Gucci Niezwykła historia

„ANIA” pierwsza autoryzowana przez rodzinę biografia Anny Przybylskiej. Jej autorami są Grzegorz Kubicki i Maciej Drzewicki - dziennikarze trójmiejskiej „Gazety Wyborczej”. Audiobook czytany jest przez Annę Dereszowską, koleżankę z planu serialu „Złotopolscy”, która nie ukrywa, że nagrywanie tego audiobooka było dla niej bardzo wzruszającą, ale i wymagającą emocjonalnie podróżą. ANIA - łobuziara z urodą nastolatki i głosem Jana Himilsbacha, w zasadzie nie musiała niczego grać. Pojawiła się w polskim kinie znikąd i od razu stała się fenomenem: przed kamerą bardziej naturalna od szkolonych aktorek, utożsamiała „polski sen lat 90.” – była idealną dziewczyną z sąsiedztwa, która trafiła na okładki magazynów i do telewizji w szczytowych godzinach oglądalności. Ania Przybylska została „Królową Serc” w kraju, w którym ludzie sukcesu – zwłaszcza „piękni i młodzi” – nigdy nie mają łatwo. Spieszyła się momentami tak, jakby czuła, że to wszystko może zbyt długo nie potrwać. Jakby wiedziała, że szybko musi zawierać związek, zakładać rodzinę, urodzić dzieci, by zdążyć się jeszcze tym wszystkim nacieszyć – opowiadają w książce jej bliscy.

Życie oraz okres rządów Katarzyny II obrosły licznymi mitami i domysłami. Jednym jawiła się jako wzór nowoczesnego podejścia do kierowania państwem, innym jako sprytna i bezlitosna cesarzowa, która nie cofała się przed niczym, byleby tylko utrzymać zajmowaną pozycję.
Jak wyglądało dzieciństwo kobiety, która wyniosła Rosję do rangi wielkiego mocarstwa? Jakie stosunki łączyły ją ze Stanisławem Poniatowskim? Czy Katarzyna miała coś wspólnego ze śmiercią swojego męża, cara Piotra III? Czym tak szczególnym odznaczała się władczyni, że wielu uważało ją za filozofkę na tronie?
To tylko niektóre z pytań, na które odpowiada publikacja opisująca życie jednej z najpotężniejszych kobiet w historii.

Król śmiechu

Natychmiast wywoływał śmiech. Przecież Pan Janeczek z Kabaretu Olgi Lipińskiej, przecież Majster, który uczy Jasia, przecież rólki arcydzieła w filmach Stanisława Barei… A jednak prywatnie był śmiertelnie poważny. Skąd się brała jego oryginalność? Czy potrafił uciec przed popularnością? Czy miał inne pasje niż aktorstwo? I jak wyciągał spod nóg wybitnych aktorów dywaniki?

Biografię znakomicie dopełniają wspomnienia krewnych oraz bliskich mu artystów. Anna Seniuk opowiada, jak Janek wprowadzał ją na warszawskie sceny, a Wiktor Zborowski zdradza, czym brzydkim postraszył go wuj, gdy strzelił gafę przed publicznością. Autorka książki, prywatnie siostrzenica aktora, wydobywa sekrety z rodzinnych archiwów. Łamie stereotypy, pokazując wuja od nieznanej strony.

Przeniknij duszę Kobusza!

Czyta: Wiktor Zborowski

Błyskotliwy umysł Leonarda da Vinci od stuleci fascynuje miłośników sztuki i badaczy jego twórczości. Wszechstronne zainteresowania geniusza wzbudzały podziw już jemu współczesnych. Malarz, rzeźbiarz, wynalazca, teoretyk sztuki, naukowiec, anatom, architekt, muzyk, uczony – każde z tych określeń pasuje do rozległych tematycznie zajęć renesansowego mistrza.
Książka prof. Eugene’a Müntza (1845–1902), alzacko-francuskiego historyka sztuki specjalizującego się we włoskim renesansie, to wnikliwa, kompleksowa i rzetelna biografia Leonarda da Vinci.
Tom pierwszy przedstawia dzieciństwo Leonarda, jego pierwsze dzieła oraz kształtowanie się uzdolnień i koncepcji malarskich. Objaśnia również wiele szkiców i dzieł mistrza, czerpiąc przy tym z autorskich tekstów samego artysty. Ponadto sporo uwagi poświęca szkole mediolańskiej, władzy Sforzów, akademii Leonarda oraz procesom tworzenia niektórych dzieł malarskich i rzeźbiarskich.
Tom drugi opisuje poglądy religijne mistrza, jego dokonania naukowe, a także wątek związany z wiedzą tajemną w jego życiu. Obszernie przedstawia upadek rządów Ludovica il Moro, jak również powstanie „Mony Lisy”, najsłynniejszego portretu w historii światowego malarstwa. Liczne wątki biograficzne, z poruszającym rozdziałem zawierającym cytaty z testamentu artysty, pozwalają nieco bliżej poznać jego naturę i stosunek do otaczających go osób – patronów, uczniów i innych artystów.

Bartoszewski. Zawsze na czas Jak zmierzyć wielkość Profesora? Ciężko byłoby wymienić jego wszystkie honorowe tytuły, odznaczenia i nagrody. Uważał się za przyjaciela każdego człowieka, bez względu na jego pochodzenie i wyznanie. W czasie wojny był więziony w Auschwitz, należał do AK i pomagał Żydom, a po jej zakończeniu – budował polsko-niemieckie pojednanie. W 2022 roku Władysław Bartoszewski skończyłby 100 lat. Na tę okazję jego współpracownik i znany z lekkiego pióra publicysta Marek Zając uzupełnił pierwsze wydanie Tapira o kolejne barwne anegdoty. Tym razem nieznane, ale nie mniej intrygujące oblicze Profesora wyłania się ze 123 elementów niezwykłej układanki – nie mógł zatrzymać się nawet na okrągłej liczbie 100…

Na pytanie: „Kim jesteś?”, Tadeusz Różewicz odpowiedział przed laty: „Kto mnie uważnie czyta, ten wie”.
Z jego utworami w ręku Magdalena Grochowska podąża za nim przez krajobrazy, wśród których wzrastał, przez idee, które go kształtowały, i przez historię, która przełamała jego los. W pierwszym tomie reporterskiej biografii poety autorka wnika w dzieje rodziny. Rekonstruuje okoliczności, w jakich żydowska dziewczynka – matka Różewicza – opuściła swe gniazdo, a później wymknęła się Zagładzie. Odtwarza dramat żołnierza AK, którego presja polityczna uczyniła dezerterem. I dramat człowieka poparzonego wojną, który zrewolucjonizował polską poezję, choć „po Auschwitz” miała zamilknąć. Grochowska opowiada czule o jego powrocie do życia w latach krakowskich i gliwickich, o Różewiczu mężu, ojcu, synu. Ukazuje uwikłanie w socrealizm i uwolnienie, narodziny Różewicza dramatopisarza.
Magdalena Grochowska nie odpowiada wprost na pytanie o to, jakim był człowiekiem, ale odsłania jego nieznane dotąd twarze.