Odszedłeś Ale Wciąż Tu Jesteś

Drugi tom Arteterapii stanowi rozwinięcie teoretycznych treści zawartych w pierwszej części cyklu. Publikacja powstała na bazie wielu doświadczeń, z udziałem wielu ośrodków i autorytetów, polskich i zagranicznych, w tym również w oparciu o praktykę kliniczną realizowaną poprzez interdyscyplinarny zespół w Mazowieckim Specjalistycznym Centrum Zdrowia im. prof. Jana Mazurkiewicza w Tworkach.

Praktyka składa się z dwóch bloków tematycznych.
Pierwszy, pt. Arteterapia w procesie leczenia psychiatrycznego opisuje programy oraz wybrane warsztaty arteterapeutyczne skierowane do pacjentów w okresie leczenia oraz rehabilitacji psychiatrycznej.

Drugi blok tematyczny to programy edukacyjno-kliniczne, które mogą być prowadzone w placówkach medycznych. Stosowane w psychiatrii zakładają stymulowanie, modyfikację doświadczeń, poszerzanie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. Programy edukacyjno-kliniczne w zastosowaniu klinicznym są istotnym czynnikiem pobudzającym aktywizację arteterapeutyczną. Dzięki temu monografia ta pozwoli czytelnikom doświadczyć wielu wymiarów arteterapii - jako metody badawczej, terapeutycznej i edukacyjnej. Jej szerokie spektrum oddziaływań w istotny sposób poszerza obszar pomocy i opieki zdrowotnej dla osób chorych.

Publikacja jednocześnie ma charakter uniwersalny, proponowane warsztaty mogą być wykorzystywane w rehabilitacji psychiatrycznej osób chorych bądź niepełnosprawnych psychicznie, ale także w pracy z osobami, w tym z dziećmi, przejawiającymi zaburzenia kontaktu interpersonalnego, zaburzenia emocjonalne czy zaburzenia zachowania.

Ta książka powstała by "poczuć, przeżyć i przepracować" warsztaty arteterapeutyczne.

Książka poświęcona jest arteterapii indywidualnej z uwzględnieniem jej praktycznych podstaw, procesu twórczego, zakładanych efektów oraz dokumentacji. Powstała na bazie praktyki arteterapeutycznej lekarzy, psychologów, artystów pracujących w placówkach medycznych i edukacyjnych, prowadzących indywidualne sesje arteterapeutyczne.

W publikacji Czytelnik znajdzie:
– podstawy pracy z klientem/dzieckiem,
– studium przypadku,
– wybrane podejścia do procesu twórczego,
– funkcje i cel arteterapii,
– czynniki leczące w terapii indywidualnej,
– harmonogram sesji terapeutycznych z uwzględnieniem tematu i celu sesji,
zakładanych efektów pracy terapeutycznej,
– podstawowe formy dokumentacji terapeutycznej,
– sesje indywidualne z wykorzystaniem technik sztuk wizualnych, terapii dźwiękiem, technik dramowych i hipnozy.

Publikacja skierowana jest do: arteterapeutów, pedagogów, socjoterapeutów, psychologów, psychiatrów, osób czynnie zajmujących się terapią z wykorzystaniem technik sztuk wizualnych, muzycznych, dramowych oraz do studentów.

Domek terapeutyczny… ma za zadanie zachęcić rodziców do podejmowania działań terapeutycznych (z zakresu logopedii, bajkoterapii, terapii SI i innych) we własnym domu i w trakcie codziennych aktywności. Pokazuje, jak prowadzić zabawę z dzieckiem, aby – poza radością obu stron – przynosiła ona również pomoc w dokonywaniu postępów i była stymulacją określonych funkcji rozwojowych. Ideą poradnika jest wykorzystywanie przedmiotów znajdujących się pod ręką. Dlatego po przeczytaniu którejkolwiek ze 100 propozycji rodzic będzie mógł ją od razu zrealizować, bez wychodzenia z domu ani konieczności inwestowania czasu i pieniędzy w dodatkowe zakupy.

Książka jest praktycznym przewodnikiem po metodzie pracy w obszarze treningu twórczego i kreatywności, a przede wszystkim w obszarze arteterapii. Dzieli się na dwie części.

Część pierwsza to wprowadzenie i rozważania dotyczące różnego rozumienia tak rysunku, jak i możliwości rysowania, a co za tym idzie – uczenia, edukacji w zakresie rysunku, rysowania.

Druga część tej książki to zestaw scenariuszy.Scenariusze zostały zaprezentowane według bardzo prostego schematu: tytuł, czasem motto, pierwszy etap – ćwiczenie (często zawiera wizualizację, relaksację bądź ćwiczenia pobudzające), następnie polecenia do wykonania, sposób prezentacji, sprawy techniczne: uczestnicy, miejsce, materiały, czas działania… Każde Wprowadzenie ćwiczenie zawiera prezentację kilku wykonanych prac z imieniem autora, tytułem pracy, ideą/przesłaniem i refleksją. Tak więc książka zawiera szereg rozpisanych bardzo dokładnie, krok po kroku, sprawdzonych wielokrotnie w praktyce konspektów różnych ćwiczeń w wersji kompletnej.

Historyjki społeczne są uznawane za jedną z najskuteczniejszych metod nauczania dzieci z autyzmem zagadnień dotyczących funkcjonowania społecznego. Doktor Siobhan Timmins w swoich historyjkach społecznych — opracowanych dla jej syna i innych młodszych dzieci — opisuje tę problematykę przystępnie i błyskotliwie, ukazując ją z perspektywy dziecięcej. Od nauki podstawowych umiejętności społecznych, takich jak słuchanie, cierpliwe oczekiwanie i dzielenie się, aż po radzenie sobie z lękami, książka ta wskazuje, w jaki sposób stworzyć spójny zestaw historyjek, które dziecko zrozumie i do których będzie mogło się odnosić w miarę dorastania.

[…] to pierwszy „życiowy” zbiór historyjek społecznych. To prezentacja tego, co miłość, słowa i ilustracje potrafią zdziałać pod warunkiem systematycznego ich wykorzystywania w dłuższej pracy z dzieckiem. Niewiarygodne są te historyjki, choć przecież bardzo wiarygodne. Czytelników tej książki zostawiam w rękach lekarza, mamy chłopca z autyzmem i jednej z najbardziej utalentowanych autorek historyjek społecznych na świecie.

Z przedmowy Carol Gray, autorki koncepcji historyjek społecznych, a także wydanej w Polsce książki Nowe historyjki społeczne

Książka porusza istotny problem wychowawczy, jakim jest wsparcie dzieci nadpobudliwych i nieśmiałych. Prowadzona pod tym kątem obserwacja środowiska przedszkolnego wskazuje, że należy opracować system oddziaływania terapeutycznego, włączającego do działań zarówno jednostki z zaburzeniami, jak i całą grupę przedszkolną, w której funkcjonuje dziecko. Pojawienie się w grupie przedszkolnej dziecka przejawiającego zachowanie agresywne i nadpobudliwe czy też dziecka nieśmiałego, wycofanego wywołuje poczucie bezradności i niepewności u nauczyciela i grupy rówieśniczej. Zaburzona zostaje cała struktura społeczna grupy.

Ten właśnie problem skłonił autorów do zastanowienia się, jak pomóc dzieciom nieśmiałym i nadpobudliwym w przedszkolu oraz w jaki sposób włączyć w relacje naprawcze grupę rówieśniczą, której są one członkami. Propozycją rozwiązania tego typu trudnej sytuacji było opracowanie systemu oddziaływania terapeutycznego, w który włączona została grupa rówieśnicza (przedszkolna) oraz zaangażowany, aktywny zespół specjalistów. Takie możliwości daje nauczycielom socjoterapia wsparta przez wybrane obszary sztuki. Muzyka, drama, plastyka, taniec, teatr są dla dziecka na tyle atrakcyjnym i zarazem silnie angażującym bodźcem, że użycie ich w procesie wsparcia stało się zabiegiem oczywistym i skutecznym.