznymi, pierwszym wydaniem listów kompozytora oraz analizą jego stylu, zwłaszcza w aspekcie melodyki i harmoniki. Chopin równorzędnie z Beethovenem i Wagnerem zyskał w krytyce pozycję jednego z największych twórców, którzy zrewolucjonizowali muzykę XIX wieku. Niemcy nazywali go duchem pokrewnym Bachowi, Francuzi – prekursorem modernizmu, Anglicy – zauważali klasyczne mistrzostwo warsztatowe, a Polacy i Rosjanie podkreślali narodowość, ale i bogactwo wartości uniwersalnych.

Publikacja przeznaczona jest dla odbiorców zagranicznych, toteż teksty pozostają w językach oryginalnych, tzn. we francuskim, niemieckim i angielskim. Części Antologii poświęcone Rosji i Polsce w całości zostały opublikowane w języku angielskim.

Błyszczał w salonach i na wspaniałych statkach pasażerskich jak „Chrobry”, gościł na wielkich wystawach – choćby na tej światowej w Nowym Jorku, z której już nie wrócił. Zdobywał prestiżowe nagrody, doceniali go wielcy artyści, a wśród nich Józef Wieniawski, Jan Kiepura, Artur Rubinstein, Henryk Melcer-Szczawiński, Stanisław Leopold Szpinalski.
Czy gdyby nie okrutne lata wojny i komunizmu, dzisiaj marka „Arnold Fibiger” mogłaby konkurować ze „Steinway & Sons”?
Fortepian moja miłość to nie tylko ciepła opowieść o twórcy znakomitego instrumentu „Arnold Fibiger” (późniejsza „Calisia”), ale także historia burzliwych losów rodziny i fabryki, która dzisiaj istnieje jedynie w ludzkich wspomnieniach, tych o wspaniałych kobietach, mężczyznach, miłości i wielkich ludziach fortepianu.

Książka ta jest podsumowaniem kilkunastoletniej pracy dwóch badaczy, którzy postawili sobie za zadanie sprawdzenie w źródłach archiwalnych dotychczasowych informacji biograficznych o Fryderyku Chopinie, jego rodzinie i kręgu znajomych, a także zdobycie nowych materiałów, pozwalających na poszerzenie wiedzy o jego przodkach. Kwerenda ta objęła około stu tysięcy rękopiśmiennych dokumentów sądowych z terenu Kujaw, Mazowsza i Prus Królewskich, oraz liczne źródła drukowane, kartograficzne i literaturę przedmiotu. Zbadano większość zasobów znajdujących się w archiwach polskich, sięgnięto również do danych z terenu Francji i Rosji.

Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1771) – austriacki kompozytor, jeden z trzech klasyków wiedeńskich, powszechnie uznawany za geniusz muzyczny i powszechnie też znany ze swych „przebojowych” utworów, o których nawet nie-melomani wiedzą, że wyszły spod jego pióra – młodziana w peruce, znanego im choćby z… czekoladowych kulek. Żywy, dowcipny, błyskotliwy, skłonny do żartów, kochający zabawy i grę w bilard. Jego sława jako „cudownego dziecka” z Salzburga rozchodziła się po Europie dzięki podróżom i popisom w roli skrzypka, „klawiszowca”, improwizatora i kompozytora tworzącego dużo i w szalonym tempie. Z właściwą sobie wyostrzoną optyką Danuta Gwizdalanka kreśli wyrazisty portret Mozarta i jego kariery. Daje szybki, lecz wnikliwy rzut oka na czasy, w których żył, na dzieła, które pisał, oraz umiejętnie oddziela prawdę od mitów i legend powstałych wokół jego życia i przedwczesnej śmierci.

Problematyka polska, w rozmaity sposób pojmowana i wyobrażana w kulturze i sztuce europejskiej XIX wieku, znalazła również znaczący oddźwięk w ówczesnej twórczości muzycznej. Przejawił on się w wielu kompozycjach traktujących o Polsce i Polakach, w dziełach muzycznych napisanych przez twórców zagranicznych długiego XIX stulecia. Wyobrażenia kompozytorów dotyczące obcego kraju, nieobecnego wówczas na mapie Europy, zaznaczyły się w doborze tematyki pozamuzycznej, a także w sposobach jej sugestywnego uwydatnienia za pomocą wprowadzonych rozwiązań dźwiękowych. Zagadnienia te z pewnością zainteresują polskiego czytelnika, który ma okazję spojrzenia na własny naród, jego historię i kulturę, oczami mieszkańców Europy, przedstawicieli elity artystycznej innych krajów. Poznanie tego repertuaru pozwala na zrozumienie nie tylko ówczesnego traktowania Polski i Polaków, ale umożliwia również refleksję na temat przejawiających się i w naszej rzeczywistości uprzedzeń oraz stereotypów.