Pod powierzchnią

Autorka inspirowana własnymi doświadczeniami napisała książkę poruszającą temat adopcji, związanych z nią przeżyć oraz doświadczeń. Stara się podzielić tym, czym jest bliskość, zrozumienie i nadzieja. Jak ważna jest akceptacja i miłość drugiego człowieka. Książka skierowana jest zarówno do odbiorców o podobnych doświadczeniach i przeżyciach, jak i tych, którzy tego nie doświadczyli – pozwoli im zrozumieć emocje i odczucia osób, których temat adopcji dotknął bezpośrednio.

Od narodzin i wypowiedzianego po raz pierwszy słowa „tata”, poprzez nieporadne pierwsze kroki, aż po wspólne zabawy – „Dla mnie” to opowieść o wszystkich wzruszających chwilach, które łączą ojca i dziecko. Ta opowieść spisana przez ojca dla i dla ojców poruszy czułe struny w waszych sercach.

Książka jest bardzo ciekawa, nowatorska i oparta na imponującej kwerendzie źródłowej. Autorka dokonała wnikliwej i wielowątkowej analizy staropolskiego macierzyństwa […] ujawniła wiele dramatycznych niuansów, które pozwalają spojrzeć na ówczesne matki jak na prawdziwe bohaterki epoki, w której przyszło im żyć […] obejmuje swą uwagą cały okres życia dziecka, nie unika również tematu starości matek, tworząc złożony obraz macierzyństwa wczesnego, dojrzałego i schyłkowego. To bardzo ciekawa część pracy, znacznie wykraczająca poza perspektywę dotychczas dominującą w polskiej historiografii.
(fragment recenzji)

Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że słowo „mama” jest wyjątkowe i kojarzy się, no, może nie z samym dobrem, ale na pewno z dobrem. Żyjemy w tej świadomości do późnej starości. I obyśmy z nią zmarli. Niestety nie zawsze jest tak dobrze. I o takim przypadku jest ta książka, kiedy wszystko wymyka się spod kontroli i słowo „mama” brzmi już całkiem inaczej, wręcz wrogo. Co prawda historia „Mamy” jest na tyle skomplikowana, że jej miłość macierzyńska zamienia się w miłość niszczycielską, ale czyż większość dzieci nie spotkała się choćby z symptomami takiej miłości? To wspaniałe słowo „mama” najładniej brzmi w Dzień Matki, ale już niedługo zamienia się być może w słowo „teściowa” i wówczas przybiera inny kształt. Cóż, „Mama” to książka o ludzkiej słabości, a ona może dosięgnąć każdego. To dlatego takie jest smutne, gdy to słowo ulega degradacji.
Co można powiedzieć o autorze książki, czyli o pisarzu? Przecież to nie jest zawód. Hemingway był dziennikarzem, Kundera uczuł się muzyki, London wykonywał tyle zajęć, że trudno je wymienić, Korczak był pedagogiem... Co napisać o pisarzu, że pisze? Pisarz to osoba, która czerpie z własnych doświadczeń, albo z wyobraźni. Jak aktor. Tylko jeden robi to za pomocą klawiszy (czytaj pióra), a drugi osobowości. W moim przypadku doszło do połączenia tych umiejętności. Co z tego wyszło?
Lepiej o mnie będą mówić fakty: nauczyciel poruszania się w świecie twórczości (prowadzę takie zajęcia trzydzieści lat z dwom tysiącami dzieci rocznie), instruktor teatralny (zarówno teatrów studenckich, jak i młodzieżowych, a przede wszystkim dziecięcych, przewinęło się przez nie setki dzieciaków), szef teatru Bezscenni (jedynego obecnie, który jest gotowy do profesjonalnych występów), autor książek (powieści, książek psychologicznych i teatralnych), aktor (a jakże), tekściarz (wiele skeczów i piosenek), twórca i reżyser sztuk teatralnych, wreszcie handlowiec (z czegoś trzeba żyć). Jeśli sam miałbym się określić, nazwałbym się człowiekiem zafascynowanym ludzką osobowością. Nic tak tego nie uświadomi jak dobrze prowadzone zajęcia aktorskie.

To książka o noszeniu bliskości. W przystępny sposób przekazuje wiedzę o budowaniu z dzieckiem emocjonalnej więzi już w trakcie ciąży, uświadamia znaczenie porodu, tłumaczy trudny czas połogu i wyjaśnia, jak to możliwe, że sposób, w jaki podnosisz noworodka, ma wpływ na jego dorosłe życie. W tej książce znajdziesz (prawie) wszystko na temat chustonoszenia, a także odpowiedzi na pytania, które jeszcze nie zostały zadane - ta wiedza pozwoli Ci stać się jeszcze bardziej świadomym rodzicem. Razem z "Noszę" wybierzesz się w podróż dookoła świata, zobaczysz, jak noszono dzieci w innych krajach i kulturach oraz jak różnorodne bywają "narzędzia" bliskości. Poznasz historię noszenia w Polsce, a także otrzymasz solidną dawkę wiedzy o chustach, które tylko czekają, by zrobić z nich użytek. Pozwól tej książce przekonać się, że bliskość to nie moda, ale przede wszystkim miłość, ciepło, kultywowanie tradycji przodków i powrót do tego, co głęboko zakorzenione w naszych sercach.

Opowieść o tym, że tatowie mogą wszystko… inaczej, co nie znaczy gorzej, ale z pewnością zabawniej! Niestraszny im bałagan, znajdą coś dla osłody, z nimi jest i zabawa i czas na przygody. Mają głowy pełne pomysłów i rozwiązań oryginalnych. Oto ojcowie do zadań specjalnych. Znają sposób na nudę, wiedzą, jak bawić się praniem, a codzienne sytuacje stanowią dla nich wyzwanie. Czy obiad czy zakupy - jest niestandardowo, bo każdy tata sprawia, że zawsze jest wyjątkowo. „Tato(wie)!” pokazuje, że z tatą nawet najprostsza czynność zmienia się w zadanie specjalne. Idealna książka dla tych, którzy chcą pokazać swoim dzieciom, że każda sytuacja jest okazją do wspólnego spędzania czasu z tatą. Młodzi czytelnicy pokochają nie tylko kreatywne pomysły na rozwiązywanie codziennych problemów, ale i wyjątkowe ilustracje, które sprawią, że czytanie będzie jeszcze przyjemniejsze!