Marie Curie

Do niedawna humanistyka była postrzegana jako dziedzina, w której technologie informacyjno-komunikacyjne nie odgrywają znaczącej roli, a komputer wykorzystywany jest głównie jako nowoczesna maszyna do pisania. Jednak w ostatnich latach ten obraz uległ zmianie.
Przedstawiciele nauk humanistycznych coraz częściej stosują technikę informatyczną do prowadzenia szerokich badań i analiz komputerowych czy realizacji wspólnych projektów. Tę nową, wzbogaconą formę działalności naukowej humanistów nazwano humanistyką cyfrową.
Książka stanowi przyjazny podręcznik dla studentów i doktorantów piszących prace dyplomowe i rozprawy doktorskie. Autorzy opisują najbardziej funkcjonalne, zwykle bezpłatne aplikacje i źródła informacji; pokazują krok po kroku, jak z nich korzystać, aby osiągnąć najlepsze rezultaty w procesie badawczym.
W poszczególnych rozdziałach, które odpowiadają etapom procesu badawczego, autorzy prezentują:
programy wspomagające pracę koncepcyjną (mapy myśli, hierarchiczne edytory tekstu), uniwersalne i specjalistyczne źródła wraz z najskuteczniejszymi metodami wyszukiwania informacji, programy do zarządzania bibliografią, umożliwiające tworzenie poprawnych przypisów bibliograficznych i automatyczne generowanie bibliografii załącznikowej, elektroniczne notatniki, dzięki którym zyskujemy niespotykane w świecie analogowym możliwości gromadzenia różnego typu informacji – tekstu, grafiki, dźwięku, animacji, stron internetowych, metodę pracy z procesorem tekstu, menedżerem bibliografii i elektronicznym notatnikiem – posługiwanie się tymi trzema aplikacjami w sposób systemowy znacząco usprawnia proces badawczy, skracając czas wyszukiwania i opracowania materiałów, a także ułatwia pisanie tekstów.

Wkład Alberta Einsteina w dziedzinę nauki stanowi temat ogromnej liczby książek. Jednak niewiele dzieł przedstawia równie wszechstronny i osobisty portret tego niezwykłego człowieka, który jeszcze za życia stał się legendą. Jak wyobrażam sobie świat, to najbardziej kompletny zbiór popularnych pism Alberta Einsteina. Ich tematyka obejmuje jego poglądy na kwestie religii, praw człowieka, ekonomii, zasad rządzenia państwem i wojny jądrowej, a także przystępne wyjaśnienie zagadnień dotyczących teorii względności, grawitacji oraz właściwości czasoprzestrzeni. Książka zawiera eseje Einsteina, począwszy od początków jego kariery, a skończywszy na ostatnim tekście z 1954 roku, czyli na rok przed jego śmiercią, kiedy to Einstein był powszechnie uznawany za jeden z najbardziej twórczych intelektów w historii ludzkości. W pierwszej części Einstein koncentruje się na problemach ludzkiej egzystencji, znajdujących się poza sferą zainteresowań świata czysto naukowego, prezentując przenikliwą świadomość znaczenia moralnych i intelektualnych aspektów natury ludzkiej – od zagadnień dotyczących równości i wolności do relacji osobistych i rozwoju duchowego. Druga część książki zawiera szczegółowy opis wkładu, jaki Einstein wniósł w naukę, opisanych przez niego samego w wielu listach i podczas rozmaitych przemówień. Albert Einstein - jeden z największych fizyków-teoretyków XX wieku, autor ogólnej i szczególnej teorii względności, współtwórca korpuskularno-falowej teorii światła, odkrywca emisji wymuszonej. W 1921 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Opublikował ponad 450 prac, w tym ponad 300 naukowych.

Edycja dwujęzyczna polsko-angielska.

Nagroda dla Nobla to eseistyczne rozważania autora Waldemara Andrzejczyka. Opowieść krąży wokół kategorii Nagrody im. Alfreda Nobla, lecz nie posiada sztywnych ram. Tytuły rozdziałów, takie jak: Astronomia, Fizyka, Chemia, Biologia, Matematyka czy też: Ekonomia, Sztuka, Religia, Ateizm są przyczynkiem do rozważań o życiu ludzkim, miłości, naszym miejscu we wszechświecie i o złożoności oraz tajemniczości otaczającego nas świata. Wykłady z nauk ścisłych, przyrodniczych i społecznych są poprowadzone w ciekawy i klarowny sposób. Dotyczy to w szczególności rozważań poświęconych fizyce, chemii i astronomii. Fragmenty te są pełne udanych metafor i rozbudowanych porównań. Opowieści o atomach, kwarkach, teorii strun są wciągające i doskonale tłumaczą skomplikowane zagadnienia. Z tego względu książka posiada ogromne walory edukacyjne.
Tylko pozornie, ze względu na tytuł, za bohatera książki można uznać Alfreda Nobla. O wiele częściej z nazwiska i dokonań jest przywoływany Albert Einstein i to właśnie on jest spiritus movens opowieści, wydaje się też autorytetem dla autora. Elementy teorii względności, błyskotliwe cytaty oraz anegdoty z życia słynnego fizyka są zgrabnie wplecione w dyskurs. Niezaprzeczalną zaletą Nagrody dla Nobla jest plastyczność języka, a jej dodatkowym atutem – wydanie dwujęzyczne polsko-angielskie.

***

“The Prize for Nobel is an essayistic dissertation by author Waldemar Andrzejczyk. The story revolves around the category of the Alfred Nobel Prize but does not have a rigid framework. Chapter titles, such as Astronomy, Physics, Chemistry, Biology, Mathematics or Economics, Art, Religion, Atheism are a contribution to the discussion of human life, love, our place in the universe and the complexity and mystery of the world around us. Lectures on science, natural and social sciences are delivered in an interesting and clear manner. This applies in particular to the discussion relating to physics, chemistry and astronomy. These fragments are full of successful metaphors and complex comparisons. Stories about atoms, quarks, string theory are engaging and explain the complex issues perfectly. For this reason, the book has great educational value.
Because of the title, one might think the main character of the book is Alfred Nobel. However, it is Albert Einstein who more often appears in the dissertation, in terms of his name and accomplishments – he is the spiritus movens of the story and seems to be an authority for the author. Elements of the theory of relativity, witty quotes and anecdotes from the life of the famous physicist are neatly woven into the discourse. An undeniable advantage of The Prize for Nobel is the plasticity of language and its additional advantage – the Polish-English bilingual edition.

Oto wydana po raz pierwszy w roku 1961 książka Janusza Stannego, która utrwaliła jego ilustratorską sławę - młody Stanny był jednym z najzdolniejszych uczniów Henryka Tomaszewskiego. W trzech autorskich, rymowanych książkach (Baśń o królu Dardanelu, Koń i kot, O malarzu rudym jak cegła) ujawnił się, obok plastycznego, także literacki talent Janusza Stannego. Książka prosta i dowcipna, perfekcyjnie zakomponowana - każda rozkładówka to przejrzysta fabularna sytuacja, nakreślona jak najoszczędniej, syntetyczną kreską. Książka była bardzo nowoczesna z góra przed 50 laty... i taką pozostała.

Żeby mieć ciekawe życie, trzeba umieć się nim cieszyć. Profesor Magdalena Fikus opowiada Irenie Cieślińskiej o takim właśnie życiu, w którym było miejsce na wszystko z wyjątkiem nudy. Wspomina dzieciństwo w czasie okupacji, szkolną działalność w strukturach ZMP, studia w Odessie i Moskwie, nieudaną magisterkę, walkę o rozwój nauki w warunkach państwa socjalistycznego i w czasach permanentnych niedoborów, staż w Stanach Zjednoczonych, gdzie najbardziej zdumiały ją nie warunki pracy, ale wolność słowa i wyboru. Opowiada o racjonalizmie, mężczyznach swojego życia, macierzyństwie, odchudzaniu, o życiowych błędach, których się nie żałuje, i o wadze i zaletach doświadczenia. Mówi także o nauce. O poświęceniu, sukcesach i porażkach oraz towarzyszących jej profesji etycznych dylematach. Opowiada o Festiwalu Nauki, który współtworzyła, żeby popularyzować wiedzę.

Przyznaje, że „żeby być naukowcem. trzeba mieć szczególnych charakter”. Mówi także, że chociaż nauka nie wyjaśnia, czym jest szczęście, to jej udało się kilka razy w życiu być szczęśliwą. I zdradza, że ma słabość do książek Janusza L. Wiśniewskiego.

Magdalena Fikus – profesor Instytutu Biochemii i Biofizyki PAN, zapalona popularyzatorka nauki i wiedzy, autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych oraz dwóch książek popularyzujących inżynierię genetyczną i biotechnologię. Z inspiracji swojego promotora doktoratu i opiekuna habilitacji Davida Shugara razem z Maciejem Gellerem i Anną Lesyng stworzyła w 1997 roku pierwszy polski Festiwal Nauki. Zorganizowała i prowadzi z Zuzanną Toeplitz pierwszą w Polsce Kawiarnię Naukową. Przewodnicząca Rady Upowszechniania Nauki PAN. Odznaczona przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Bill Readings (1960–1994), brytyjski literaturoznawca, profesor komparatystyki na Uniwersytecie w Montrealu. Zginął w wypadku, nim ukazała się drukiem jego książka Uniwersytet w ruinie.

Badając kondycję uniwersytetu u progu XXI w., autor stawia nas przed wyborem: czy iść na ustępstwa wobec korporacyjnej rzeczywistości, w której uczony staje się biurokratą,
a student świadomym konsumentem, czy pogrążać się w romantycznej nostalgii, pozostając w ruinach „dawnego” uniwersytetu.