Dama Kier

Drugi tom cyklu krzyżackiego. Tym razem głównym wątkiem jest zamach planowany na Władysława Jagiełłę i pokojowe próby rozwiązania konfliktu. Domagalski odsłania przed nami kulisy wielkiej polityki początku XV stulecia. O wygranej wojnie decydowały wtedy, nie tylko wygrane bitwy, ale również działania dyplomatów i tajnych służb. Poznajcie fakty, których nie znajdziecie w podręcznikach historii!

Jeden człowiek przeciw barbarzyńcom! Opowieść o Ammianie Marcellinusie, który chciał ocalić Rzym dla potomnych…
Imperium rzymskie, IV wiek. Po śmierci Konstantyna Wielkiego pokój w imperium nie trwa długo. W Konstantynopolu pojawia się młody Grek z Antiochii – Ammian Marcellinus, który wypełniając przyrzeczenia dane cesarzowi przez ojca, wstępuje do armii.
Ammian jest sprawnym obserwatorem i pragnie opisać dzieje Rzymu od jego początków aż po czasy sobie współczesne. Staje się świadkiem szaleństw politycznych i namiętności religijnych, zaciekłej walki między katolikami i arianami, potężnej wojny Rzymu i Persji. Na jego oczach rozgrywa się straszliwa bitwa z Gotami pod Adrianopolem w 378 roku, która zachwiała imperium. Jako historyk i kronikarz upadającej potęgi kończy na niej swoje „Dzieje Rzymu”.
Bohater spotyka wielkie postaci historyczne, m.in. cesarzy – Konstancjusza II, Juliana Apostatę, Teodozjusza Wielkiego, ale też pogańskiego filozofa Libaniosa, zapomnianego geniusza biskupa Wulfilę, który przełożył Biblię na język gocki, a także wielkich Kościoła: Grzegorza z Nazjanzu oraz Ambrożego z Mediolanu.
Powieść jest epickim freskiem z IV wieku, z czasów, kiedy dokonywała się ogromna przemiana cywilizacyjna, która zachwiała Cesarstwem Rzymskim. To także pasjonujące losy człowieka, który za wszelką cenę chciał tę cywilizację ocalić.

Pierwsza i druga część trzeciego tomu cyklu powieści historycznych o Bolesławie Chrobrym.

Wraz ze śmiercią Ottona III rozpada się koncepcja chrześcijańskiego cesarstwa, które miało połączyć Germanię, Galię, Italię i Sclavinię. Nie zważając na rozlewający się po Europie ferment, Chrobry wytrwale dąży do zjednoczenia Słowian pod swoimi rządami, układa się z europejskimi władcami i zawiera przymierze z zasiadającym na Hradczanach Bolkiem Rudym, który okazuje się okrutnikiem i wiarołomcą.

Z każdego zakątka piastowskiego księstwa słychać coraz głośniejszy dźwięk wojennych trąb, drogi tętnią rycerstwem, a w ludziach rośnie niepokój. Przewidujący i doświadczony już w rządzeniu władca, szkoli swoje drużyny i gromadzi wojenne zapasy.

Bolesław jest w głębokiej rozterce, musi podejmować trudne decyzje brzemienne w skutkach dla wszystkich poddanych. Waha się. Czy wybierze pokój? Czy uzna, że to już ten moment, aby odkryć karty i ruszyć wraz ze swoimi zastępami na Pragę?

Antoni Gołubiew mistrzowsko połączył historyczne fakty, wartką akcję oraz psychologiczne portrety licznych bohaterów ze wszystkich części cyklu.

Atutem powieści jest stylizowany język oddający klimat odległych średniowiecznych czasów.

""Pojął, że nie człowiek jest wielki, jeno sprawy są wielkie, a człowiek jest wobec nich jak mech przed dębem. Że jedno mu tylko pozostaje: przejrzeć wielkość rzeczy i wielkość władania. Że on, ksiądz, wojewoda, władyka, tyle jeno wie, ile zdoła wypatrzyć w tym, co przed nim stoi, co go czeka, co żąda od niego, by podołał zadaniu.""

Opowieść o grupie ludzi, których młodość przypada na burzliwe czasy schyłku Republiki Weimarskiej i początku istnienia III Rzeszy. Młoda Żydówka o niezwykłym talencie malarskim, policjant usiłujący zachować prawość w okrutnych czasach, majętny mężczyzna zarażony ideą nazizmu i człowiek ogarnięty ezoterycznym szaleństwem to bohaterowie powieści, którzy próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Kiedy nadchodzą rządy Hitlera, żadne z nich nie spodziewa się, że właśnie narodziło się czyste zło. To historia o powstaniu III Rzeszy, jej związkach z okultyzmem i żądzy władzy tak wielkiej, że doprowadza do najokrutniejszej wojny w dziejach ludzkości i tragedii milionów istnień.

Książka jest pierwszym i jak dotąd najpełniejszym opracowaniem humanitarnej działalności polskich zakonnic podczas hitlerowskiej okupacji. Spontanicznie dawały schronienie żydowskim dzieciom w klasztorach, a także prowadzonych przez siebie szkołach i ochronkach. Jest to esencja doktoratu Ewy Kurek, która w swej pracy badawczej zajmuje się historią drugiej wojny światowej, w tym w znacznej części problematyką stosunków polsko-żydowskich. Pozycja opatrzona jest wstępem który do jej amerykańskiego wydania napisał prof. Jan Karski.