Pani inżynier od życia

"Rzecz niniejsza miała pierwotnie stanowić rozdział końcowy „Problemów humanisty”. Zamierzałem w nim zebrać informacje na temat mych styczności z redaktorami czasopism i z wydawcami publikacji książkowych. Jednakże w trakcie snucia reminescencji okazało się, że nie sposób zmieścić masy informacji w jednym rozdziale. Stopniowo praca rozrastała się, więc i przekształcała na przedmiot samodzielny. Sądzę, że mogłaby zainteresować Czytelników ze względu na rzadko poruszane, a przecież praktycznie ważne sprawy: porozumień i nieporozumień między autorami a redaktorami i wydawcami, kłopoty na drodze od pracy pisarskiej do wydawania drukiem jej wyników, proces powstawania indywidualnego stylu pisarskiego oraz warunków publikowania prac naukowych."

Ze wstępu

Jeżeli jesteś dociekliwy i masz umysł otwarty na różne dziedziny wiedzy, lektura tej książki będzie dla ciebie intrygującą poznawczo przygodą!

Nauka to pociągająca dziedzina opowiadająca o nieskończonym kosmosie, mikroskopijnych organizmach, ludzkim ciele i dziejach naszej planety. Zawsze zajmowała się sensem świata i okiełznaniem jego potęgi. Mężczyźni i kobiety – począwszy od starożytnych greckich filozofów, przez Newtona i Einsteina, po współczesnych naukowców wspomaganych komputerami – zastanawiali się, badali, eksperymentowali, obliczali, a czasami dokonywali tak niezwykłych odkryć, że ludzie zaczynali rozumieć świat – albo siebie samych – w całkiem nowy sposób.

Krótka historia nauki zabiera czytelników do gwiazd oglądanych przez teleskop, gdy Słońce zastąpiło Ziemię w centrum wszechświata. Zagłębia się pod powierzchnię planety. Kreśli ewolucję układu okresowego pierwiastków. Wprowadza w świat fizyki objaśniającej elektryczność, grawitację i budowę atomów. Relacjonuje przebieg naukowego śledztwa, które doprowadziło do odkrycia cząsteczki DNA.

Przytaczając zaskakujące i osobiste historie naukowców – zarówno tych sławnych, jak i tych mniej znanych – autor książki bada postęp nauki poprzez stulecia, a czyni to z humorem w sposób fascynujący i przystępny dla młodszych i starszych zdobywców wiedzy.

Ta wspaniała publikacja zaspokoi głód wiedzy każdego czytelnika. Dzięki niej poznasz przydatne informacje z wielu dziedzin, poczytasz m.in. o wszechświecie, ekologii, historii i ciele człowieka, a także o kulturalnych oraz naukowych zdobyczach ludzkości. Znajdziesz tu również liczne ciekawostki ze świata fauny i flory. Całość została wzbogacona kolorowymi zdjęciami i mapami, które z pewnością uprzyjemnią przyswajanie treści zgromadzonych w tej książce.

Metoda edycji genów pozwala na zaprojektowanie całego ludzkiego genomu. Cybernetyczne protezy zastępują już nie tylko narządy ruchu, ale także narządy zmysłów… Neuroimplanty łączą aktywność mózgu z programami sztucznej inteligencji. Międzynarodowe projekty stworzenia wirtualnego mózgu są coraz bardziej zaawansowane…

To tylko część zagadnień, które każą nam potraktować tezy współczesnych transhumanistów niezwykle poważnie. Czy człowiek integrując się z technologią modyfikuje swoje człowieczeństwo? Czy podlega doskonalącej go ewolucji? Co go czeka u jej kresu...? Swoiste techno–przebóstwienie czy bytowa degradacja? Co łączy technocentryczny nurt z głęboko religijnym Mikołajem Fiodorowem, dziewiętnastowiecznym myślicielem rosyjskim, twórcą kosmizmu, autorem wyjątkowego w dziejach ludzkości naukowego projektu wskrzeszania zmarłych? Dlaczego niektórzy czołowi transhumaniści uważają Fiodorowa za prekursora swoich idei, swego duchowego ojca?

Czy transhumanizm jest stechnicyzowaną wersją lucyferycznej religii?...

Thomas S. Kuhn (1922–1996), w XX wieku bodaj najbardziej wpływowy ze współczesnych amerykańskich historyków i teoretyków nauki, swoim głównym dziełem "Struktura rewolucji naukowych" (1962, 1969) ugruntował „ponowoczesny” obraz nauki jako takiej, a nawet wszelkich formacji intelektualnych. W zupełnie niepozytywistycznym duchu opisał nie tyle jej liniowy rozwój, ile „skokowe” przemiany. Nauka, mocno osadzona przez Kuhna w społeczno-kulturowym kontekście, staje się instytucją o własnej strategii. Jeśli prosty logiczny pozytywizm Koła Wiedeńskiego lat trzydziestych XX wieku próbował ustalić kryteria weryfikacji twierdzeń naukowych, a później Karl R. Popper – kryteria falsyfikacji, to Kuhn przyjął znacznie szerszą perspektywę. Nie widział w postępie nauki stopniowego dochodzenia do prawdy, lecz odchodzenie od „nieprawdy”, od teorii nieadekwatnych. Strategia nauk polega na adaptacji do wybuchających co pewien czas naukowych rewolucji zmieniających zupełnie obraz świata. Stary „paradygmat” jest porzucany, nowy obrasta w zorientowaną na niego „naukę normalną”. Ten mało pocieszający dla pozytywisty obraz nieciągłości znajduje jednak oczywiste potwierdzenie w historii. Zarazem „nauki normalne” jakoś się ze sobą z biegiem wieków dogadują, pracując od rewolucji do rewolucji. Teoria Kuhna zrobiła światową karierę. Dziś, komplikując prostą opowieść z podręczników poszczególnych dyscyplin, nadal zachowuje świeżość i należy do intelektualnego kanonu współczesności.

Książka przybliża polskiemu czytelnikowi debaty naukowe i rozwój badań w zakresie konstruktywizmu ugruntowane już w nauce europejskiej i anglosaskiej, ale praktycznie nieobecne lub dopiero pojawiające się na gruncie polskim. Książka stawia sobie za zadanie zaprezentować grono badaczy, którzy mierzą się z próbą przetransponowania teoretycznych dyskusji oraz wartości i słabości analitycznych konstruktywizmu poprzez opis przykładów i rezultatów konkretnych konstruktywistycznych projektów badawczych.