Gdański fenomen

Autor pisze o swoim pierwszym zafascynowaniu radiem, gdy w czasie studiów trafił do Studenckiego Studia Radiowego Bielany Radio w Toruniu, opisuje swoją pracę w radiowej Jedynce, Trójce i Czwórce oraz szok jakiego doznał, gdy zobaczył od środka małe amerykańskie radio Waltera Kotaby – WSSY 1330 AM – i poznał kształt amerykańskiego rynku radiowego, na którym działało mnóstwo takich małych lokalnych stacji. Istotną część książki stanowi też wątek telewizyjny – Wojciech Reszczyński był w tym czasie prowadzącym najpierw „Teleexpress”, a później „Wiadomości” w telewizyjnej Jedynce – a także wyborczy… Przy okazji przedstawiania swojej drogi autor ujawnia kulisy działania ówczesnych mediów. Wspomina m.in. jak po przyznaniu pokojowej Nagrody Nobla Lechowi Wałęsie z anten Polskiego Radia zniknęła muzyka z krajów popierających tę kandydaturę – nie można było usłyszeć utworów urodzonego w Bonn Beethovena, ale kompozycje jego kolegów po fachu, którzy urodzili się na terenach należących po II Wojnie Światowej do NRD, były już prezentowane. Pisze też o niespełnionych nadziejach, gdy już po Okrągłym Stole miał być podwładnym tych samych osób, które szefowały mu w stanie wojennym. Książka ukazała się w roku 1991.

Energia traktowana jest jako jedno z podstawowych obszarów aktywności państwa, stanowiąc jednocześnie o kształcie polityki energetycznej, a w dalszych etapach polityki gospodarczej. Intencją autorki jest zdefiniowanie rynku energii oraz ukazanie roli energii w gospodarce. Ponieważ rynek energii nie stanowi współcześnie rynku ograniczonego granicami państw, ważnym wydało się wskazanie na aspekty globalne i regionalne determinujące zmiany zachodzące na rynkach poszczególnych państw i na rynkach poszczególnych rodzajów nośników energii. Układ książki ma logiczny i spójny charakter, prowadząc czytelnika od pojęć ogólnych do szczegółów związanych z funkcjonowaniem rynku energii elektrycznej, ciepła, pierwotnych nośników energii i wreszcie paliw. Kolejne rozdziały zawierają omówienie specyfiki polskiego rynku energii, z uwzględnieniem warunków historycznych ich powstania oraz możliwości rozwoju.

Po dziesięciu latach od napisania książki "Gdańsk jako wyzwanie" i dwadzieścia osiem lat od rozpoczęcia najpiękniejszej przygody życia – samorządowej pracy dla Gdańska – podejmuję ryzyko napisania drugiej książki. Czy moja wizja Gdańska Anno Domini 2008 się spełniła? Co w moim myśleniu było dostatecznie dojrzałe, a co naiwne? Czy i jak zmieniłem się jako człowiek, obywatel, prezydent miasta? Jakimi doświadczeniami i przemyśleniami o naszym mieście mogę się podzielić z gdańszczankami i gdańszczanami?

Ta książka nie ma być jednak prostym rozrachunkiem ze zrealizowanych programów wyborczych. Gdańsk jako wspólnota jest raczej podziękowaniem dla mieszkańców Gdańska, którzy aż siedmiokrotnie mi zaufali, wybierając mnie na radnego i prezydenta miasta.

Książka zbiera imponujący dorobek Grzegorza W. Kołodki poświęcony dwudziestu pięciu latom transformacji. Tom otwiera długa rozmowa o polskich przemianach, jaką z G.W. Kołodką przeprowadził Paweł Kozłowski. W drugiej części znajdziemy teksty G.W. Kołodki opublikowane w latach 1989-2014, artykuły i rozdziały książek. W części trzeciej zamieszczone zostały opracowane przez niego programy reform systemowych i rozwoju gospodarczego. Wreszcie w części czwartej znajdziemy eseje i felietony jego autorstwa. Książkę zamyka trzynaście wywiadów przeprowadzonych przez Marcina Wojtysiaka-Kotlarskiego. Rozmówcami byli: Marek Belka, László Csaba, Saul Estrin, Maria Jarosz, Andrzej K. Koźmiński, Ewa Łętowska, Elżbieta Mączyńska, D. Mario Nuti, Cezary Stypułkowski, Władysław Szymański, Vito Tanzi, Michał G. Woźniak i Jacek Żakowski. Tematem wywiadów jest ćwierćwiecze transformacji i rola, jaką odegrał w tym procesie Grzegorz W. Kołodko. Wyjątkowo obszerne indeksy osób i rzeczowy pomagają Czytelnikowi poruszać się w książce i wyszukiwać potrzebne informacje.

…nie tylko ekonomista, ale również znakomity socjolog i politolog. Jednym słowem, intelektualista i erudyta dysponujący wszechstronną wiedzą o gospodarce i społeczeństwie. I wizją lepszego świata. Wszystko to poświadcza, że profesor Grzegorz W. Kołodko jest autentycznym człowiekiem renesansu.
prof. Maria Jarosz, socjolog, Polska Akademia Nauk
Kołodko ustanowił wiarygodność polityki socjalno-demokratycznej w procesie transformacji (…). Ciągle podróżuje, jego wielką zaletą jest znajomość globalnej gospodarki (…). Gdybym miał wybrać jedno najważniejsze osiągnięcie, to byłoby nim wydobycie Polski z izolacji gospodarczej.
prof. Saul Estrin, London School of Economics
Grzegorz Kołodko wydaje mi się przypadkiem szczególnym. Chyba się w żadnym stadzie nie mieści i do żadnego stada nie pasuje. To jest osobny człowiek. Myślę, że może raczej być punktem orientacyjnym niż jakimś zwornikiem. Koledzy ekonomiści patrzą na niego i pewnie sobie myślą: skoro się okazuje, że tyle razy to Kołodko miał rację, a nie Balcerowicz i jego drużyna, to może warto też słuchać, co dziś Kołodko mówi. Bo pewnie znów ma rację. Tak powstaje ta nowa chmura w polskiej ekonomii i debacie ekonomicznej.
red. Jacek Żakowski, Polityka
Jest to człowiek, który ma jeden wielki dar. Ma holistyczne spojrzenie na wiele spraw ze zdolnością przenoszenia tego do tekstów swoich książek. To nie jest częsty przypadek. Z tego punktu widzenia jest nowoczesnym ekonomistą w Polsce, człowiekiem, który myśli, potrafi syntetyzować, nałożyć na to większą perspektywę, światową. To jest coś, co go niewątpliwie odróżnia od wielu ludzi w Polsce, którzy i doświadczenie, i refleksję budują wokół „tu i teraz”.
dr Cezary Stypułkowski, Prezes Zarządu mBanku

Kiedy oczy wszystkich kierują się na to, co w świetle reflektorów, w cieniu można zobaczyć to, co prawdziwe.
Bardzo dużo się tu dzieje. Ktoś umarł i cichutko leży sobie za ścianą. Ktoś włóczy się po mieście i pije, bo szuka miłości. Więc pisze wiersze i pije, i znów się włóczy, bo szuka miłości. Ktoś marzy o lataniu, ale ziemia zbyt mocno trzyma go za nogi. A ktoś inny grzebie w ziemi, bo chce zapomnieć o przeszłości. Matka pielgrzymuje do więzienia, do syna. Żona już nie wie, czyją właściwie jest żoną. Młoda dziewczyna nerwowo obgryza paznokcie.
Zwyczajność i niezwykłość, magia i codzienność, natłok emocji i samotność mieszają się w tych historiach i tylko od czytelnika zależy, czego odnajdzie tu więcej.

W latach 70. XX wieku ekonomista Arthur Laffer dowiódł ponad wszelką wątpliwość, że podnoszenie podatków powyżej pewnej granicy przynosi skutek odwrotny do zamierzonego: im wyższe podatki, tym niższe wpływy do budżetu. Lafferowi nie uwierzyła Europa - i mamy skutki: zamiast wzrostu, niemal recesja. Nie uwierzyła mu także Polska - dlatego ciągle nowe rządy, na wszystkie problemy budżetowe mają tylko jedną odpowiedź - podwyższanie podatków. Tymczasem recepta na gospodarczy cud jest dokładnie odwrotna - obniżanie podatków. Jak to należy robić? Odpowiedź znajduje się w tej książce.