Prawo Administracyjne I Sądowoadministracyjne Kazusy

Przedmiotem książki jest wyodrębnienie i opisanie szczególnej formy działania organów administracji publicznej, jaką jest wydawanie transnarodowych aktów administracyjnych prawa europejskiego. Akty te są wydawane przez organy państw członkowskich Unii Europejskiej. Są aktami stosowania prawa, wydawanymi w konkretnych okolicznościach. Są bezpośrednio skuteczne na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej. Rola tych aktów jest kluczowa dla integracji jednolitego rynku, przepływu osób, usług i towarów.

Autor trudne i zawiłe sprawy przedstawia w przystępnej formie, przytacza ważne zagadnienia dotyczące wydawania decyzji administracyjnych na podstawie prawa europejskiego. Podaje dużo przykładów dotyczących praktycznych dziedzin gospodarczych oraz życia prywatnego. Książka będzie bardzo przydatna we wszelkich zajęciach, gdzie jest nauczane prawo europejskie albo działanie administracji europejskiej. Skierowana jest do studentów na kierunku prawo, na kierunku administracja oraz na kierunku prawo europejskiej albo europeistyka. Publikacja niewątpliwie zainteresuje prawników różnych zawodów, którzy mogą ją wykorzystać dla określenia charakteru działania organu władzy w danej dziedzinie życia prywatnego (uzyskanie wizy) albo gospodarki (np. zatwierdzanie leków, środków biobójczych, decyzje dotyczące inwestycji finansowych). To z kolei rzutuje na kwestię podejmowania odpowiednich instrumentów ochrony prawnej, tj. czy w państwie pochodzenia aktu, czy na terenie kraju, gdzie jest wykonywania działalność? Książkę można polecać również uczestnikom szkoleń dla administracji publicznej.

Publikacja stanowi kompleksowe opracowanie ważnego zagadnienia prawnego, jakim jest instytucja dekoncentracji wewnętrznej. Dekoncentracja wewnętrzna to instytucja, która zapewnia realizację norm materialnego prawa administracyjnego, umożliwiając sprawne i efektywne funkcjonowanie organów administracyjnego publicznej.

Przedmiotem rozważań objęto złożone zagadnienie naukowe, obejmujące zarówno ujęcie dogmatycznej analizy rozwiązań prawnych prawa administracyjnego, jak również ujęcie z punktu widzenia nauki administracji. Walorem publikacji jest kompleksowość ujęcia tematyki dekoncentracji wewnętrznej, która została przedstawiona na gruncie ustrojowego, proceduralnego i materialnego prawa administracyjnego.

Podręcznik Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne został przygotowany przez zespół autorów z Katedry Prawa i Postępowania Administracyjnego Uniwersytetu Warszawskiego. Większość z nich ma bogate doświadczenie praktyczne jako adwokaci, radcowie prawni czy sędziowie.

Autorzy dążyli do wskazania, z jednej strony, podstaw określonych instytucji procesowych, z drugiej zaś, do zamieszczenia informacji praktycznych, a także odnotowania co istotniejszych orzeczeń sądów administracyjnych i Sądu Najwyższego, dotyczących zagadnień proceduralnych ujętych w podręczniku.

Praca obejmuje trzy podstawowe procedury administracyjne – postępowanie ogólne, podatkowe i egzekucyjne oraz zawiera także części dotyczące postępowania przed sądami administracyjnymi, postępowań szczególnych (m.in. przed prezesem UOKiK i przed Sądem Ochrony Konkurencji) i postępowania administracyjnego w Unii Europejskiej.

W podręczniku zawarto omówienie zagadnień dotyczących m.in.:

przepisów ogólnych postępowania administracyjnego,
przepisów szczególnych w sprawach ubezpieczeń społecznych,
administracyjnych kar pieniężnych,
postępowań prowadzonych przed Prezesem UOKiK,
postępowań przed wojewódzkim sądem administracyjnym,
uchwał Naczelnego Sądu Administracyjnego,
postępowania w razie zaginięcia lub zniszczenia akt,
postępowań administracyjnych w Unii Europejskiej,
społeczeństwa cyfrowego,
nowych technologii w administracji publicznej.
Czytelnik otrzymuje pracę pokrywającą cały, podstawowy obszar postępowania administracyjnego i sądowoadministracyjnego.

W 3. wydaniu podręcznika uwzględniono zmiany wprowadzone ustawą o doręczeniach elektronicznych oraz najważniejsze zmiany legislacyjne w zakresie postępowania administracyjnego i sądowoadministracyjnego wprowadzone w ramach tzw. ustawodawstwa COVID-19.

Praca ta jest kierowana do dwóch grup Czytelników. Pierwszą z nich są studenci studiów prawniczych i administracyjnych prawa, drugą zaś – praktycy zajmujący się postępowaniem administracyjnym jako sędziowie sądów administracyjnych, pracownicy administracji publicznej (państwowej i samorządowej), albo osoby występujące w konkretnych sprawach administracyjnych czy podatkowych jako strony lubpełnomocnicy stron.

„…monografia ma charakter naukowy, w którym Autor przedstawił trafną i rzetelną analizę teoretycznoprawną zasady poufności, jako konstrukcyjnej zasady mediacji oraz analizę normatywnej zawartości zasady poufności mediacji. Monografia ma szczególne znaczenie ze względu na postępującą instytucjonalizację mediacji, a także brak podobnych opracowań na wydawniczym rynku polskim. Monografia wykorzystuje właściwą metodologię badawczą ze szczególnym uwzględnieniem analizy teoretycznoprawnej. Autor odnosi się do bogatej literatury przedmiotu. Praca zawiera wartościowe analizy i wnioski, które mogą mieć także zastosowanie praktyczne. Wpisuje się także w nurt rozważań dotyczących określonych aspektów mediacji, szczególnie w świetle w zasady poufności.”

dr hab. Ewa Gmurzyńska
Wydział Prawa i Administracji UW w Warszawie

W podręczniku omówiono polskie regulacje prawne odnoszące się do statusu zawodowego osób zatrudnionych w administracji państwowej na stanowiskach urzędniczych. W doktrynie normy prawne z tego zakresu określa się mianem prawa urzędniczego. Prawo to nie jest odrębną gałęzią prawa, lecz zgodnie z przeważającym stanowiskiem doktryny wchodzi w skład prawa pracy. Składają się na nie obecnie trzy osobne segmenty zatrudnienia w admnistracji publicznej: samorządowej, rządowej oraz państwoej pozarządowej. Wobec powyższego zakresem podmiotowym prawa urządniczego objętych jest kilkaset tysięcy osób stanowiących aparat wykonawczy organów państwa, co samo świadczy o wysokiej randze i znaczeniu tego podsystemu normatywnego.

„Główna teza pracy polega na tym, że status prawny marszałka województwa, mimo stosunkowo krótkiego okresu, jaki minął od jego powołania, e w o l u u j e stosownie do zmian pozycji i zadań województwa samorządowego w systemie samorządu terytorialnego oraz warunków prawnych i politycznych, w jakich działa samorząd. Dr J. Sobczak podkreśla przynajmniej dwie przesłanki owej ewolucji. Po pierwsze, co wydaje mi się interesujące, Autor widzi marszałka niejako na «skrzyżowaniu» przeciwstawnych sobie tendencji rozwoju Polski: realizacji i poszanowania konstytucyjnej zasady decentralizacji oraz kreowania rozwiązań prawnych opartych na umacnianiu centralizmu państwa. Jak twierdzi Autor, umacnianie się w systemie ustrojowym jednej z tych tendencji w poważny sposób wpływa na zmianę pozycji prawnej marszałka województwa. Autor – jako niezwykle bystry obserwator polskiego życia politycznego – widzi w praktyce ustawodawczej ostatnich lat ograniczanie zadań samorządu województwa i właściwości marszałka na rzecz organów administracji rządowej. W poszczególnych rozdziałach pracy wskazuje rozwiązania prawne, które podkreślają tę tezę. Po drugie, skoro rośnie znaczenie województw jako regionów, to wzrasta pozycja marszałka w mechanizmie współpracy europejskiej. Przekonywująca jest myśl, że «przywódcza pozycja marszałka jako reprezentanta, lidera i przewodniczącego zarządu województwa», któremu ustawy powierzyły realizację zdecentralizowanej polityki rozwoju, jest obecnie pierwszorzędna. Sądzę, że potwierdzeniem tego są nasze obywatelskie obserwacje funkcjonowania samorządu. Stąd wynika postulat de lege ferenda Autora: celowe jest ustawowe ukształtowanie jednoznacznej, formalnej pozycji marszałka jako jednoosobowego organu wykonawczego samorządu województwa”.

Z recenzji prof. dr. hab. Mirosława Granata