Rozdane karty życia i śmierci nałogu alkoholowego

`W kwietniu 1983 roku musiałem przestać pić. Niedługo później trafiłem na pierwszy mityng Anonimowych Alkoholików. Po pół roku abstynencji pojechałem na czterotygodniową kurację odwykową. Tam pozbyłem się wszelkich złudzeń. Przekonałem się, że jestem alkoholikiem i że muszę zrezygnować z alkoholu pod każdą postacią. Dowiedziałem się, że alkoholizm wiązał się z niedojrzałością emocjonalną i brakiem podstawowych umiejętności życiowych, choćby takich jak rozpoznawanie i wyrażanie własnych uczuć, bezpieczne radzenie sobie z lękiem, złością i samotnością, nawiązywanie i utrzymywanie nieegoistycznych relacji z innymi ludźmi oraz wyznaczanie granic i umiejętność powiedzenia `nie`. I że bez tych zdolności trudno będzie mi zachować trzeźwość.`
(ze wstępu)

Zawsze budził skrajne emocje. Kiedy rozdawał prezerwatywy i kiedy ogłaszał, że jego idolem jest Jezus. Gdy zakładał pierwsze domy dla narkomanów i gdy wraz z nosicielami wirusa HIV był lżony i poniewierany przez tłum ogarnięty lękiem przed „karą bożą”. Oskarżany o kolaborację z komunistyczną władzą i kierowanie się chęcią rozgłosu, uparcie robił swoje. Pomagał tym, którzy zostali wyrzuceni poza nawias społeczeństwa: uzależnionym, chorym, bezdomnym. Choć od jego śmierci minęło już 14 lat, jego dzieło wciąż żyje – ośrodki leczenia i schroniska, które założył, prowadzą uratowani przez niego ludzie.
Pierwsza biografia Marka Kotańskiego, jaka ukazuje się polskim rynku, nie należy jednak do kategorii współczesnych „żywotów świętych”. Kotan był człowiekiem z krwi i kości – i takiego zapamiętali go ci, którzy o nim opowiadają. Autor, były pracownik MONARU, posiłkując się archiwalnymi dokumentami, nagraniami i zdjęciami, kreśli złożony portret psychologa i działacza społecznego, który odcisnął niezatarte piętno na współczesnej historii Polski.

Antidotum czy cichy zabójca? Mroczna historia błogosławionego, pożądanego i przeklętego narkotyku.

Opium i jego pochodne – morfina i heroina – zniszczyły, upodliły, zdeprawowały lub zabiły liczne jednostki, rodziny, społeczności, a nawet całe narody. Jednak w tym samym czasie wielu lekarzy twierdziło, że bez cudownych skutków, jakie opium wywierało na ich pacjentów, nie byliby w stanie wykonywać swojego zawodu, a żadna szanująca się placówka medyczna nie mogłaby funkcjonować bez środków odurzających.
Przez wiele lat pod pojęciem opium rozumiano mleczny sok wypływający z nacięć na owocach maku lekarskiego (makówkach). Toczono o nie wojny, pod nazwą laudanum opium wywierało też znaczący wpływ na europejską literaturę i sztukę. Jednak od połowy XIX wieku opium zaczęło oznaczać nie sok, lecz jego substancję czynną, alkaloid o nazwie morfina. Sto lat później z morfiny otrzymano pochodną – heroinę. Te zmiany wpłynęły na naturę uzależnienia, przekształciły postrzeganie opium przez opinię publiczną oraz stworzyły najsilniejsze organizacje przestępcze, jakie widział świat.
Zażywanie i nadużywanie tego specyfiku w istotny sposób wpłynęło na wydarzenia spoza świata medycznego, a wydarzenia pozamedyczne w równie istotny sposób kształtowały zażywanie i nadużywanie opium. Do dziś mak jest znaczącym graczem na arenie międzynarodowej, utrzymuje przy władzy albo obala rządy, wznieca konflikty, inicjuje wojny. Ta niezwykła książka prezentuje historię najbardziej fascynującego z narkotyków, od pierwszych dowodów uprawy maku przez mężczyznę z epoki kamiennej po dzisiejszy handel opium w Afganistanie.

Nauka o uzależnieniach jest lekturą dla wszystkich, których dotyka problem uzależnień - samych chorych, ich bliskich oraz terapeutów usiłującym im pomóc. Można tu znaleźć wyjaśnienie biologicznych przyczyn powstawania tego typu zależności nie tylko od rozmaitych związków chemicznych, takich jak alkohol czy narkotyki, ale także od pewnego rodzaju postępowania, przynoszącego często równie wiele zadowolenia na początku, co nieszczęścia później - czego przykładem jest niepohamowane uprawianie hazardu, oddawanie się grom komputerowym czy chorobliwa żarłoczność.
Autor omawia zmiany w mózgu osób uzależnionych z perspektywy neurobiologii, opisuje decydujące o tym mechanizmy i zastanawia się nad podłożem podatności pewnej grupy osób na tę chorobę. Wskazuje zarazem metody, jakie współczesna nauka o mózgu i medycyna proponują w leczeniu takich osób, dając nadzieję na utrzymanie takich zachowań pod kontrolą, choćby nawet leczenie miało trwać całe życie.
Książka ta jest zatem doskonałym źródłem najnowszej wiedzy na ten temat także dla studentów medycyny, farmacji, psychologii i biologii, jak również pracowników służby zdrowia oraz służb socjalnych zajmujących się opieką nad osobami uzależnionymi. Napisana jasnym, przystępnym językiem i uzupełniona o proste, przejrzyste ilustracje daje szansę na znalezienie odpowiedzi na szczególnie trudne w takich sytuacjach pytania: "Dlaczego?" i "Co można z tym zrobić?"

Psychoedukacja jest jedną z kluczowych metod terapeutycznych na początkowym etapie terapii. Jej znaczenie w leczeniu osób uzależnionych od alkoholu jest ogromne. Dzięki niej pacjent staje się współodpowiedzialny za własne leczenie, a zdobywana wiedza ułatwia identyfikację z własną chorobą oraz buduje motywację do dalszego leczenia. Tylko jak tego dokonać? Każdy terapeuta doskonale zdaje sobie sprawę, jak ogromnego wysiłku wymaga jego praca.

Książka będąca efektem wieloletniej praktyki terapeutycznej służy jako praktyczny przewodnik po najważniejszych tematach zajęć psychoedukacyjnych dla osób uzależnionych od alkoholu. Jest źródłem uporządkowanych informacji na temat podstawowych aspektów uzależnienia oraz zbiorem konkretnych ćwiczeń wspomagających pracę terapeutyczną. Tematy zajęć ułożono w formie scenariuszy, dzięki którym terapeuta prowadzony jest krok po kroku. Poradnik krótko i niezwykle ciekawie wyjaśnia najważniejsze pytania stawiane przez pacjentów podejmujących leczenie. Patroni: Świat Problemów, serwis stopuzaleznieniom.pl

Książka o rodzinie z problemem alkoholowym – skierowana do pracowników socjalnych i asystentów rodziny – ma służyć nie tylko pogłębieniu wiedzy, ale przede wszystkim potrzebom pracy socjalnej. Czytelnik znajdzie tu niewiele rozważań teoretycznych, za to sporo uogólnień na poziomie bliskim praktyce i liczne przykłady. Trudne zagadnienia przedstawione są nie tyle z pozycji chłodnego dystansu, ile współodczuwania, przy czym we wzmocnieniu takiego nastawienia u czytelnika powinny pomóc opo- wieści, zwierzenia, historie zarówno osób pomagajacych, jak i tych, którzy z pomocy korzystali. Jak wia- domo, łatwiej przyjąć i zapamiętać wyrazistą wypowiedź osobistą niż nawet bardzo słuszną tezę ogólną. Książka przedstawia charakterystykę rodziny z problemem alkoholowym od strony jej trudności, sposobu funkcjonowania, specyficznych ról jej członków i relacji pomiędzy nimi. Rozważania o rodzinie alkoholowej kończy rozdział o osobistych trudnościach osób pomagających, z jakimi wiąże się praca socjalna z rodziną alkoholową: kiedy uruchamiają się własne przeżycia lub kiedy kontakt z biedą, cierpieniem, krzywdą wywołuje przeciążenie emocjonalne. Świadomość tego pomaga w odzyskiwaniu równowagi i odnajdywaniu optymalnego dystansu: żeby nie dać się „zalać” nieszczęściem członków rodziny, którym pomagamy, a zarazem zachować zdolność empatii.