Chopin 2 Uchwycić nieuchwytne

Obejrzany przez czternastoletniego Marka Weissa „Don Carlos” okazał się dla przyszłego reżysera wstrząsem – jego źródłem był potężny i przejmujący do szpiku kości głos Bernarda Ładysza. Młodzieniec zetknął się wówczas z wzniosłością w najczystszej postaci, z istnym pięknem. I choć na kolejne takie doznanie musiał poczekać znowu czternaście lat (bo inne spotkania z operą przynosiły raczej rozczarowania), to ten obszar sztuki stał się jego naturalnym habitatem. W swojej wspomnieniowej książce Weiss opowiada, jak został reżyserem operowym, jak robiło się spektakle w PRL, kiedy socrealistyczne władze próbowały tłamsić teatralne rajskie ptaki albo wikłać je w polityczne rozgrywki, o osobach, które miał „szczęście i nieszczęście” spotkać na swojej zawodowej drodze, o zawiadywaniu jedną z najważniejszych polskich scen muzycznych. Przede wszystkim jednak jest to opowieść o miłości do muzyki, która choć kapryśna, zawłaszczająca i pozbawiona wzajemności, to trudno się jej wyrzec. Tak trudno, że może się z niej narodzić ponad sto dwadzieścia spektakli. Tworzenie opery to, podobnie jak poszukiwanie Białego Wieloryba z powieści Hermana Melville’a, nieustanna walka między rozsądkiem a uczuciami, pogoń za wymykającym się ideałem (a może monstrum?). Gdzie jednak szukać piękna, jeśli nie w operze?

Pierwszą wersją przedstawionej tu monografii była rozprawa doktorska - Twórczość Fryderyka Chopina i jej recepcja. Zarys monograficzny. Została napisana w pierwszych dwóch latach stanu wojennego (1982-1983) i obroniona na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1984). Skróconą i zaadaptowaną do rygorów leksykalnych, opublikowano ją jako hasło Chopin w drugim tomie redagowanej przez Elżbietę Dziębowską Encyklopedii muzycznej PWM (Kraków 1984).
Wersja obecna - znacznie poszerzona - powstawała głównie w latach 1994-1995. Przyjęła postać monografii, obejmującej całość chopinowskiej problematyki. Upływ czasu wymagał jej aktualizacji i uzupełnień, tym bardziej że koniec mijającego wieku przyniósł niemal żywiołowy wzrost zainteresowania muzyką i osobą Fryderyka Chopina. Polska, europejska i światowa literatura chopinowska lat ostatnich ukazała postać i dzieło kompozytora w nowym świetle, w perspektywach skłaniających do głębokiej refleksji.
Prezentowane dalej kompendium Chopin. Człowiek, dzieło, rezonans - syntetyzujące i integralne ujęcie życia i twórczości największego polskiego artysty - jest adresowane do wszystkich, którym Chopin i jego muzyka są bliscy.

Ideą popularnych serii Director’s Choice i Curator’s Choice wydawanych przez Scala Arts & Heritage jest subiektywny wybór i prezentacja kilkudziesięciu najcenniejszych muzealiów, dokonany przez kierującego daną instytucją. Wiele ważnych światowych muzeów ma już swoje edycje, do grona polskich placówek, po jedynym jak do tej pory Muzeum Narodowym w Warszawie, dołącza Muzeum Fryderyka Chopina.

Wśród prezentowanych obiektów znaleźć można rękopisy muzyczne, listy kompozytora, przedmioty osobiste i dzieła sztuki ilustrujące recepcję osoby i twórczości Chopina – obrazy, ryciny, rzeźby, medale i plakaty.

Tom poświęcony kolekcji Muzeum Chopina wyróżnia się płytą CD z nagraniami interpretacji wybranych dzieł kompozytora na instrumentach historycznych, uzupełniającą prezentację muzealiów - pierwszy raz w tej serii. Publikacja ukazała się w czterech językach: polskim, angielskim, francuskim i japońskim.

Curator's Choice wersja japońska

Anna Czerwińska-Rydel opisała, a Józef Wilkoń namalował ten dawno już nieistniejący świat małego Frycka. Sięgając po tę książkę dziecko może więc dzięki dwojgu wspaniałym artystom wraz z nim śmiać się i psocić, przeżywać pierwsze wzruszenia, a dorosły - być może przypomni sobie własne dziecięce marzenia, gdy wszystko było możliwe i może zrozumie tęsknotę, która przebija się przez każdą nutę chopinowskich kompozycji. Polecam więc "Jaśnie Pana Pichona" dużym i małym - tym, którzy znają i kochają tę przepiękną muzykę i tym, którzy dopiero mają ją poznać.
Iwona Hardej

Maja jest już całkiem dużą dziewczynką,a nie wie, kim był Fryderyk Chopin. Jej babcia, nauczycielka muzyki, pianistka postanawia ich sobie przedstawić. Odwiedzają Żelazową Wolę, podróżują palcem po mapie Europy, podążając śladami młodego Frycka. Dzięki załączonej do książki płycie CD z audiobookiem, razem z Mają czytelnik słucha utworów Chopina. Wiedzę młodego czytelnika uporządkuje umieszczone na końcu książki kalendarium i album rodzinny Chopinów.