Gorlice Książka Do Pisania

Felietony publikowane w  miesięczniku "Pomerania" w latach 2013-2019 Profesor Stanisław Salmonowicz, urodzony w roku 1931, jest wybitnym historykiem prawa, absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. związanym od kilkudziesięciu lat z uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu, zaś pochodzeniem - ze wschodnimi kresami dawnej Rzeczypospolitej, zwłaszcza pograniczem inflancko-wileńskim. Niniejszym otrzymują czytelnicy nowy tom autorstwa Profesora Salmonowicza - zbiór felietonów i esejów, które pierwotnie publikował w „Pomeranii”, miesięczniku wydawanym przez Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, i adresował je w sposób naturalny zwłaszcza do osób zainteresowanych regionem. Szczególne miejsce w tej książce zajmuje oczywiście Gdańsk oraz szerzej - Pomorze, a historia i miasta, i regionu jest pokazana w sposób zarówno zindywidualizowany, jak i wpleciona została przez Autora w szerszą, uniwersalna refleksję o dawnej i współczesnej Europie.

„Coś tam czasem się zatliło z jednej albo drugiej, ale znikomo, jak błędny ognik. O północy byliśmy na miejscu, na zielonym rynku. Jechało się w kółko, wśród drzew, jak duktem. W gęstwinie jakieś złote światełka pełgały. I było zupełnie cicho, bo wszyscy poszli spać, pewni, że już nic się nie wydarzy. Bo co miałoby się wydarzyć o północy na końcu kraju?”
Andrzej Stasiuk

Wybór krótkich próz i felietonów z „Tygodnika Powszechnego”. Zebrane w jednym tomie są przenikliwym spojrzeniem – z dystansu, z Beskidu albo stepu gdzieś w Azji – na teraźniejszość, na zmiany, jakie zachodzą w świecie. A zarazem próbą uchwycenia chwili, szczegółu, drobnego zdarzenia, zanim zniknie ono pod powodzią kolejnych.

Wybór pism satyrycznych

Od wydawcy:"Zofia Paśniewska-Kuć sięga do tych źródeł prawdy o człowieku, które - z racji swej złożoności i głębi - są niedostępne konwencjonalnym metodom psychologicznego poznania. Dzięki oryginalnej literackiej formie, ukazuje nie tylko subtelne odcienie przeżyć ale w lapidarny sposób przedstawia również własne dojrzałe przemyślenia dotyczące zagadnień ważnych z punktu widzenia rozwoju człowieka, psychologii klinicznej czy psychoterapii. Zwraca także uwagę na potrzebę kształtowania "prawdziwie humanistycznego" etosu zawodu psychologa"

Intrygująca, przewrotna ,poszukująca. Ujawnia mechanizmy jakim podlegamy jako społeczeństwo. Poszerza wiedzę o naszej obecnej sytuacji. Wskazuje przyczyny upadku naszej cywilizacji.

Ze wstępu Autorki do książki: Co natomiast widać „Z mojego okna”? Życie! Życie widać! Wszystkie kolory tego życia, smaki, zapachy. Blaski i cienie. Tych cieni, bywa że jest sporo. Ale i radości. Czytelnicy lubią radości. Lubią też, gdy mogą identyfikować się z małymi tęsknotami, uśmiechami losu, sprawami codziennymi i powszechnymi. Ale ważne też dla nich jest, że problemy – rodzinne, społeczne, większe i mniejsze, są doświadczeniem wielu z nas. A może nawet wszystkich. I fakt, że coś się wali i pali, i nie wychodzi, i jest kiepsko czasem, nie powoduje… końca świata. Nadal jesteśmy fajnymi ludźmi, nadal się rozwijamy, nadal popełniamy błędy i nadal kochamy. I nadal jesteśmy na dobrej drodze. Chociaż wyboistej.