Koh-i-Noor

In Search of the Dark Ages is an unrivalled exploration of the origins of English identity, and the bestselling book that established Michael Wood as one of Britain's leading historians. Now, on the book's 40th anniversary, this fully revised and expanded edition illuminates further the fascinating and mysterious centuries between the Romans and the Norman Conquest.

Alongside portraits of Boadicea, King Arthur, Alfred the Great, Athelstan, and William the Conqueror, the story of England is expanded further to include new voices, with all-new chapters on fascinating characters such as Penda of Mercia, Aethelflaed Lady of the Mercians, Hadrian the African, Eadgyth of England, and Wynflaed. It's an altogether richer, more varied, and inclusive study on the creation of Britain.

Just as it did when it first published 40 years ago, In Search of the Dark Ages overturns preconceptions of the Early Middle Ages as a shadowy and brutal era, showing them to be a richly exciting and formative period in the history of Britain.

Prezentowana książka to pierwsze w języku polskim opracowanie poświęcone postaci Benjamina Disraelego, syna żydowskich imigrantów, w młodości dandysa o egzotycznym wyglądzie i popularnego literata, a później – charyzmatycznego męża stanu, przywódcy konserwatystów, który dwukrotnie sprawował urząd premiera w czasach największej świetności Imperium Brytyjskiego i przeprowadził wiele znaczących reform. Autor koncentruje się głównie na związkach między literaturą i polityką w barwnej biografii Disraelego. Jego kariera polityczna, trwająca w latach 1837-1880, nadal wywołuje wiele kontrowersji, prowokując debaty nie tylko wśród zawodowych historyków, jego twórczość literacka zaś uległa niemal całkowitemu zapomnieniu.

Between literature and politics. Benjamin Disraeli and his times
The book talks about the life, literary and political activities of Benjamin Disraeli, the son of Jewish immigrants, in youth a dandy with exotic looks, as well as a popular writer, and in the mature life a charismatic statesman who became the leader of the Conservative Party and held the office of the prime minister twice in times of the greatest splendour of the British Empire implementing many significant reforms.

Zgon monarchy stanowił dramatyczny moment o zasadniczych konsekwencjach dla państwa. Śmierć króla Harolda pod Hastings czy Ryszarda III pod Bosworth oznaczała koniec dynastii. Edward II, Ryszard II i Edward V zostali zamordowani, ale fortuna szybko się odwróciła od ich zabójców.

Śmierć królów to opowieść o średniowiecznych władcach Anglii i o tym, jak umierali: gwałtownie, przypadkowo, czasem z przyczyn naturalnych. Dowiadujemy się, jak świadkowie epoki i późniejsi pisarze, a wśród nich Szekspir, postrzegali monarchów i jak interpretowali ich – niejednokrotnie tragiczny – koniec.

Autor prezentuje wiele nieznanych szczegółów, symboli i znaczeń, którymi przesycona była duchowość angielskiego średniowiecza, dając dzisiejszemu czytelnikowi możliwość spojrzenia w odległą przeszłość i zrozumienia prawdy o niezmienności ludzkiej natury.

MICHAEL EVANS mieszka w Oksfordzie. Wykładał historię średniowiecza w Christ Church College w Canterbury. Obecnie jest pracownikiem naukowym uniwersytetu w Reading.

Wielowątkowa rozprawa poświęcona najważniejszym problemom badawczym
dotyczącym średniowiecznych widowisk religijnych i kultury tego okresu. Autor omawia zagadnienia źródeł teatru misteryjnego, relacji między dramatem a teatrem, tekstem a widowiskiem oraz liturgią a przedstawieniem, snuje rozważania na temat przestrzeni teatralnej, techniki teatralnej, dekoracji i aktorstwa, funkcji religijnej i społecznej misteriów, ich aspektu teologicznego, dodatkowo zaś na temat konfliktów religijnych, stosunku protestantów do teatru, ikonoklazmu, a także kontekstu gospodarczego, ekonomicznego i prawnego.

Publikacja prezentująca kulturowe oblicza brytyjskiej królowej Wiktorii, najdłużej panującej w dziejach Anglii władczyni, ikony idei brytyjskiego imperializmu i kolonializmu, a także historię społeczną epoki, pokazująca jej rozkwit i zmierzch oraz bohaterów masowej wyobraźni, jakie ona "wyprodukowała" i na trwale wpisała w dzieje świata. Nie jest to praca historyczna w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale bardziej "historia antropologiczna" skupiona na wybranych zagadnieniach. Praca prezentuje najbliższą autorce perspektywą badawczą, jaką jest tradycja brytyjskich (a także amerykańskich) studiów kulturowych (cultural studies: Raymond Williams, Stuart Hall, Paul Willis czy Lawrence Grossberg).
Jest to lektura wciągająca, a niekiedy wręcz pasjonująca, decydują o tym przede wszystkim trzy podstawowe względy. Po pierwsze, kompetencja, wiedza i pasja, z jaką autorka podeszła do tematu. Po drugie znakomity pomysł na całość, proponujący czytelnikowi kulturoznawczy fresk nie tylko o samej królowej Wiktorii i jej opoce, ale także opowieść o recepcji, micie i ponadczasowości jej fenomenu. Po trzecie wreszcie, książka jest po prostu świetnie napisana i umiejętnie skonstruowana. Co istotne, charakterystyczne dla pracy jest interdyscyplinarne rozumienie kultury; chodzi zarówno o jej sens antropologiczny (kultura jako pewna utrwalona zbiorowa forma życia), jak i rozległe formy produkcji kulturowej - od tzw. sztuki wysokiej do popkultury.

Gdy w 1553 roku zmarł młody król Edward VI, okazało się, że nie ma mężczyzny, który mógłby zażądać tronu Anglii. Po raz pierwszy w historii królestwa koronę miała przejąć królowa. Czy powinna nią zostać Maria, córka Katarzyny Aragońskiej, czy Elżbieta, córka Anny Boleyn, a może jedna z ich kuzynek – Jane Grey lub Maria, królowa Szkotów?
Okazuje się, że nie po raz pierwszy w historii Anglii podniesiono problem władzy kobiet. Czterysta lat przed śmiercią Edwarda Matylda, córka Henryka I i wnuczka Wilhelma Zdobywcy, znalazła się niesłychanie blisko objęcia tronu i samodzielnego panowania. W okresie od XII do XV wieku trzy inne wyjątkowe kobiety – Eleonora Akwitańska, Izabela Francuska i Małgorzata Andegaweńska – dowiodły, że potrafią rządzić, o ile otwarcie nie kwestionują męskiego autorytetu. W uznaniu swych zasług każda z nich szybko zyskała pogardliwe miano „wilczycy”.
Niniejsza książka prezentuje szczegółową historię każdej z tych kobiet, podkreślając istotę paradoksu, z jakim musiały się zmierzyć dziedziczki tronu Tudorów: skoro mężczyzna był przewodnikiem kobiety, a król przewodził całemu narodowi, jak zatem uzasadnić, że władza królewska znalazła się w kobiecych rękach?
Dramatyczna i fascynująca opowieść o królowych, które odmieniły historię Anglii: Matyldzie, Eleonorze z Akwitanii, Izabeli Francuskiej, Małgorzacie Andegaweńskiej i Marii Tudor. O królowych, które równie odważnie walczyły z wrogimi frakcjami, co z własnymi mężami. To one wpłynęły na zmianę średniowiecznego pogląd na temat roli kobiety i jej udziału we władzy, a w konsekwencji utorowały drogę do tronu Elżbiecie I. Helen Castor analizuje wpływ nieprzeciętnych władczyń na politykę Anglii i stara się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób w czasach, kiedy kobieta podlegała mężczyźnie, a królowi podlegało całe społeczeństwo, na czele państwa mogła stanąć właśnie kobieta?