Kapitan Kloss. Gruppenfuhrer Wolf (t.19)

Wiosna 1943. Hitlerowski kontrwywiad ustala, że w konsulacie w Stambule działa angielski agent. Zostaje tam wysłany Kloss celem zdjęcia szpiega. W pociągu zapoznaje się z aktami pracowników konsulatu. Ktoś zaczyna śledzić Hansa. Po przyjeździe Kloss zatrzymuje się w hotelu Orient. Udaje się do punktu kontaktowego wywiadu aliantów - Café Rosé - i po drodze gubi ogon. U celu poznaje Rosé i umawia się na przyjęcie w konsulacie. Okazuje się też, że pracownicy konsulatu są bywalcami klubu. Kloss idzie do konsulatu, gdzie poznaje wszystkich pracowników. Następnie umawia się na wieczór w Café Rosé. Radca handlowy Witte sądzi, że Kloss podejrzewa go o oszustwo przy transporcie manganu (którego to się dopuścił), więc postanawia z Hansem przegrać w karty, co mu się nie udaje. W czasie przyjęcia w konsulacie Rosé zostaje zamordowana. Kloss poznaje księcia Mżawanadze i wyjawia konsulowi, że szuka angielskiego agenta sugerując, że jest nim sekretarka. Sługa księcia próbuje zabić Hansa, nie dopuszcza do tego portier hotelu Orient, który okazuje się być szefem wywiadu alianckiego w Stambule. Szef wyjawia Klossowi, że sekretarka istotnie jest agentem. Zabija radcę Witte, który to zabił Rosé. Kloss oznajmia konsulowi, że to jednak radca był zdrajcą i w ten sposób kryje sekretarkę.

Rok 1943. Polscy partyzanci wysadzają w powietrze wyrzutnie rakietowe inżyniera Reila. Tymczasem Reil przetrzymuje inżyniera Pulkowskiego. Chce go zmusić do współpracy. Słynny magik Rioletto jest na balu u gubernatora, gdzie poznaje Klossa. Kazik, agent polskiego wywiadu, kradnie przepustkę i dostaje się na teren zakładów Reila w poszukiwaniu Pulkowskiego. Tam spotyka go Glaubel, oficer Gestapo, który udaje chęć współpracy z polskim wywiadem. Gestapo śledzi Kazika do mieszkania łącznika, Edwarda, gdzie Niemcy zastawiają zasadzkę na następnych agentów. Kloss zostaje uprzedzony o zasadzce w ostatnim momencie i informuje o niej Dankę. Ona tymczasem rozpoczyna pracę u Reila jako sekretarka w celu ustalenia miejsca pobytu Pulkowskiego. Glaubel śledzi Dankę, która spotyka się w warsztacie z Klossem. Danka zabija gestapowca. Puschke informuje Hansa, że Rioletto jest angielskim szpiegiem. Kloss spotyka się z magikiem by nawiązać współpracę przy uwolnieniu Pulkowskiego. Reil i Pulkowski jadą na poligon, w drodze polscy partyzanci uwalniają Pulkowskiego i zabijają Reila. Kloss informuje Brunnera, że Puschke pracuje dla Anglików. Do mieszkania Edwarda, w którym SS-mani nadal przetrzymują Polaków, przychodzi listonosz i ukrytą w paczce bombą zabija Niemców. Puschke popełnia samobójstwo.

Warszawa, 1943 rok. Neumann przez przypadek znajduje radiostację polskiego wywiadu, znajdującą się w mieszkaniu krawca Skowronka, który na torturach zeznaje, że meldunki otrzymuje od nieznajomej dziewczyny. Gestapo urządza u krawca zasadzkę. Kloss nie wiedząc o tym przekazuje meldunek wywiadowi, który poprzez kilku pośredników trafia do owej dziewczyny. Ta przekazuje meldunek krawcowi a Gestapo zaczyna ją śledzić. Niemcy poznają również szyfr tej radiostacji. Jednak rozpracowywanie siatki idzie im bardzo wolno i aby to przyspieszyć, poprzez Skowronka zapraszają J-23 na spotkanie. Kloss udaje się na wyznaczone miejsce, nie ma jednak znaku rozpoznawczego - wpiętego w klapę kwiatu. Ma go za to dr Meyer, który zostaje omyłkowo aresztowany a następnie wypuszczony. Gestapo postanawia zdjąć znanych członków polskiej siatki. W czasie nadawania przez Skowronka kolejnej porcji dezinformacji wkracza oddział Abwehry z Klossem na czele. Gestapo utrzymywało fakt znalezienia radiostacji w tajemnicy i Hans wykorzystał to, aby przerwać nadawanie. Dodatkowo w zamieszaniu Skowronek ucieka. Cała siatka kryje się w lesie. Decydują tam zabić Klossa jako zdrajcę. Zadanie ma wykonać Franek, ale Kloss udaremnia zamiar. Tymczasem do leśnej kryjówki dociera Józef, ostatni z siatki, i swymi wyjaśnieniami oczyszcza Janka.

Czternasty tom wojennych przygód Kapitana Klossa.

Unikamy ich, nie lubimy, jesteśmy ostrożni wobec osób, które je wywołują. Wolimy mediatorów i mediatorki, którzy potrafią pogodzić skłócone strony i doprowadzić do pojednania.

Mimo to nasz świat jest przepełniony konfliktami. Niektóre z nich są niezauważalne, inne dostrzegają tylko niektórzy, a jeszcze inne – wywołujemy sami.

Dziecko doznające opresji ze strony rodzica z zaburzeniami psychicznymi. Kobieta, która w pracy doświadcza mikroagresji ze strony współpracowników, czy szefa. Tych konfliktów nie widzi nikt. Albo prawie nikt.

Język uprzedmiotawiający zwierzęta i ludzi. Zabijanie karpia na Wigilię. To, co przez wiele osób jest uznawane za zwyczajne, powszechne, a nawet będące częścią kultury, o którą trzeba dbać. Tylko niektórzy widzą w tych zjawiskach niesprawiedliwość. Zabierając głos w ich sprawie, wywołują konflikt.

Wreszcie systemowa przemoc przeprowadzana w świetle prawa. Hodowla przemysłowa zwierząt. Sprawy, którym powinniśmy przeciwstawiać się wszyscy, ale z różnych względów tego nie robimy. Krytykując je i podważając opresyjny system – wywołamy konflikt.

Ze wstępu

Filipek urodził się w mojej głowie 13-tego stycznia. Data urodzenia sugeruje, że to wieczny pechowiec. Mimo tego to sympatyczny maluch przeżywający różne, czasami wręcz niewyobrażalne, przygody.
Mam nadzieję, że da się go polubić. Życzę miłego oglądania.
Stanisław Kościesza KOST - Autor


Stanisław Kościesza KOST rocznik 1963.
Jako rysownik zadebiutował w roku 1992 na łamach lokalnego pisma „ Wiadomości Gubińskie". Opublikował ponad 2000 rysunków w prasie lokalnej, regionalnej, ogólnopolskiej i branżowej.
Współpracuje z międzynarodowymi pismami satyry i humoru: NOSOROG i FENAMIZACH.

Lubi to co robi.