Droga Kasiu, Jak Żyć Lepiej?

Soon to be a major film starring Elle Fanning and Justice Smith.
A compelling and beautiful story about a girl who learns to live from a boy who wants to die.

Theodore Finch constantly thinks of ways he might kill himself, but each time something good stops him.

Violet Markey exists for the future, counting the days until she can escape her Indiana town and her aching grief for her late sister.

When they meet on the ledge of a tower, what might have been their end turns into their beginning.

It's only with Violet that Finch can truly be himself - a funny guy who's able to find the joy in life.
And when Violet's with Finch, she forgets to count away the days and starts to live them.

But as Violet's world grows, Finch's begins to shrink. He's trying to cling on to all the good things in his life, but will it be enough this time?

'If you're looking for the next The Fault in Our Stars, this is it' - Guardian

'This book is amazing - I couldn't put it down' - Zoe Sugg

'A searingly honest and heartbreakingly poignant tale about the power and beauty of love' - Heat

'Sparkling' - Entertainment Weekly

Czy mężczyzna może lecieć z Moskwy do Paryża jedynie z bagażem w postaci damskich kabaretek i depilatora? W opowiadaniach Wiktora Jerofiejewa – jak najbardziej! Jego najnowsza książka Ciało to zbiór opowiadań, w których autor szuka wyjaśnienia odwiecznej tajemnicy ciała. Czym jest ono dla człowieka? Klatką duszy? Narzędziem rozkoszy czy cierpienia? Środkiem transportu do nieśmiertelności czy sensem istnienia samym w sobie? Kto nas nim obdarował – Bóg czy diabeł? Oczywiście na te pytania będzie musiał odpowiedzieć sam czytelnik, przewrotnie wprowadzony w świat nieokiełznanej wyobraźni Jerofiejewa (zwłaszcza erotycznej!), błyskotliwych paradoksów i poczucia humoru, od lat doskonale znanego polskim miłośnikom jego książek. Dla fanów znakomitego rosyjskiego pisarza Ciało to kolejna uczta duchowa w dobrze znanych klimatach, zaś tych, którzy jeszcze nie sięgnęli po twórczość Wiktora Jerofiejewa, lektura wprowadzi w świat dowcipu, znakomitych obserwacji życiowych, barwnych przygód i … seksu.

Przekład kontrowersyjnej i odważnej publikacji Roberta Kurzbana!

Jest to publikacja idąca pod prąd, zmuszająca do myślenia, a przez niektórych uważana wręcz za wywrotową. Z wieloma przedstawionymi w niej poglądami (np. tymi dotyczącymi moralności) można się nie zgadzać, jednak poznanie ich i ugruntowanie sobie własnego krytycznego zdania na temat sformułowanych tu problemów to niemal obowiązek każdego intelektualisty.
Autor uważa, że klucz do zrozumienia niespójności ludzkich zachowań leży w modułowej strukturze umysłu i stawia tezę, iż hipokryzja jest naturalnym jego stanem. Mózg bowiem wyewoluował jako organ służący do jednoczesnego rozwiązywania wielu problemów, dlatego można go porównać do szwajcarskiego scyzoryka czy iPhone'a. Kurzban przedstawia funkcję umysłu w formie osobnych modułów współdziałających ze sobą, ale jednocześnie konkurujących. Nie mamy tu do czynienia z jednolitą „jaźnią" jako ośrodkiem systemu wewnętrznie spójnych i niesprzecznych ze sobą poglądów, lecz ze zbiorem odrębnych, choć wpływających na siebie modułów, które często wchodzą ze sobą w konflikt. Jest to wizja pozostająca w całkowitej opozycji do szeregu teorii naukowych, które zakładają istnienie „ja" złożonego ze spójnych i racjonalnych przekonań oraz preferencji. Modułowość sformułowana przez Kurzbana zakłada, że nie ma „ja". Zamiast tego każdy z nas stanowi zbiór oddzielnych, ale współdziałających systemów („my"), których stałe konflikty kształtują nasze interakcje ze sobą samym i światem zewnętrznym.
Książka napisana pełnym ironii językiem, zawiera barwne porównania i przykłady, czasem przerysowana, balansująca na krawędzi demagogii i manipulacji - z pewnością zaintryguje zarówno zaawansowanego w dziedzinie psychologii badacza, jak również początkującego, ale ciekawego ludzkiej natury czytelnika.

Ulubiona powieść E. M. Forstera

W letniej rezydencji na Hebrydach przebywa rodzina Ramsayów i ich goście. Wydarzeniem dnia jest planowana wycieczka do latarni morskiej. Ale to tylko tło dla monologów wewnętrznych kolejnych postaci zapisanych w formie strumienia świadomości. A epilog tej historii nastąpi dopiero po latach...


Virginia Woolf (1882-1941) to jedna z najwybitniejszych pisarek dwudziestego wieku. W roku 1925 ukazała się „Pani Dalloway”, dwa lata później „Do latarni morskiej”, a w roku 1931 „Fale” - trzy kanoniczne dziś przykłady literatury modernistycznej.

INSPIRUJĄCA KSIĄŻKA O DOBROCI WYDANA W 20 KRAJACH!

Wyobraź sobie świat, w którym wszyscy są dobrzy, mili i życzliwi.
Niosą innym pomoc, wsparcie i nadzieję. To piękne, prawda?
Ale możliwe!

Jeszcze nigdy w jednej książce nie spotkało się tylu największych ilustratorów z całego świata, by nieść nadzieję i pokazać, jak choćby drobne codzienne uczynki każdego z nas, mogą sprawić, że nasz świat stanie się lepszy.

Ilustratorzy kultowych i bestsellerowych książek (m.in. Gruffalo, Odwagi, zajączku, Jak schować Lwa, Żyrafy nie umieją tańczyć) zachwycają feerią barw, stylów, technik i wrażliwości. Inspirują zaś jednym wspólnym przesłaniem: BĄDŹMY DOBRZY!

Mroczna, psychologiczna powieść o samotności i tajemnicach rodzinnych.
Wolfgang Rajchert mieszka z apodyktyczną matką i wycofanym ojcem. Jest nastolatkiem inteligentnym i wrażliwym, ale niestety okaleczonym społecznie – przez problemy zdrowotne nie może wychodzić na zewnątrz. Nie uczęszcza do szkoły, więc brak mu kolegów. Gdy dowiaduje się o projekcie społecznym, w ramach którego dzieci w trudnej sytuacji materialnej można zatrudnić w charakterze przyjaciół, dostrzega w nim nadzieję na poprawienie swojej sytuacji. Nakłania rodziców do zatrudnienia takiej Maskotki i w ten sposób w domu Rajchertów pojawia się Mariusz. Choć na początku wszystko wydaje się idealne, szybko okazuje się, że zaproszenie Mariusza do domu Rajchertów niesie za sobą nieprzewidziane konsekwencje. Tak jak Wolf był spragniony towarzystwa, tak Mariuszowi marzyła się rodzina. Wygląda na to, że oba marzenia mają bardzo wysoką cenę. Czy któreś z nich się spełni? Michał Paweł Urbaniak po raz kolejny serwuje swoim czytelnikom głęboko psychologiczną powieść i pokarm dla literackiej duszy. Z charakterystyczną sobie wrażliwością ubiera świat w słowa i obrazy, które na długo pozostają z czytelnikiem.