Epigramy

„...A IMIĘ JEJ POLSKA” to tomik poetycki wydany z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, poświęcony ojczyźnie i jej bohaterom, często bezimiennym. Cześć ich pamięci!

Marzena Orczyk-Wiczkowska (ur. 1970) - autorka książki poetyckiej pt. "Grypsy z Panoptikonu" (wyd. MaMiKo 2010) oraz zbioru opowiadań pt. "Klatka" (wyd. e-bookowo 2017). Swoje wiersze publikowała w lokalnej i ogólnopolskiej prasie literackiej. Nagrodzona Poetycką Nagrodą R.M. Rilkego w 2011 r. Zdobywczyni I miejsca w XVII OKP im. R. Wojaczka, XXVII OKP o nagrodę im. K.K. Baczyńskiego oraz XXVII Konkursie z Zbiór Wierszy o Złoty Syfon Scherffera. Była także finalistką VI OKL im. S. Grochowiaka (II nagroda w kategorii: dramat i słuchowisko radiowe). Współzałożycielka Dąbrowskiej Brygady Poetyckiej, pomysłodawczyni oraz współorganizatorka imprez kulturalnych: "Poligon Poetów" i "Manewry Poetyckie", odbywających się w latach 2012-2015 w Dąbrowie Górniczej oraz Sosnowcu. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego, z zawodu psycholog. Mieszka i pracuje w Dąbrowie Górniczej.

Poezja zaczyna się od wyrwy, niedostatku, do głowy wchodzi wybrakowany obraz i uwiera, jakaś myśl niedomaga i boli, widok zajmuje, choć wydaje się niepełny.
Albowiem to tom wierszy pełnych ludzkich obaw i poczucia deficytu sensu. Andrzej Ballo pisze o potrzebie bliskości, o próbach dystansowania się od nieustępliwego lęku.
Człowiek to jedyna istota, która ma problem z koniecznościami, nie wie o sobie nic pewnego, często chce być kimś innym, niż jest. Stale wyczekuje czegoś, co ma odmienić los, łudzi się, że gdzieś indziej będzie lepiej, zaś czas bezpowrotnie zbliża do nieobecności. Balansuje stale między zachwytem i przerażeniem, i nie każdemu musi się to podobać.
Bartosz Suwiński

„Betonowa mgła” to 24-godzinna podróż poetycka po Sosnowcu. Czyli ulice, sklepy, osiedla. Jak to w poezji, podróż zrobiona jest ze słów podbieranych miastu, które wychowało autora.

„Chciałem napisać poemat, który byłby jak to miasto – zaklęte i przeklęte w swojej wieczności i efemeryczności. Wszystko zaczęło się od oślepienia światłem, kiedy wychodziłem z mojej klatki schodowej. Idea spłynęła nagle i wiedziałem już, że muszę to zrobić. Nie sądziłem jednak, że zajmie mi to sześć lat (z przerwami) i okaże się tak intensywnym przeżyciem, którego pokłosiem chciałbym się dzisiaj podzielić z czytelnikiem”.

Oddajemy w ręce czytelnika pozycję nietuzinkową, ale obowiązkową dla tych, którzy potrafią czytać między wierszami.
Andrzej Chichłowski w mistrzowskim stylu porusza różnorodne zagadnienia, ukazując w swoich wierszach cząstkę siebie.
Jeżeli lękasz się myśli innych niż własne, nie czytaj, bo możesz się zarazić.

Urzeka mnie i zastanawia pogodny rytm tego tomu, niewyzbyty oczywiście kpiącej, metakulturowej ironii. „Cała nasza historia / była i jest spisywana przez Homerów”, jak oznajmia poeta w przewrotnym wierszu o metodologii nauk. Rozgłasza całe swe odkrycie triumfatorsko? Ależ nie. Bo Andrzej Ballo nie uprawia „poezji w fazie krytycznej” i chwała mu za to. Dzięki jego pokorze nieoczekiwanie zyskujemy przyczółek, w którym można się schronić i wypracować (w wolnym czasie!) sposoby na przyszłe zasadzki literackich architektów i pseudodemiurgów.
Może Bodajże to jeszcze nie mapa pogody, ale wróżba rozpogodzeń – już tak...
Karol Samsel