Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae in saeculis XVIII-XX, Tomus III: T-Ż

W tej inspirującej książce zdradza sekrety swojego warsztatu i opowiada o umiejętnościach, które cenił i ceni najwyżej: jako piłkarz, trener, człowiek, LIDER.

Nieustannie spadać w górę

Łatwo jest nie pić, kiedy się nie chce pić. Łatwo jest trzeźwieć, gdy zdrowie dopisuje, nic nie boli, rodzina kochająca i szczęśliwa, w pracy szanują, szef docenia, na koncie coraz większa suma… Łatwo jest wierzyć w Boską miłość i opiekę, kiedy wszystko się układa, dobrze idzie, kiedy świetnie się nam powodzi. Czas próby – trzeźwości i wiary – nadchodzi wtedy, kiedy zdrowie szwankuje, partnerka odchodzi, w firmie pojawia się mobbing, praca, która w normalnych warunkach powinna zapewniać dostatnie życie, ledwo wystarcza na przetrwanie, kiedy złodzieje kradną nam oszczędności… kiedy przestaje być łatwo. A przecież wiem, już doświadczyłem, że łatwo przestaje być zawsze, prędzej czy później, choć nie na zawsze.

Alkoholik to historia wielkiej miłości: nieodwzajemnionej, zdradzonej, tragicznej, przeklętej i nie od pierwszego wejrzenia. To również opowieść o wyzwoleniu z nałogu i drodze do trzeźwości.

Meszuge – pseudonim literacki polskiego pisarza, autora książek, artykułów i esejów dotyczących problematyki alkoholizmu, wyzwolenia z uzależnienia, Wspólnoty AA i Programu 12 Kroków AA oraz szeroko pojmowanego rozwoju osobistego.

Wspaniały portret Audrey Hepburn − najjaśniejszej z filmowych gwiazd; kobiety o wspaniałej urodzie, wielkim talencie i jeszcze większym sercu.

Robert Matzen po raz kolejny odsłania nieznane oblicze legendy kina i ikony mody.

Świat miał ja za delikatną i uległą, okazała się najwaleczniejszą z wojowniczek!

Doświadczenia wojenne Hepburn − śmierć członków rodziny, głód w czasie hitlerowskiej okupacji, aktywność w holenderskim ruchu oporu − dały jej odwagę i determinację, by działać na rzecz UNICEF-u i odważnie nieść bezinteresowną pomoc humanitarną dzieciom i ich bezradnym matkom w najbiedniejszych, nękanych przez wojny i choroby, regionach świata. Jako ambasadorka dobrej woli UNICEF-u Audrey Hepburn, jedna z najwspanialszych i najbardziej uwielbianych gwiazd Hollywood, wyznaczyła najwyższe standardy działalności humanitarnej celebrytów. Praca, w którą zaangażowała się bez reszty, stała się sensem jej życia.

Audrey Hepburn, która jako nastolatka, w czasie II wojny światowej, omal nie umarła z głodu w okupowanej przez Niemców Holandii, została ikoną kina dzięki wspaniałym rolom w takich filmach jak Zabawna buzia czy Śniadanie u Tiffany’ego. Mając zaledwie 38 lat zdecydowała się przenieść do Szwajcarii i tam, z dala od Hollywoodzkiego blichtru, wychować dwóch synów, Seana Hepburn Ferrera i Lukę Dottiego. Dziesięć lat później została ambasadorką UNICEF-u, tej samej organizacji, która pomogła jej przetrwać wojnę. Pracowała niestrudzenie w jej szeregach aż do śmierci w 1993 roku.

Audrey zawsze chciała być kimś więcej, niż tylko uśmiechniętą, ładną buzią. Pragnęła z całego serca nieść realną pomoc potrzebującym na całym świecie. UNICEF spodziewał się, że sławna Audrey Hepburn będzie pojawiała się na uroczystych galach, olśniewając potencjalnych sponsorów urodą i strojami, tymczasem aktorka okazała się jednym z najtwardszych żołnierzy tej organizacji, gotowym walczyć do upadłego o wsparcie dla swoich podopiecznych.

Podróżowała w najniebezpieczniejsze zakątki globu, docierała w miejsca działań wojennych i klęsk żywiołowych. Doświadczyła „piekła na ziemi” w Somalii, dotkniętej największa katastrofą humanitarną w dziejach ludzkości. W Audrey Hepburn. Wojowniczce Robert Matzen przybliża czytelnikom ostatnie, najbardziej aktywne lata życia tej wielkiej aktorki i wspaniałej kobiety.

Audrey Hepburn. Wojowniczka podobnie jak Audrey Hepburn. Tancerka ruchu oporu otwiera nieznany rozdział z życia najjaśniejszej z gwiazd Hollywood i odsłania jej prawdziwe oblicze − kobiety lubiącej proste przyjemności, delikatnej i dowcipnej, a jednocześnie walecznej i nieustraszonej. Która stawała między głodującymi, pozbawionymi dachu nad głową matkami i dziećmi, nie po to, by lśnić, lecz by zwrócić uwagę świata na ich los − ich rozpacz i ich palące potrzeby. Wychowana w wojennych czasach Audrey okazała się urodzoną wojowniczką o sprawy najbardziej potrzebujących. Jej wrażliwość i odwaga w połączeniu z determinacją i urokiem osobistym potrafiły zdziałać cuda.

Audrey Hepburn. Wojowniczka to doskonałe dopełnienie historii Audrey Hepburn opowiedzianej przez Roberta Matzena w książce Audrey Hepburn. Tancerka ruchu oporu.

Poruszający wstęp do książki napisał syn Audrey Hepburn, Luca Dotti.

Opierając się na drobiazgowym researchu, Matzen przedstawia żywy, poruszający i przekonujący opis ostatnich lat życia Audrey Hepburn, kiedy to aktorka poświęciła się pracy charytatywnej. To rozdział życia, o którego szczegółach sama rzadko mówiła, a biografowie albo go pomijali, albo szukali w nim sensacji…

„The Wall Street Journal”

Matzen skrupulatnie odtworzył wszystkie lata, które Audrey Hepburn przepracowała dla UNICEF-u, ściśle współpracując z jej synem, przyjaciółmi, pracownikami UNICEF-u, dziennikarzami, którzy relacjonowali jej podróże, oraz personelem wojskowym, który miał z nią styczność i podziwiał jej empatię, odwagę i determinację. Lektura obowiązkowa zarówno dla miłośników historii, jak i fanów Hepburn.

„Library Journal”

Inspirująca i ważna kronika ostatnich sześciu lat życia Hepburn, kiedy to niestrudzenie krążyła po świecie jako orędowniczka międzynarodowej organizacji humanitarnej UNICEF.

Kevin Howell, Shelf Awareness

Obowiązkowa lektura w czasach, gdy nierówności płacowe, sprawiedliwość rasowa, zmiany klimatyczne, prawa kobiet i globalny kryzys uchodźczy są właśnie tym, o czym powinno się pisać na pierwszych stronach gazet. Audrey Hepburn. Wojowniczka to oryginalny i porywający przykład biografii celebryty, która zmieni postrzeganie ikony światowego kina i mody i staje się inspiracją dla nowego pokolenie fanów.

We Are Movie Geeks

Piąty tom monumentalnego dzieła o początkach polskiej państwowości. Powieść historyczna z czasów Mieszka I i początków panowania Bolesława Chrobrego.
Henryk odszedł od bram poznańskich, przestraszył się, ugodził. Ale Bolesław czuje i wie, że wróci… gotować się trzeba na nieodległą przyszłość.
A tymczasem świątki coraz silniej wtykają się do księstwa, żądają, proszą, karzą… za grzechy Bolesławowe i syna jego Mieszki, który stryja ugodził śmiertelnie – pójdzie pąć błagać Kyryi Krysti o przebaczenie. Czy nowy Bożyc silniejszy od tych starych bóstw – tego lud jeszcze do końca nie wie; trzeba nakazem mu drogę uściełać.
Antoni Gołubiew we wspaniałej powieści, pełnej historycznych wydarzeń i historycznych postaci, portretuje wszystkie warstwy społeczne – od pospolitego roba, po księcia Bolesława czy cesarza Ottona III. Splata losy bohaterów, tak jak splatała się polska państwowość, wytrwale, cierpliwie, w boju i politycznych rozgrywkach.

Dzisiejsza młodzież wariuje na punkcie długowłosych śpiewaków albo mistrzów piłki kopanej, ale w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku największym wzięciem cieszyli się lotnicy. A jeśli w dodatku byli tak przystojni, wytworni i inteligentni jak Charles Augustus Lindbergh...
Nie mówiąc już o podniebnych wyczynach, których dokonywał – zasłynął pierwszym w historii samotnym przelotem z Ameryki do Europy bez międzylądowań. Niezwykle popularny był nie tylko w USA, ale na całym świecie. Nazywany przez ówczesne media „Idolem XX stulecia”, rozpalał wyobraźnię głodnych podniebnych przygód fanów.
Niestety, Lindbergh wyjątkowo boleśnie odczuł także negatywne następstwa popularności. Sprawa porwania jego syna, nazwana później „najbardziej szokującą zbrodnią dekady”, przeszła do historii kryminalistyki. Przez długie lata nikt nie zdawał sobie również sprawy, że legendarny lotnik, wzór wszelakich cnót obywatelskich, wierny mąż i wzorowy ojciec szóstki dzieci, ma jeszcze drugie, zupełnie odmienne oblicze. Skrzętnie skrywana prawda wyszła na jaw prawie trzydzieści lat po jego śmierci.
Krytykowany nieustannie za swoje prawicowe poglądy i przyjęcie orderu od Hermanna Göringa, został z czasem skazany na wieczne zapomnienie. W rzeczywistości pracował dla amerykańskiego wywiadu.
Przypadająca w maju 2017 roku dziewięćdziesiąta rocznica jego samotnego przelotu przez Atlantyk jest znakomitą okazją do przypomnienia niezwykle barwnego życia tego wielkiego, lecz zarazem kontrowersyjnego człowieka. A kiedy narracje snuje para wytrawnych pisarzy, Przemysław Słowiński i Danuta Uhl-Herkoperec (autorzy m.in. biografii Ulrike Meinhof, braci Kliczków, Roberta Maxwella i Erika Hanussena), kilka godzin wspaniałej lektury jest nie mniej pewne niż podatki czy śmierć.

Czyta Maciej Jabłoński

Cudowne dziecko, paryski celebryta, osamotniony geniusz…
Gdyby żył współcześnie, uchodziłby za ikonę męskiego stylu. Zdobywałby serca niebanalnym poczuciem humoru i ciętym piórem, a tabloidy rozpisywałyby się o jego związkach z kobietami, bowiem damy, starsze i młodsze, wręcz za nim przepadały.
Fryderyk Chopin, geniusz fortepianu, jeden z najbardziej znanych Polaków, stał się ikoną i obiektem narodowego kultu, a był przy tym człowiekiem o niebanalnej osobowości i ciekawym, choć krótkim życiu.
Na co młody Fryderyk trwonił pieniądze?
Która z pań była największą muzą kompozytora?
Co łączy Chopina z Mozartem?
Każdy, kto próbuje zmierzyć się z jego biografią, co rusz napotyka na tajemnice bądź nieścisłości – i to od dnia narodzin aż do chwili śmierci wielkiego kompozytora.