Kallas

Uzależniony tkwi w kręgu nienasycenia jak Uroboros

Kiedyś Paweł marzył o rysowaniu komiksów, karierze grafika, miał pomysł na życie i mnóstwo planów. Dziś dobiega trzydziestki, wynajmuje pokój w mieszkaniu studenckim i nie potrafi znaleźć stałej pracy. Całą swoją energię przeznacza na poszukiwanie erotycznych doznań oferowanych przez wirtualny świat. Tkwiąc w silnym uzależnieniu od masturbacji, Paweł nie zauważa, jak zmarnowane przez niego dni zamieniają się w tygodnie, miesiące i lata. Dawne aspiracje straciły na znaczeniu, a kolejne próby walki z nałogiem za każdym razem kończą się porażką oraz gorączkowym poszukiwaniem seksualnego spełnienia.

„Uroboros, czyli reportaż onanisty” to dramat przepełniony bólem i żalem do samego siebie. Zapis podróży w głąb świadomości rozdartego wewnętrznie człowieka, a zarazem ważny głos w dyskusji na temat przemian cywilizacyjnych i kulturowych w scyfryzowanym świecie.

Antologia sztuk współczesnych powstałych dla Teatru w Legnicy. W tomie znajdują się dramaty m.in. Przemysława Wojcieszka (Made in Poland), Marka Pruchniewskiego("Wesele" raz jeszcze), Lecha Raczaka (Plac Wolności)

Fircyk w zalotach jest komedią obyczajową w trzech aktach napisaną w 1781 roku przez Franciszka Zabłockiego i należącą do kanonu polskiej literatury. Utwór opowiada o miłości tytułowego bohatera do niedostępnej Podstoliny, młodej i pięknej wdowy, siostry Arysta, przyjaciela Fircyka. Wartka akcja, komiczne sytuacje, nieoczekiwane i zabawne zdarzenia wynikające z zabiegów Fircyka o rękę Podstoliny, wreszcie trzymająca w napięciu intryga przyczyniły się do ponadczasowego sukcesu oświeceniowego utworu, który ponad dwa wieki temu zdobył uznanie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, i do dzisiaj uważany jest za jedną z najdoskonalszych polskich komedii i często jest wystawiany w teatrach. O wartości utworu świadczy zresztą nie tylko atrakcyjna fabuła, ale także konsekwentnie zbudowana intryga, zgodnie z zasadą trzech jedności, oraz pięknie zarysowane postacie. Ze szczególnym literackim kunsztem i psychologiczną głębią autor rysuje postać Fircyka, równie komicznego w swojej dworskości i lekkomyślności, jak ujmującego w swojej pomysłowości i zakochaniu. O wielkości tej kreacji najlepiej świadczy fakt, że imię bohatera komedii przeszło do języka potocznego. Dodatkową wartością Fircyka w zalotach jest wyłaniający się z niej opis osiemnastowiecznej Warszawy, panujących w niej stosunków obyczajowych, mód i zwyczajów.
Lektura dla szkół średnich

O książce:

Z dramatami Pawła Bitki Zapendowskiego widzowie mieli okazję zetknąć się podczas czytań performatywnych na scenie Domu Literatury w Warszawie w 2023 roku. Czytania te w pełni odsłoniły ich potencjał, wzmocniony przez grę aktorów, ich interpretację i drobne zabiegi reżyserskie.
Wraz z tą książką oddajemy w ręce czytelników trzy inne sztuki krakowskiego dramaturga, z przekonaniem, że wybrzmią one z równą siłą w głowach odbiorców jak te, czytane przez artystów scen teatralnych.
Anna Nasiłowska

Trzy dramaty z różnych okresów twórczości autora, które on sam zalicza do komedii. Łączy je wyrazisty styl prowadzenia dialogów i akcji scenicznej, który charakteryzuje się dużymi skrótami i wolną przestrzenią zostawioną czytelniczej wyobraźni na wypełnienie jej niewypowiedzianą treścią, choć bywa, że jej odbiór wymaga pewnej dozy erudycji. Pokazane w teatrze, skłaniają widza do cichej umysłowej interakcji. A pokazania na scenie są na pewno warte.
Zbigniew Zbikowski

O autorze:
Paweł Bitka Zapendowski - dramaturg, reżyser, scenograf, kompozytor. Ukończył Akademię Muzyczną i scenografię na ASP w Krakowie. W latach 90. związany z Piwnicą pod Baranami. Autor sztuk: Jak z Almodovara, Jestem jaka jestem, Kantor w Paryżu, Noc Trakla, Trakl Nieskończony, Trakl Blok X, monodramu Miałem Wielkie Szczęście – o Andrzeju Wajdzie, słuchowiska Leo Lipski Story – Miłość na Miodowej, a także e-booków, m.in. Monique Stalens et son Theatre I i jej teatr oraz Kurs dramaturgii. Nagrodzony w konkursie na komedię X Talia '06. Wystawiał swoje sztuki w Espace Beaujon w Paryżu, Instytucie Teatralnym w Warszawie, Teatrze Bagatela i Off-Groteska w Krakowie, w domach i centrach kultury. Należy do SPP, ZASP, ZPAP i SDP.

FRAGMENT
PAN WOJTEK: Pan skąd pochodzi?
KANTOR: Z Wielopola.
PAN WOJTEK: Nie słyszałem. Mieszka tam?
KANTOR: W Krakowie. A teraz niech pan mi coś powie.
PAN WOJTEK: Proszę.
KANTOR: Bo to bardzo ciekawe pytanie. Co mogło urodzić się w takim nędznym miasteczku jak Betlejem?
PAN WOJTEK: Że jak?
KANTOR: Albo, albo... co mogło powstać w takim Krakowie? Aby miało swoją rangę i było docenione?
PAN WOJTEK: Nie mam pojęcia. W sztuce?
KANTOR: W sztuce, w sztuce.
PAN WOJTEK: Lajkonik? Matejko?
KANTOR: A znają tutaj Matejkę?
PAN WOJTEK: W Paryżu? Skąd! Oni nie znają tu nic. Sami siebie hołubią.
KANTOR: No więc właśnie.

Nie-Boska komedia to dramat opowiadający historię hrabiego Henryka. W dwóch pierwszych aktach autor przedstawia sytuację rodzinną hrabiego oraz dokonuje rozrachunku z poezją romantyczną – to ona właśnie powoduje, że poeta, będący również mężem i ojcem, zatraca się w akcie twórczym i zaniedbuje rodzinę, to za jej sprawą ucieka w świat fantazji i złudnych marzeń, za które przyjdzie mu drogo zapłacić. W aktach trzecim i czwartym natomiast Krasiński porusza problem rewolucji mającej doprowadzić do upadku starego porządku społecznego i doprowadzić do zmian.

Zygmunt Krasiński (1812-1859) – poeta i dramatopisarz; na jego poglądy i postawę życiową duży wpływ miał ojciec – uczestnik kampanii napoleońskich i generał-adiutant w wojsku cara. W 1843 r. ożenił się z polską malarką Elizą Branicką. Zadebiutował w 1828 r. zbiorem pt. Powieści gotyckie, w którym można dostrzec jego zainteresowanie zagadnieniami cierpienia, śmierci i zagłady. Ponadto napisał również powieść historyczną: Agaj-Han (1833 r.), dramaty: Nie-Boską komedię (1835 r.) i Irydiona (1836 r.), poemat mesjanistyczny Przedświt (1843 r.), utwory poetyckie Psalmy przyszłości (1845 r.).

Odprawa posłów greckich jest tragedią renesansową Jana Kochanowskiego, która zapisała się w historii literatury, jako pierwszy dramat sceniczny napisany w języku polskim. Premiera sztuki miała miejsce w 1578 roku w obecności króla Stefana Batorego. Wierny poetyce renesansowej, Jan Kochanowski odwołuje się w swoim utworze do tradycji antycznej, zarówno pod względem formalnym, jak i pod względem poruszanej tematyki. Akcja sztuki rozgrywa się w mitycznych czasach wojny trojańskiej. Autor opisuje epizod poprzedzający wybuch wojny, kiedy do Troi przybywają posłowie greccy, Ulisses i Menelaos, z żądaniem wydania porwanej przez Parysa pięknej Heleny, żony Menelaosa. O losach Troi decyduje rozstrzygnięcie sporu pomiędzy dążącym do zaspokojenia własnych pragnień Parysem, a kierującym się dobrem państwa Antenorem. Antyczna sceneria, w której Kochanowski usytuował swoją tragedię, jest pretekstem do rozważań nad wagą postaw etycznych wobec spraw państwowych we współczesnej mu Polsce.

Lektura dla szkół średnich