Kluczowe megatrendy w bezpieczeństwie państwa XXI wieku

Jak wyglądało życie prominentów „złotej dekady” Gierka?
Kim był „krwawy Maciej”?
Jakie rodzinne sekrety skrywa historia życia pierwszego sekretarza?
Nie milkną kontrowersje wokół osoby Edwarda Gierka. Czy był mężem opatrznościowym, budowniczym „drugiej Polski”, czy może twórcą atrapy dobrobytu, który wraz ze swoją ekipą pławił się w luksusie i chętnie korzystał z uroków władzy? O PRL-owskich prominentach plotkowano dużo i chętnie. Niewielu bowiem było w stanie oprzeć się niewątpliwym przywilejom, jakie daje władza.
Iwona Kienzler przybliża czytelnikom losy Edwarda Gierka i jego rodziny: Stanisławy Gierek, synów Adama i Jerzego, synowej Ariadny Gierek-Łapińskiej oraz najbliższych współpracowników, m. in: Macieja Szczepańskiego, Piotra Jaroszewicza, Jerzego Ziętka. Jeżeli chcesz się przekonać jaki obraz pierwszego sekretarza wyłania się z tej pasjonującej opowieści, sięgnij po najnowszą książkę autorki bestsellerowych biografii.

Przedmiotem monografii jest analiza teoretycznych i prawnych problemów związanych z planowaniem w administracji publicznej, w zwłaszcza rządowej, przeprowadzona na podstawie badań empirycznych oraz uzupełniona obszernym omówieniem programów rządowych ustanawianych przez Radę Ministrów. Autor bada i omawia cechy i charakter prawny programów rządowych oraz wybrane szczegółowe zagadnienia ich ustanawiania i realizacji. Formułuje także generalną ocenę praktyki i ram prawnych wydawania i wdrażania programów rządowych oraz podejmuje próbę powiązania tego procesu z różnymi trendami teoretycznymi dotyczącymi zarządzania w administracji publicznej.

Publikacja jest pierwszą w polskiej literaturze prawa administracyjnego i nauki o administracji propozycją opisu i analizy zjawiska programów rządowych jako instrumentu planowania i zarządzania w administracji publicznej. Adresowana jest do osób zajmujących się naukowo prawem i postępowaniem administracyjnym oraz nauką o administracji publicznej, a także studentów prawa i administracji oraz zarządzania. Może okazać się również pomocna dla pracowników administracji rządowej, którzy odpowiadają za przygotowywanie i wdrażanie omawianych programów.

Celem monografii jest analiza roli głowy państwa w dziedzinie bezpieczeństwa państwa przeprowadzona w oparciu o przepisy konstytucji, ustawodawstwo oraz praktykę konstytucyjną. Głębokiej analizie poddano kompetencje Prezydenta RP jako najwyższego przedstawiciela państwa oraz dotyczące zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi. Omówione zostały kwestie dotyczące mianowania dowódcy sił zbrojnych w czasie pokoju oraz w czasie wojny, zarządzenie powszechnej lub częściowej mobilizacji i użycia sił zbrojnych do obrony Rzeczypospolitej Polskiej, uprawnień nominacyjnych w zakresie kadry dowódczej wojska, wydawania rozporządzeń oraz instytucji kontrasygnaty.

W pracy dokonano analizy w zakresie różnych sposobów definiowania, systematyzowania i objaśniania kategorii bezpieczeństwa, wskazując na liczne mankamenty oraz brak jednolitego systemu konstytucyjnoprawnej aparatury pojęciowej na gruncie konstytucji i doktryny prawa konstytucyjnego. Zdaniem autorki wynika to z bardzo szerokiego zakresu znaczeniowego bezpieczeństwa i interdyscyplinarnego charakteru tego pojęcia. To sprawia, że wyczerpująca analiza bezpieczeństwa na gruncie jednej dyscypliny jest w zasadzie niemożliwa, zwłaszcza bez odniesień do innych niż prawo dziedzin.

Analizę prawną w zakresie roli i zadań głowy państwa w dziedzinie bezpieczeństwa pogłębiono o wymiar praktyczny pełnionych funkcji i realizowanych zadań. Obszar ten ukazano również na tle porównawczym, zarówno w czasie jak i w odniesieniu do realizacji tej funkcji głowy państwa w innych systemach rządów na przykładzie innych państw. Pokazano również w jaki sposób polityka bezpieczeństwa państwa jest determinowana międzynarodowym kontekstem politycznym, dokonując wnikliwej analizy kompetencji prezydenta w dziedzinie bezpieczeństwa w kontekście członkostwa Polski w NATO oraz w Unii Europejskiej.

Wskazano również na zewnętrzne i wewnętrzne uwarunkowania polityki bezpieczeństwa państwa oraz rzeczywiste działania podejmowane przez organy i struktury organizacyjne odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa.

Książka prezentuje rozwiązania systemowe dotyczące usytuowania problematyki bezpieczeństwa w systemie politycznym wybranych państw. Są to USA, Wielka Brytania, Rosja, Francja, Japonia, Szwajcaria, RFN i Polska.

Aktualne drugie wydanie rozszerzono o tematykę prezentacji systemów bezpieczeństwa o kwestie przedsięwzięć z zakresu ochrony i obrony przestrzeni cybernetycznej. Omówiono zarówno strukturę organizacyjną państwowych systemów ochrony cybernetycznej, zadania powierzane poszczególnym podmiotom, jak również zaprezentowano zapisy dokumentów strategicznych oraz koncepcje zapewnienia bezpieczeństwa cybernetycznego. Uaktualniono także informacje o sposobach prowadzenia polityki bezpieczeństwa przez władze poszczególnych państw.

Książka może służyć jako podręcznik dla studentów bezpieczeństwa narodowego, bezpieczeństwa wewnętrznego oraz administracji i politologii.

„Od 2015 roku rządowi PiS udała się rzecz bez precedensu – w kilka lat zniszczono instytucje stojące na straży praworządności, budowane w Polsce od lat trzydziestu. (…) Z tego powodu jedno z głównych pytań, które zadają sobie dzisiaj Polacy, brzmi: czy polskie państwo prawa da się odbudować, a jeśli tak, to jak należy to zrobić i jak długo będzie to trwało? Pytanie to jest mimo wszystko wyrazem głębokiej nadziei, że jeszcze nie wszystko stracone”. Tajne państwo z kartonu to wybór najlepszych, najbardziej aktualnych tekstów Marcina Matczaka z lat 2015–2022, publikowanych pierwotnie na łamach prasy. Autor – jeden z najbardziej znanych obrońców praworządności w Polsce – punkt po punkcie pokazuje, jak obecna władza niszczy nasz kraj, demontując po kolei jego instytucje, rozbijając wspólnotę narodową, destabilizując nasz język propagandą i nowomową. Nie poprzestaje jednak na gorzkiej diagnozie, ale stawia pytania o to, co możemy z tym zrobić. Wszak jedynym sposobem na to, by historia się nie powtarzała, jest dokładnie ją poznać i zrozumieć. Książka ta jest więc nie tylko swoistą kroniką minionych siedmiu lat, ale też inspirującym zaproszeniem do namysłu nad – oby lepszą – przyszłością.

Najnowsza książka Manuela Castellsa przenosi rozważania na temat wieku informacji w nowe stulecie. Castells podejmuje w niej temat wzajemnych związków między władzą a komunikacją, pokazując, na ile każda forma politycznego zaangażowania jest uzależniona od kontrolowania przepływu i treści informacji. Odpowiada przy tym na pytania, dlaczego tak ważne jest zarządzanie procesami komunikacyjnymi oraz jaką rolę odgrywa przemysł medialny i polityka państwa w rozwoju komunikacji masowej w ramach społeczeństwa sieci. Bazując na wielu przykładach, takich jak kampania prezydencka Baracka Obamy czy dezinformowanie społeczeństwa amerykańskiego na temat wojny w Iraku, wskazuje również na nowy emancypacyjny wymiar komunikacji, który określa mianem komunikacji „ja”.

Manuel Castells – hiszpański socjolog wykładający na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, ale związany z uniwersytetami na całym świecie, gdzie prowadził swoje wieloletnie badania poświęcone społeczeństwu sieciowemu. Autor ponad 20 książek, laureat wielu prestiżowych nagród, którego nazwisko stało się już klasyką w socjologicznych badaniach internetu.