Człowiek - dzieło - rezonans

Na tom składają się szkice w przeważającej części niepublikowane. Refleksja nad dziełem Chopina, Szymanowskiego, Bacha, Mozarta, Brahmsa, Strawińskiego, Czajkowskiego, wspomnienia zawarte w rozdziale "Moje koncerty" oraz dwa cykle felietonów: "Listy o muzyce" i "Rozmowy o książkach" prezentują rozległość zainteresowań pisarza, dające pojęcie o temperaturze, z jaką traktował problemy muzyczne.

Powszechnie znane i lubiane etiudy autorstwa Berensa, Freya, Goedicke'a i innych. Publikacja została zamieszczona w programie nauczania zatwierdzonym do użytku szkół muzycznych I stopnia.

Zbiorek 14 utworów o wielkich walorach dydaktycznych przeznaczony jest dla uczniów bardziej zaawansowanych. Zawiera najpopularniejsze tańce o oryginalnej budowie formalnej i tradycyjnym akompaniamencie. Popisowy charakter utworów kwalifikuje je do wykonywania przed publicznością.

Zbiór zawiera wybór najbardziej znanych utworów Ignacego Jana Paderewskiego, który zasłynął nie tylko jako wybitny mąż stanu i wirtuoz fortepianu, ale także jako kompozytor utworów scenicznych, orkiestrowych, kameralnych i solowych. Wydanie to przedstawia najbardziej popularne utwory Paderewskiego na fortepian, począwszy od słynnego Menueta po Krakowiaka.

W 2020 roku Polskie Wydawnictwo Muzyczne przeprowadziło międzynarodową kampanię promującą twórczość fortepianową polskich kompozytorów. Druga edycja projektu „Muzyka z Kraju Chopina" zawiera także dzieła Paderewskiego. Zapraszamy do oglądania tutaj

Książka prezentuje polskich biografów Fryderyka Chopina, tworzących w XIX wieku. Autorka w sposób syntetyczny przedstawia podejście ówczesnych autorów, m.in. Józefa Sikorskiego, Ferdynanda Hoesicka czy Maurycego Karasowskiego. Choć sylwetki tych twórców w refleksji chopinologicznej są dobrze znane, to publikacja Magdaleny Dziadek uzupełnia istotną lukę przekrojowego ujęcia polskich biografów Chopina. „Mając dziś możliwość spoglądania na Chopina i jego muzykę z odleglejszej perspektywy, zdobywamy się […] na tworzenie wielkich syntez. […] Prace te nie powstałyby, gdyby nie wysiłek XIX-wiecznych biografów i krytyków. Z pewnością ich dorobek w pewnym sensie się zestarzał – nie sposób dziś szczerze poddać się potokowi sentymentalizmu, w którym toną dywagacje Karasowskiego, Kleczyńskiego, Tarnowskiego, Przybyszewskiego, Hoesicka czy Strzeleckiego. Roniąc łzy nad tragicznym losem naszego wielkiego kompozytora, uchronili oni wszakże dla potomnych ogromną część chopinowskiego dziedzictwa […]”
fragment Wstępu

Traktat "O prawdziwej sztuce gry na instrumentach klawiszowych", drugie, poprawione pełne polskie wydanie fundamentalnego dzieła Carla Philippa Emanuela Bacha, jest nie tylko kopalnią wiedzy o XVIII-wiecznej technice, ornamentacji i stylistyce gry na instrumentach klawiszowych, ale również podstawową pozycją, poruszającą problematykę interpretacji, akompaniamentu i kameralistyki, bez której nie może się obyć nie tylko muzyk zainteresowany muzyką dawną, ale również współczesny pianista. „[…] jaki człowiek pośród wszelkiego ludu dorównałby naszemu Bachowi w oryginalności, w bogactwie szlachetnych i pięknych myśli, w zaskakujących nowościach, w śpiewie i harmonii? […] Jego dusza jest niewyczerpanym morzem myśli i tak jak wielki wszechocean całego globu ziemskiego ogarnia i przenika go tysiącem strumieni, tak ogarnia i przenika Bach całą istotę i głębię sztuki.” Johann Friedrich Reichardt