Istota Zen

Z czego składa się dobre życie? Z drobnych, czasami niezauważalnych chwil, w których czujemy się naprawdę szczęśliwi. O takich momentach pisze autorka książki Biały jeleń i inne opowiadania.
W tej książce nie znajdziemy głębokich filozoficznych analiz ludzkiego życia i skomplikowanych, nieprzydatnych porad. Irena Foremnik pisze o najprostszych krokach, które możemy zrobić w naszym życiu, by odnaleźć spokój, optymizm i nadzieję na przyszłość. Uświadamia nam, że powinniśmy czerpać radość z każdej rzeczy – z obserwacji ptaków wijących gniazdo w doniczce na balkonie, codziennego spaceru z najbliższymi, rozmowy z sąsiadem czy wyprawy do lasu. Opowieści, z których składa się książka, to drobne literackie perełki, dzięki którym zatrzymujemy się w biegu i uważniej przyglądamy się rzeczywistości.

C.S. Lewis (1893-1963), pisarz, filozof, oksfordzki wykładowca uniwersytecki, autor słynnych „Opowieści z Narnii”. W tomie esejów „Cztery miłości” Clive Staples Lewis, wyróżnia cztery rodzaje miłości: przywiązanie, przyjaźń, miłość erotyczną i caritas. Ta ostatnia, jako miłość Boga i bliźniego, jest z nich najważniejsza. Lewis pokazuje jak płynne są granice między poszczególnymi rodzajami miłości. Bowiem jedna może przechodzić w drugą tak, abyśmy w rezultacie lepiej mogli zrozumieć, kim i po co jesteśmy.
Prowokująca, oryginalna opowieść o tym, czym jest prawdziwa Miłość.

Clive Staples Lewis, profesor literatury średniowiecznej w Oksfordzie. Najszerzej znany jest czytelnikom jako autor siedmioczęściowego cyklu książek dla dzieci Opowieści z Narnii. Tajemna kraina ukryta za drzwiami starej szafy w posiadłości na angielskiej prowincji. Stała się ona miejscem przygód czworga rodzeństwa, które w tym domostwie znalazło schronienie przed drugą wojną swiatową. Mimo popularności narnijskiego cyklu Lewis większą część swojego czasu i twórczości poświęcił poważnym rozprawom naukowym oraz rozważaniom o Bogu i wierze chrześcijańskiej. „Cztery miłości” to jeden z kilku zbiorów esejów C.S. Lewisa opublikowanych przez wydawnictwo Media Rodzina. Wraz z takimi książkami jak „Chrześcijaństwo po prostu”, „Listy starego diabła do młodego” i „Podział ostateczny” ukazuje się w nowej szacie graficznej.

Jak odnaleźć duchowość bez Boga i dogmatów? Pasjonująca lektura nie tylko dla ateistów! Czy można obyć się bez religii? Czy Bóg istnieje? Czy ateiści skazani są na życie bez duchowości? Tak wiele istotnych pytań w czasach „zderzenia cywilizacji” i „powrotu religijności”. André Comte-Sponville odpowiada na nie jasno i ze swobodą wielkiego filozofa, a także „prawego człowieka”, któremu obcy jest, jakże często spotykany, resentyment i nienawiść. Dla niego, duchowość jest zbyt istotna, by pozostawić ją różnego rodzaju fundamentalistom. Podobnie laickość jest zbyt cenna, by zawładnąć nią mieli najbardziej szaleni przeciwnicy religii. Dlatego też istotne jest odnalezienie duchowości bez Boga, bez dogmatów, bez kościoła, takiej, która chroniłaby nas zarówno przed fanatyzmem jak i nihilizmem. Autor uważa, że XXI wiek będzie duchowy i laicki albo go nie będzie.

„Adam Olczyk oddaje świat i poglądy Leszka Kołakowskiego z punktu widzenia jego stosunku i nastawienia do ważnych zjawisk, zdarzeń, kultury, prawa oraz ludzi, a także ocen tychże. Sympatyzując, jak można sądzić, z bohaterem swojego opracowania, Autor wskazuje jego niepopularne dziś, nieaktualne i czasem niesłychanie krytykowane poglądy i postawy życiowe Kołakowskiego; usprawiedliwia je »życiorysem« i uzasadnia etapem twórczości filozofa. Jednocześnie prezentuje swojego bohatera jako filozofa otwartego na zmiany, gotowego na nowe argumenty, otwartego, niezależnego i nieskostniałego, któremu nie można postawić zarzutu koniunkturalizmu czy mimikry”. prof. dr hab. Małgorzata Król, Uniwersytet Łódzki   „Ostateczny efekt prowadzonej przez Autora analizy myśli filozoficznej »sceptycznego metafizyka« jest pesymistyczny. Jesteśmy skazani na niepewność immanentną filozoficznej narracji sensotwórczej, którą Autor trafnie uznaje za rdzeń myślenia metafizycznego. Przykład Leszka Kołakowskiego pokazuje dobitnie, że poszukiwanie trwałych fundamentów ładu aksjologicznego organizującego naszą rzeczywistość społeczną, nigdy nie prowadzą do ostatecznych i niepodważalnych rozstrzygnięć”. prof. dr hab. Zbigniew Pulka, Uniwersytet Wrocławski Adam Olczyk – doktor w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne, adiunkt w Kolegium Ekonomiczno-Społecznym w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, radca prawny zajmujący się w sprawami dotyczącymi prawa podatkowego, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego na kierunkach Prawo oraz Filozofia; przez lata związany z Naczelnym Sądem Administracyjnym; sekretarz redakcji czasopisma naukowego „Analizy i Studia CASP”; jego zainteresowania naukowe, obok prawa podatkowego, skupiają się również na teorii i filozofii prawa.

Błyskotliwe wprowadzenia w prace kluczowych filozofów i najważniejsze idee filozofii. Autorami poszczególnych tomów serii, wydanej w oryginale przez Oxford University Press, są wybitni specjaliści w prezentowanych obszarach. Sokrates zajmuje wyjątkowe miejsce w historii filozofii. Jest uznawany za jednego z najważniejszych myślicieli starożytności, a jednocześnie najbardziej nieuchwytnego. Nie pozostawił po sobie żadnych dzieł, a wszystko, co o nim wiemy, pochodzi z pism jego uczniów, Platona i Ksenofonta. Christopher Taylor bada związki pomiędzy historycznym Sokratesem a postacią przedstawianą w rozmaitych tekstach z nim w roli głównej. Ponadto analizuje wpływ Sokratesa na rozwój myśli filozoficznej XIX i XX wieku i przygląda się utrwalonemu w kulturze obrazowi Sokratesa jako idealnego wzorca filozoficznego życia.

Tekst Księgi reguł przedstawia siedem zasad, którymi „niczym kluczami można otwierać tajemnice Pisma Świętego”, jak pisał Augustyn, naśladując słownictwo samego Tykoniusza (...). Te reguły zaproponowane przez teologa podzielonego Kościoła opisują sytuację afrykańskiego chrześcijaństwa w taki sposób, by ówczesny stan rzeczy nie przekreślił tego, co w Kościele jest najważniejsze: Kościół to przede wszystkim ciało Jezusa Chrystusa. Dlatego tajemnicy tego ciała poświęcone są trzy reguły: I. Pan i Jego ciało, II. Dwojakie ciało Pana oraz VII. Diabeł i jego ciało. Pozostałe reguły bardziej wiążą się z samą interpretacją tekstu biblijnego: III. Obietnice i prawo, IV. Rodzaj i gatunek, V. Czasy, VI. Rekapitulacja. Księga reguł wyrosła z osobistej praktyki egzegetycznej autora i tej praktyce służyła. Tykoniusz był bowiem metodycznie działającym badaczem tekstu. Wiemy o tym, gdyż praktycznym wykorzystaniem przez Tykoniusza Księgi reguł jest jego Komentarz do Apokalipsy. Dla każdej z reguł można znaleźć w nim ilustrację. (fragment Wstępu tłumaczki)