Rzeczpospolita obojga narodów Dzieje agonii

Dlaczego bez szczegółu nie ma ogółu? Czym różni się fakt od faktu podanego czytelnikom? Czy na pewno „Z zimną krwią” Trumana Capote’a jest pierwszą powieścią non-fiction? Do czego może służyć reporterowi bardzo długi szalik? Dlaczego Hanna Krall jest Mondrianem reportażu, a nie Chagallem? Czego uczyła reporterki i reporterów „Gazety Wyborczej” Małgorzata Szejnert? Jak Ryszard Kapuściński używał pisarskiej wolności? Czy reportaż gonzo to tylko Ameryka po narkotykach? Czy reporter może używać fantazji? A może reportaż to jedynie „wiara, że coś się zdarzyło”?
Nowa książka Mariusza Szczygła jest esejem napisanym z miłości do reportażu. To lektura dla wszystkich, którzy kochają ten gatunek oraz dla tych, którzy mają wątpliwości, czy jest wiarygodny, a także poradnik dla tych, którzy sami chcą pisać.

Zapraszamy czytelnika do odbycia pasjonującej podróży śladami wielkich mistrzów tworzących dzieła o tematyce sakralnej.

Bożena Fabiani, jak zwykle, wciąga czytelnika bez reszty w swoją opowieść: pisze z werwą, podąża śladami wielkich mistrzów, nie zapominając przy tym o dziełach. O malarzach opowiada tak, jakby byli jej dobrymi znajomymi. Pokazuje, jak patrzeć na ich dzieła, wyjaśnia ukryty sens obrazów, zastanawia się, czy talent i charakter idą w parze, czy artysta był swobodny w twórczości i czy był szczęśliwy w życiu.

Główną ideą książki jest pokazanie i objaśnienie obrazów o tematyce ewangelicznej. Jak pisze profesor Fabiani: „Malarstwo sakralne, jak wiadomo, stanowi ogromną większość ocalonych dzieł sztuki, niekiedy prawdziwych skarbów kultury, ale żeby je docenić i zachować dla przyszłych pokoleń, trzeba umieć je odczytać”.

Liczne pozycje albumowe, jakie zalewają nasz rynek, traktują tę tematykę w sposób encyklopedyczny, podręcznikowy. Autorka wypełnia tę lukę, przybliża i objaśnia malarstwo, którego źródłem stała się Ewangelia. Profesor wpisuje swoją opowieść w szeroko pojęty kontekst historyczno-obyczajowy, tak w odniesieniu do samego zapisu Ewangelii i starożytnej Palestyny, jak i do konkretnego dzieła, badając czas i okoliczności jego powstania oraz cechy charakterystyczne, styl artysty i ducha epoki, nie wchodząc przy tym w zagadnienia czysto teologiczne i biblijne. To propozycja książki popularyzującej wiedzę o sztuce i pasję do sztuki.

W drugim tomie Rozmów obrazów obrazy połączono są ze sobą za sprawą artystycznych wyzwań i środków wyrazu. Są to nie tylko kwestie koloru, światła i faktury, ale też perspektywa oraz optyczne i iluzjonistyczne triki. Zabawy polegające na oszukaniu widza, tak aby nie wiedział, gdzie kończy się świat realny, a gdzie zaczyna namalowany. Przedstawione są popisy artystycznej wirtuozerii wykonane za pomocą anamorfozy, a także próby namalowania niemożliwego, jak o odwzorowywaniu burzy napisał Pliniusz Starszy.

Kluczem doboru obrazów w pierwszym tomie były tematy, motywy i ich reinterpretacje, w drugim natomiast są to głównie środki malarskie. To jednak tylko arbitralny klucz, sposób na połączenie ze sobą dzieł powstałych w różnych ośrodkach lub w odległych od siebie epokach. W istocie bowiem tematu i sposobu jego wykonania nie da się rozdzielić. Emocje widza są budowane zarówno za pomocą tego, co jest przedstawione, jak i tego, jak to jest zrobione.
Zebrane w obu tomach eseje są zaproszeniem do samodzielnego patrzenia i gry skojarzeń. W historii sztuki nie ma jednej właściwej interpretacji poszczególnych dzieł. Jest tyle obrazów, ilu odbiorców. Sztuką należy się cieszyć niezależnie od posiadanej wiedzy. Wystarczy tylko mieć odwagę, żeby patrzeć.

Grażyna Bastek – historyczka sztuki i publicystka. Specjalizuje się w historii europejskiego malarstwa i badaniu technik dawnych mistrzów. Pracuje w Muzeum Narodowym w Warszawie; w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego prowadzi zajęcia poświęcone malarstwu nowożytnemu. Zajmuje się popularyzacją historii sztuki. Jej eseje o malarstwie były publikowane w „Art And Business”, „Dwutygodniku.com”, „Przekroju”. Prowadzi stałą rubrykę o sztuce w „Newsweek Historia”, a w II programie Polskiego Radia współtworzyła audycję „Jest taki obraz”.

Czyta Grażyna Bastek

Abdykacja Jana II Kazimierza, wszechogarniający chaos, anarchia, wojny toczące się na kilku frontach, utrata terytoriów, próba odzyskania znaczenia „dawnej” Rzeczpospolitej przez Jana III Sobieskiego. Lata 1648-1696 to bez wątpienia jeden z najburzliwszych okresów w historii naszego kraju, doskonale ujęty na kartach „Calamitatis regnum”. Wnikliwa, sumienna i błyskotliwa analiza naszej historii jest nie tylko rzetelnym esejem historycznym, ale także barwną opowieścią, która przybliża nam losy naszego Państwa.

To się w głowie mieści!

Bestsellerowa książka "Sen Alicji, czyli jak działa mózg" teraz w formie słuchowiska, które zachwyci dzieci oraz zaciekawi dorosłych.

Gdy Alicja śpi, budzą się neurony. Prawdę mówiąc, one nigdy nie śpią, co najwyżej nieco odpoczywają.

Tym razem mózg Alicji postanowił wyprodukować sen, podczas którego opowiedział, w jaki sposób dowodzi całym organizmem.

„Sen Alicji” to niezwykłe dzieło profesora Jerzego Vetulaniego, który wspólnie z Marią Mazurek i Marcinem Wierzchowskim w prosty sposób odpowiedział młodym czytelnikom na pytanie, jak działa mózg.

W trakcie snu bohaterka książki, Alicja, zdobywa wiele cennych informacji: z czego zbudowany jest mózg, skąd biorą się sny, jak działają nasze emocje. Dowiaduje się też wielu innych rzeczy związanych z budową i pracą naszego mózgu.

Książka, która światło dzienne ujrzała w 2017 roku, została zabawnie zilustrowana przez Marcina Wierzchowskiego. Tym razem w podróż po ludzkim umyśle zabierają młodych czytelników aktorzy Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie. To oni przenieśli tę niezwykłą książkę w świat słów, dźwięków i muzyki.

Adaptacja i reżyseria: Jakub Roszkowski
Realizacja nagrań: Paweł Nawrocki
Montaż: Mateusz Bieryt i Paweł Nawrocki
Muzyka i udźwiękowienie: Mateusz Bieryt
Projekt okładki: Marcin Wierzchowski, Dawid Polkowski
Produkcja: Studio Inigo

W 1999 roku dwaj pułkownicy Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, Qiao Liang i Wang Xiangsui, napisali podręcznik „Nieograniczone działania wojenne”, który stał się podstawą kształcenia kadr dowódczych w Chinach. Podręcznik punkt po punkcie ujawnia przyszłym oficerom, jak Państwo Środka zamierza zdominować Zachód za pomocą długoterminowej strategii obejmującej sabotaż korporacyjny, wojnę cybernetyczną i dyplomację, wykorzystującej łamanie międzynarodowego prawa handlowego i prawa własności intelektualnej oraz wyrachowane nadużywanie światowego systemu finansowego.
Jak stwierdził jeden z jej autorów: „Jedyną zasadą w »Nieograniczonych działaniach wojennych« jest brak jakichkolwiek zasad”.
Wielki chiński plan dominacji nad światem jest realizowany dużo bardziej konsekwentnie i z większym sukcesem, niż się to większości z nas wydaje. Jego realizacja nabrała tempa za rządów Xi Jinpinga. Manipulowanie polityką wobec pandemii COVID-19, blokowanie przed światem prawdy na temat pochodzenia koronawirusa czy przejmowanie światowych węzłów komunikacyjnych w zamian za umorzenie długów, to tylko niektóre przykłady realizacji tego zamysłu.
„Wszystkie działania wojenne są oparte na podstępie” – Sun Zi.
***
„Generał US Air Force dzięki doskonałej znajomości języka mandaryńskiego przybliża Zachodowi serwowany chińskim elewom oficjalny plan podporządkowania wolnego świata Państwu Środka. Lektura obowiązkowa” – Jacek Bartosiak.