Every Good Boy Does Fine

Obejrzany przez czternastoletniego Marka Weissa „Don Carlos” okazał się dla przyszłego reżysera wstrząsem – jego źródłem był potężny i przejmujący do szpiku kości głos Bernarda Ładysza. Młodzieniec zetknął się wówczas z wzniosłością w najczystszej postaci, z istnym pięknem. I choć na kolejne takie doznanie musiał poczekać znowu czternaście lat (bo inne spotkania z operą przynosiły raczej rozczarowania), to ten obszar sztuki stał się jego naturalnym habitatem. W swojej wspomnieniowej książce Weiss opowiada, jak został reżyserem operowym, jak robiło się spektakle w PRL, kiedy socrealistyczne władze próbowały tłamsić teatralne rajskie ptaki albo wikłać je w polityczne rozgrywki, o osobach, które miał „szczęście i nieszczęście” spotkać na swojej zawodowej drodze, o zawiadywaniu jedną z najważniejszych polskich scen muzycznych. Przede wszystkim jednak jest to opowieść o miłości do muzyki, która choć kapryśna, zawłaszczająca i pozbawiona wzajemności, to trudno się jej wyrzec. Tak trudno, że może się z niej narodzić ponad sto dwadzieścia spektakli. Tworzenie opery to, podobnie jak poszukiwanie Białego Wieloryba z powieści Hermana Melville’a, nieustanna walka między rozsądkiem a uczuciami, pogoń za wymykającym się ideałem (a może monstrum?). Gdzie jednak szukać piękna, jeśli nie w operze?

Niniejsza publikacja to pierwsze ilustrowane wydanie nutowe od czasu odzyskania niepodległości Ukrainy, które wprowadza dzieci w magiczny świat dźwięków i zapoznaje je z najlepszymi światowymi wzorcami muzyki fortepianowej dla początkujących. Książka zawiera utwory kompozytorów klasyków oraz kompozytorów ukraińskich XX i XXI wieku. Utwory są ułożone zgodnie z rozwojem umiejętności muzycznych dziecka. Publikacja obejmuje pierwsze dwa lata nauki gry na fortepianie, a równocześnie jest w pewnym stopniu uniwersalna, ponieważ przeznaczono ją dla wszystkich dzieci, niezależnie od ich zdolności. Zabawowy charakter książki pomaga zdobyć umiejętności niezbędne dla rozwoju zarówno przyszłego profesjonalisty, jak i słuchacza – amatora sztuki muzycznej.

Ideą popularnych serii Director’s Choice i Curator’s Choice wydawanych przez Scala Arts & Heritage jest subiektywny wybór i prezentacja kilkudziesięciu najcenniejszych muzealiów, dokonany przez kierującego daną instytucją. Wiele ważnych światowych muzeów ma już swoje edycje, do grona polskich placówek, po jedynym jak do tej pory Muzeum Narodowym w Warszawie, dołącza Muzeum Fryderyka Chopina.

Wśród prezentowanych obiektów znaleźć można rękopisy muzyczne, listy kompozytora, przedmioty osobiste i dzieła sztuki ilustrujące recepcję osoby i twórczości Chopina – obrazy, ryciny, rzeźby, medale i plakaty. Tom poświęcony kolekcji Muzeum Chopina wyróżnia się płytą CD z nagraniami interpretacji wybranych dzieł kompozytora na instrumentach historycznych, uzupełniającą prezentację muzealiów - pierwszy raz w tej serii. Publikacja ukazał się w czterech językach: polskim, angielskim, francuskim i japońskim.

Błyszczał w salonach i na wspaniałych statkach pasażerskich jak „Chrobry”, gościł na wielkich wystawach – choćby na tej światowej w Nowym Jorku, z której już nie wrócił. Zdobywał prestiżowe nagrody, doceniali go wielcy artyści, a wśród nich Józef Wieniawski, Jan Kiepura, Artur Rubinstein, Henryk Melcer-Szczawiński, Stanisław Leopold Szpinalski.
Czy gdyby nie okrutne lata wojny i komunizmu, dzisiaj marka „Arnold Fibiger” mogłaby konkurować ze „Steinway & Sons”?
Fortepian moja miłość to nie tylko ciepła opowieść o twórcy znakomitego instrumentu „Arnold Fibiger” (późniejsza „Calisia”), ale także historia burzliwych losów rodziny i fabryki, która dzisiaj istnieje jedynie w ludzkich wspomnieniach, tych o wspaniałych kobietach, mężczyznach, miłości i wielkich ludziach fortepianu.

Kwintesencje. Pasaże barokowe  to książka o różnych odsłonach muzyki barokowej. Autora, antropologa kultury, zajmuje to, w jaki sposób łączy się ona z historią i geografią, ze słowem i obrazem. Jak reinterpretuje opowieści z przeszłości i jak przyswaja kulturową odmienność. Ale interesuje go również wymiar współczesny muzyki barokowej. To, jak nasza współczesność odczytuje barokowy przekaz i przeszczepia go na nasz grunt. Jakich form używa dla zbliżenia tej muzyki do współczesnej wrażliwości i co znaczy ona dla nas dzisiaj. Muzyka barokowa interesuje go jako problem i jako skierowane do nas pytanie. Nie unikając autorskiej sygnatury pisze o muzycznych arcydziełach, ale chodzi także poza utartymi ścieżkami, wydobywając na światło dzienne mniej znane utwory epoki baroku.

Problematyka polska, w rozmaity sposób pojmowana i wyobrażana w kulturze i sztuce europejskiej XIX wieku, znalazła również znaczący oddźwięk w ówczesnej twórczości muzycznej. Przejawił on się w wielu kompozycjach traktujących o Polsce i Polakach, w dziełach muzycznych napisanych przez twórców zagranicznych długiego XIX stulecia. Wyobrażenia kompozytorów dotyczące obcego kraju, nieobecnego wówczas na mapie Europy, zaznaczyły się w doborze tematyki pozamuzycznej, a także w sposobach jej sugestywnego uwydatnienia za pomocą wprowadzonych rozwiązań dźwiękowych. Zagadnienia te z pewnością zainteresują polskiego czytelnika, który ma okazję spojrzenia na własny naród, jego historię i kulturę, oczami mieszkańców Europy, przedstawicieli elity artystycznej innych krajów. Poznanie tego repertuaru pozwala na zrozumienie nie tylko ówczesnego traktowania Polski i Polaków, ale umożliwia również refleksję na temat przejawiających się i w naszej rzeczywistości uprzedzeń oraz stereotypów.