Mit pracy domowej

Oddany do rąk czytelników tom niniejszego czasopisma zawiera artykuły o zróżnicowanej tematyce pedagogicznej. W części pierwszej czasopisma zawarto artykuły z zakresu historii i wychowania dzieci i młodzieży. Kolejne części to badania i komunikaty, recenzje, sprawozdania i opinie.

„Książka jest odpowiedzią na wzrastające zainteresowanie i popularność outdoor education jako strategii edukacyjnej angażującej uczniów w proces autentycznego poznawania realnych problemów w realnym świecie, uczenia się przez eksperymentowanie, samodzielne dochodzenie do wiedzy, przeżywanie, pracę metodą projektu, planowanie strategiczne a przy tym rozwijanie soft skills – umiejętności miękkich. Zrealizowany projekt badań pokazuje, jak wiele jeszcze wyzwań pozostaje w zakresie zmiany myślenia nauczycieli o problemie i zrozumienia wartości, jaką niesie podejście outdoor education. Książka z pewnością będzie znaczącym wkładem w doskonalenie pracy nauczycieli i rozwijanie ich profesjonalnej samoświadomości.” Z recenzji Prof. dr hab. Ewy Filipiak

Książka jest analizą dotychczas podejmowanych badań poświęconych samotnemu rodzicielstwu oraz analizą procesu socjalizacji jako istotnego czynnika warunkującego rolę kobiety-matki w rodzinie. Ponadto prezentuje ona wyniki badań przeprowadzonych przez autorkę publikacji drogą wywiadu wśród samotnych matek znajdujących się w różnych sytuacjach życiowych. W efekcie przeprowadzonych badań wygenerowana została teoria klasyfikująca i opisująca przyczyny, które sprawiają, że wiele samotnych matek nie usamodzielnia się ekonomicznie oraz mieszkaniowo i coraz mocniej uzależnienia się od szeroko zakrojonych działań pomocowych. Dokonano także typologizacji samotnych matek korzystających obecnie bądź w przeszłości ze zróżnicowanych świadczeń systemu pomocowego oraz opisano strategie działania kobiet w życiu codziennym. Istotne było także wskazanie czynników umożliwiających kobietom samotnie wychowującym dzieci uzyskanie jednostkowej niezależności oraz pełne uczestnictwo społeczne. Interpretatywny charakter badań jest swoistym novum w odniesieniu do podjętej w publikacji tematyki i tym samym z innej niż dotychczas perspektywy ukazuje kwestię samodzielności życiowej samotnych matek lub też ich zależności od szeroko pojmowanych form pomocy i wsparcia. Tak ujęte i zrealizowane badania wpisują się w problematykę pedagogiki społecznej i przyczyniają się do jej rozwoju.
Specyficzne ujęcie samodzielności życiowej kobiet samotnie wychowujących dzieci w kontekście ich dostępu do zasobów oraz umiejętności i wykorzystania pozwoliło wyłonić czynniki umożliwiające podjęcie działań zmierzających do maksymalnego usamodzielnienia tej grupy społecznej.
Publikacja skierowana jest przede wszystkim do: naukowców podejmujących problematykę wychowania dzieci i młodzieży w środowisku rodziny niepełnej, naukowców wykorzystujących w badaniach teorię ugruntowaną jako metodę zbierania i analizy materiału badawczego, pracowników szeroko rozumianych służb pomocowych pracujących z nie w pełni samodzielnymi matkami wychowującymi dzieci, pedagogów szkolnych, kuratorów, a także studentów kierunków pedagogicznych.

Ze względu na fakt sytuowania się podstaw edukacji, celem książki jest ukazanie miejsca, rangi i roli tej drugiej w kształceniu pedagogów na poziomie wyższym.

Przedmiotem niniejszej pracy jest związek ambiwalencji postaw z przejawianiem się oporu względem instytucji edukacyjnej. Szkoła wraz z charakterystycznymi dla niej zjawiskami i relacjami społecznymi jest tym typem instytucji, z którym mało kto nie zetknął się w przebiegu własnej historii doświadczeń, a zatem mało kto nie ma ukonstytuowanych postaw wobec szkoły i szkolnego środowiska. Poza tym, jak każda organizacja społeczna, ma ona określone cele i funkcje, w związku z którymi formułuje wymagania i oczekiwania wobec jednostek w niej uczestniczących. Może to pozostawać w konflikcie z ich indywidualnymi interesami i wywoływać opór. Jednak postawa tych uczestników wobec źródła wymagań czy nacisków, która towarzyszy sprzeciwianiu się, nie musi przebiegać zgodnie z kierunkiem negatywnych przeżyć związanych z samym oporem. Może być bowiem zależna od wielu innych czynników i w rezultacie rozwijać się w ambiwalentną postać. Dzieje się tak szczególnie wtedy, gdy uczestnictwo w tej instytucji jest dobrowolne, np. w przypadku nauczycieli, kandydatów do tego zawodu czy w ogóle studentów szkół wyższych.
[...] Prezentowane w pracy badania skoncentrowane są przede wszystkim na analizie relacji zachodzącej między instytucją edukacyjną a funkcjonującą w jej ramach jednostką. Ich przedmiotem jest więc, używając określenia Joanny Rutkowiak (2009), opór w aspekcie instytucjonalno-interakcyjnym (Ze Wstępu).

Przedstawiona do recenzji monografia to interesująca i ważna pozycja, wnosząca do dyskusji naukowej na temat animacji kultury i roli animatora ważny głos w kwestiach związanych z profesją animatora kultury, przede wszystkim dotyczących profesjonalnych kompetencji, satysfakcji z pracy oraz zaangażowania w nią. Szczególna wartość książki polega na tym, iż prezentuje ona wyniki najnowszych badań empirycznych, zrealizowanych w ramach autorskiego projektu badań wśród animatorów kultury aktywnych na terenie województwa lubelskiego. Autorzy włączają się swoją pracą w posiadający już tradycje nurt badań nad profesją animatora kultury, a jest to zadanie niełatwe, ponieważ, jak sami przyznają, profesja ta jest wieloznaczna, nieoczywista, „bez granic”. Trudno o lepsze uzasadnienia dla badań, bowiem właśnie takie „żywe” obszary życia społecznego stanowią niewyczerpane źródło aktualnych i ciekawych pytań badawczych.
Z recenzji dr hab. Sylwii Słowińskiej, prof. UZ