Filozofia zen

Przejawia się tu jego doskonała znajomość nauki zachodniej, co pomaga mu w ubraniu zawiłych i trudnych do pojęcia abstrakcji tego obcego nam światopoglądu w formę najbardziej dostępną dla zachodniego umysłu.
Dzieło doszukuje się zrozumienia, czym jest wszechświat i jak powstał do istnienia, jednym słowem, celu życia, odpowiedzi na pytanie dlaczego? i po co?. Wówczas może zdołamy przeniknąć uniwersalną zasadę bytu. Aby tego dokonać, człowiek powinien poznać samego siebie, wiedzieli o tym Wielcy Mistrzowie wszystkich krajów. Ujrzymy wtenczas, że człowiek zawiera w sobie całkowitą siłę kosmiczną.
Na koniec autor zgłębia utajone moce ludzkiego ducha i przedstawia, w jaki sposób może on sprawdzić, jeszcze podczas pobytu na ziemi, istnienie rzeczywistości transcedentalnych, jak jeszcze na tym świecie może dotrzeć do doskonałości Boskiej.

Założeniem wielotomowej Historii klasycznej filozofii indyjskiej jest całościowe przedstawienie wszystkich nurtów filozoficznych i prądów intelektualnych w Indiach w okresie klasycznym, tj. od II w. do najazdu muzułmańskiego, na tle koncepcji filozoficznych formułowanych na Zachodzie.
Niniejszy tom ukazuje w sposób systematyczny rozwój dwóch niezwykle ważnych, acz bardzo mało znanych filozoficznych indyjskich systemów niebramińskich: adżiwikizmu i dżinizmu. Te starsze niż buddyzm tradycje, poza aspektem religijnym, wypracowały także bogatą myśl filozoficzną. Adżiwikowie sformułowali doktrynę skrajnego determinizmu i bezkompromisowej etyki opartej na całkowitym zakazie krzywdzenia istot żywych, praktykując jednocześnie skrajne formy ascezy. Podobne zasady moralne propagowane przez dżinistów, takie jak niekrzywdzenie czy wegetarianizm, w dużym stopniu wpłynęły na Indie. Te dwie tradycje wypracowały także niezwykle rozbudowaną filozofię języka, system logiczny, metodę analizy semantycznej, które stanowią jedną z najciekawszych propozycji filozoficznych, jakie kiedykolwiek wydały Indie.

Piotr Balcerowicz – filozof, orientalista i kulturoznawca. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w Banaras Hindu University, Polskiej Akademii Nauk i na uniwersytecie w Hamburgu. Obszar jego badań i zainteresowań naukowych obejmuje Azję Południową (kultura, filozofia, religie i historia), filozofię (zachodnią, indyjską, filozofię polityczną), kulturoznawstwo, religioznawstwo, stosunki międzynarodowe oraz zagadnienia społeczno-polityczne Afganistanu i Azji Środkowej oraz Bliskiego Wschodu. Zajmuje się także zagadnieniami multikulturalizmu i konfliktami we współczesnym świecie. Jest autorem licznych publikacji naukowych i komentatorem bieżących wydarzeń na Bliskim Wschodzie, w Azji Środkowej i Południowej.

Autor przedstawia w lekkiej, chwilami wręcz zabawnej formie podstawowe założenia filozofii buddyjskiej. Pojęcia pustki, czasu czy szczęścia ukazane są w żartobliwym ujęciu, pozwalają czytelnikowi łatwiej poznać sposób dochodzenia do filozoficznej konkluzji i obszar zagadnień, który od setek lat penetrują filozofowie buddyjscy.
„Niech ta książka będzie próbą wyjaśnienia pewnego żartu, za którym stoi doświadczenie buddyjskiej filozofii. Będzie to, jak widać, wyjaśnienie nieco przydługie i zawierające niejedną dygresję, ale na swoje usprawiedliwienie mam to, że i ono może być żartobliwe. Będzie to również wyjaśnienie przedstawiające sporą część buddyjskiej filozofii, bo to ona właśnie zmieniona poprzez medytację w żywe doświadczenie, staje się najlepszym powodem do radości, co niekoniecznie jest faktem powszechnie znanym”.

Ze Wstępu autora

Yoga is to be known through yoga. Yoga arises from yoga. One who is vigilant by means of yoga delights in yoga for a long time'

Yoga is hugely popular around the world today, yet until now little has been known of its roots. This book collects, for the first time, core teachings of yoga in their original form, translated and edited by two of the world's foremost scholars of the subject. It includes a wide range of texts from different schools of yoga, languages and eras: among others, key passages from the early Upanisads and the Mahabharata, and from the Tantric, Buddhist and Jaina traditions, with many pieces in scholarly translation for the first time. Covering yoga's varying definitions across systems, models of the esoteric and physical bodies, and its most important practices, such as posture, breath control, sensory withdrawal and meditation, Roots of Yoga is a unique and essential source of knowledge.

Ścieżki jogi Yogi Ramacharaka. W latach 90. XIX w. Atkinson zainteresował się hinduizmem, a w pierwszych latach XX wieku poświęcił się z zapałem szerzeniu wiedzy o jodze i orientalnym okultyzmie na Zachodzie. Nieoficjalne źródła mówią, iż w roku 1893 w Chicago, na World`s Columbian Expostion, Atkinson poznał Baba Bharatę - ucznia indyjskiego mistyka Yogiego Ramacharaki. Zgodnie z tą historią Bhartata zapoznał się z pracami Atkinsona i postanowili wspólnie opublikować wiedze mistrza Bharaty - właśnie Ramacharaki. Chociaż historii tej nie można w żaden sposób zweryfikować, faktem jest, iż Atkinson był autorem dzieł wydanych pod nazwiskiem Yogi Ramacharaka (pol. Jogi Ramaczaraka) oraz paroma innymi, jak: Swami Bhakta Vishita, Swami Panchadasi, Theron Q. Dumont oraz kilkoma innymi, jak też pod swoim własnym - jako William Walker (lub W. W.) Atkinson. CDN

Kontynuacja książki Pustka jest radością, czyli filozofia buddyjska z przymrużeniem (trzeciego) oka. Po objaśnieniu głównej tezy o pustości wszystkich zjawisk, w tej książce autor wyjaśnia drugie z fundamentalnych twierdzeń buddyjskiej filozofii, mówiące że doświadczany świat nie jest niczym innym jak tylko umysłem. W oparciu o wiele żartobliwych przykładów dowodzi, że to na pozór szalone stwierdzenie jest w istocie poglądem bardzo spójnym,znacznie logiczniejszym od założenia istnienia realnego świata na zewnątrz umysłu; i do tego poglądem, który jest szansą na wielką wolność i radość, co jest celem buddyjskiej ścieżki. Na tej ścieżce można odkryć niezwykły potencjał i doskonałość naszego umysłu pozostające zwykle naszym nieuświadomionym bogactwem.

„Rozważcie więc taką oto propozycję: absolutna wolność za zmianę przekonania dotyczącego świata. Może nie brzmi to aż tak źle jak się na początku wydawało? Jeśli tak, to bądźcie teraz gotowi na pozbycie się kilku skostniałych koncepcji na temat tego, jakimi rzeczy są, bo to właśnie owe koncepcje, a nie rzeczy, ograniczają nasze doświadczenie, do którego chyba każdy chętnie dodałby sporą dawkę wolności”.

(ze Wstępu autora)