Kreacja. Dramaty

Dziady to cykl dramatów romantycznych autorstwa Adama Mickiewicza. Ze względu na swoją strukturę nazywane są dramatem amorficznym, który charakteryzuje się brakiem strukturalnej jedności, kolejne wydarzenia nie są ze sobą połączone.
II część jest dramatem społecznym, IV dramatem miłosnym, a III dramatem narodowo-rewolucyjnym. II i IV część Dziadów oraz wiersz Upiór, ze względu na miejsce powstania, nazywane są Dziadami wileńsko-kowieńskimi, natomiast III część drezdeńskimi według badaczy zaś miały one być zadośćuczynieniem dla rodaków, odkupieniem win za to, że poeta nie brał udziału w powstaniu listopadowym.

Adam Mickiewicz (1798-1855) urodził się 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka. Wybitny poeta, romantyczny wieszcz, zwany często bardem słowiańskim lub poetą przeobrażeń. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę doby polskiego romantyzmu. Znakomity twórca dramatu romantycznego. Autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady, a przede wszystkim epopei narodowej Pan Tadeusz. Zmarł 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu, a w 1890 r. jego prochy zostały złożone w krypcie na Wawelu.

Nie-Boska komedia to dramat opowiadający historię hrabiego Henryka. W dwóch pierwszych aktach autor przedstawia sytuację rodzinną hrabiego oraz dokonuje rozrachunku z poezją romantyczną – to ona właśnie powoduje, że poeta, będący również mężem i ojcem, zatraca się w akcie twórczym i zaniedbuje rodzinę, to za jej sprawą ucieka w świat fantazji i złudnych marzeń, za które przyjdzie mu drogo zapłacić. W aktach trzecim i czwartym natomiast Krasiński porusza problem rewolucji mającej doprowadzić do upadku starego porządku społecznego i doprowadzić do zmian.

Zygmunt Krasiński (1812-1859) – poeta i dramatopisarz; na jego poglądy i postawę życiową duży wpływ miał ojciec – uczestnik kampanii napoleońskich i generał-adiutant w wojsku cara. W 1843 r. ożenił się z polską malarką Elizą Branicką. Zadebiutował w 1828 r. zbiorem pt. Powieści gotyckie, w którym można dostrzec jego zainteresowanie zagadnieniami cierpienia, śmierci i zagłady. Ponadto napisał również powieść historyczną: Agaj-Han (1833 r.), dramaty: Nie-Boską komedię (1835 r.) i Irydiona (1836 r.), poemat mesjanistyczny Przedświt (1843 r.), utwory poetyckie Psalmy przyszłości (1845 r.).

Odprawa posłów greckich w serii Kolorowa Klasyka to najpiękniejsze kolorowe wydanie tej powieści na rynku! Książka zawiera wspaniałe, barwne ilustracje, jej atutem jest duża, ułatwiająca szybkie czytanie czcionka. Edycja na szlachetnym papierze, bardzo trwała i estetyczna.

Odprawa posłów greckich to tragedia autorstwa renesansowego mistrza Jana Kochanowskiego. To pierwszy nowożytny polski dramat. Odwołuje się do antycznych wzorców, pochodzących zarówno z tradycji greckiej, jak i rzymskiej. Głównym wątkiem jest opis greckiego poselstwa, które zostało wysłane do Troi zaraz przed wybuchem wojny trojańskiej. Poeta nawiązuje więc do historii znanej z Iliady Homera. Jan Kochanowski posłużył się mitologicznym motywem, aby wyrazić pouczenie na temat właściwych postaw wobec spraw państwowych. Badacze literatury podkreślają, że dramat Kochanowskiego miał bardzo znaczący wpływ na rozwój polskiego teatru.

Przedstawiamy nowe wydanie Odprawy posłów greckich, będące częścią serii Kolorowa Klasyka. Zostało starannie opracowane pod względem merytorycznym i edytorskim – tekst uzupełniają reprodukcje dzieł malarskich przedstawiających bohaterów lub wydarzenia związane z akcją utworu, m.in. obraz Pożar Troi, Daniela van Heila czy wizerunek Heleny Trojańskiej autorstwa Evelyn De Morgan. Ilustracje w połączeniu z elegancką okładką budują estetyczną całość. Polecamy!

To pierwsze wznowienie Pism wybranych Norwida od 38 lat. Dodajmy, wznowienie szczególne, bo choć dzieło autora Vade-mecum także podzielone jest na pięć „gatunkowych” tomów: Wiersze, Poematy, Dramaty, Proza, Listy, to bynajmniej nie są to te same książki. Wiesław Rzońca i Karol Samsel, edytorzy nowego wydania, skorzystali wprawdzie ze słynnej PIW-owskiej edycji Juliusza W. Gomulickiego, ale pokazują czytelnikom innego Norwida niż w szkole. Nie romantyka, ale wyprzedzającego swoją epokę intelektualistę i… premodernistę. To efekt nie tylko opatrzenia tekstów komentarzami historycznoliterackimi, i zmodyfikowania układu tomów przez edytorów. Uspokajamy, „nowy” Norwid Rzońcy i Samsela pozostaje jednak sobą – poetą wielu odczytań, który mimo iż zbłądził pod strzechy i spotkał późnego wnuka, pozostaje lirycznie ekskluzywny.

Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca jest pisaną wierszem komedią w pięciu aktach Aleksandra Fredry należącą do kanonu polskiej literatury dramatycznej. Tematem utworu jest miłość. Dwie piękne dziewczyny, Aniela i Klara, składają sobie przysięgę, że nigdy nie wyjdą za mąż i będą skazywały mężczyzn na cierpienia swoją obojętnością. Zakochani w nich Gustaw i Albin przeżywają katusze. Gustaw knuje skomplikowaną intrygę, aby zdobyć serce ukochanej. Z komedii wyłania się Fredrowska wizja miłości, ukazana jako niewidzialna potęga oddziaływająca na człowieka i pobudzająca go do najtrudniejszych czynów. Siła miłości jest według Fredry najgłębszym źródłem ludzkiego szczęścia. Komedia Aleksandra Fredry od prawie dwóch wieków cieszy się niesłabnącym powodzeniem wśród wielbicieli teatru, należy do żelaznego repertuaru polskiej sceny, była przedmiotem ekranizacji telewizyjnych i filmowych.

Zemsta to komedia opowiadająca o dwóch skłóconych ze sobą sąsiadach mieszkających w jednym zamku – Cześniku Raptusiewiczu i Rejencie Milczku. Poza kłótnią o mur dochodzą jeszcze kwestia matrymonialna bohaterów – miłość Wacława, syna Rejenta, i Klary, krewnej Cześnika, a także Podstoliny i Cześnika. Aby ułatwić lekturę tekstu i poruszanie się po nim w czasie omawiania na lekcjach, na początku każdego aktu zawarte zostały najważniejsze informacje o jego zawartości.