Spotkania po latach

Zaletą niniejszego tomu jest różnorodność, każdy czytelnik znajdzie w nim coś dla siebie i przy okazji zobaczy, jakimi tematami żyje współczesna proza polska. Są tu: samotność człowieka, ból egzystencjalny, skomplikowane relacje damsko-męskie i sfera seksualna, oniryczność, wielkomiejskie lęki, historia, krytyka kapitalizmu, przerażenie śmiercią oraz niełatwe koligacje rodzinne z nieśmiertelnym wątkiem surowego ojca. Teksty były pisane specjalnie do tej antologii, warto więc spojrzeć na zawarte w tomie opowiadania jako na jedną całość, a być może wtedy w umyśle czytelnika powstanie obszerna powieść zatytułowana "2017".
Damian Romaniak

Przepiękna, wzruszająca opowieść o ludzkiej niesprawiedliwości, zawiści, o niesprawiedliwym ocenianiu i traktowaniu drugiego człowieka, o kupcach, mnichach, klasztorach, średniowiecznej Moguncji, o Bezimiennym i o cudzie Bożym. Książeczka polecana zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Naprawdę warta przeczytania, jak wszystkie inne książki tej zapomnianej już dziś może nieco, ale na pewno wartej przypomnienia autorki.

Poznaj świat sushi masterów od kuchni!

Czy pasja do gotowania może przezwyciężyć trudności związane z pracą w gastronomii? I dlaczego nie jest to branża dla każdego? Odpowiedzi na te pytania zna Krzysiek.
Jego szczera relacja z zawodowej podróży przez kulinarne punkty na mapie Warszawy obfituje w nieoczekiwane zwroty akcji, dowcipne anegdotki i błyskotliwe obserwacje. Krzysiek zdradza w niej sekrety kuchni azjatyckiej, a także pokazuje, z jakimi trudnościami mierzą się osoby pracujące w gastronomii. W tym celu śmiało czerpie z branżowego języka, nierzadko okraszając go kuchenną łaciną.

Zajrzyjcie na zaplecze gastroświatka – teraz stoi przed wami otworem!

Ta egzotyczna chińszczyzna zawsze wywierała na mnie duże wrażenie, obok sztuk walki, alternatywnej medycyny i całej tej filozoficznej otoczki świata od Chin po Japonię. Były jeszcze te piękne, obłe i zmyślnie poukładane kawałki nie wiadomo czego na drewnianych deseczkach. Z całą pewnością ryż, jakaś ryba i czarne coś dookoła. Ponoć glon. Niczym praliny ułożone precyzyjnie jedna obok drugiej. Sztuka serwowania na talerzu. Generalnie zawsze chciałem tego spróbować, właściwie z czystej ciekawości.

Poszliśmy więc […]. Pierwsza przygoda z sushi była umiarkowanie urywająca pośladki. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że to początek nowej drogi.

Zbiór opowiadań o wyobrażeniach demonologicznych z czasów Polski szlacheckiej. Zawarte tu historie nie są ścisłą rekonstrukcją staropolskich podań, lecz autorską wizją tego, jak przed wiekami imaginowano sobie świat nadprzyrodzony.
Zasiądźcie zatem z siedemnastowiecznymi bohaterami książki do stołu podczas szlacheckiej gościny, aby posłuchać mrożących krew w żyłach opowieści o latawcu, skarbniku, zmorze, morowicy i innych istotach nadprzyrodzonych grasujących niegdyś po polskich ziemiach. Dowiedzcie się, jak rozpoznawano i przeganiano upiory, których słów nie wymawiano i dlaczego tak trudno było nieraz się odkochać.

Czas… ni to baśń, ni to opowieść z życia każdego z nas wzięta. Historia Kwika może zdarzyć się wszędzie, choć też może się w ogóle nie wydarzyć. Może dotyczyć każdego z nas albo nikogo, choć to pierwsze jest bardziej prawdopodobne. Warto sięgnąć po tę niewielkiej objętości książkę, aby później zastanowić się nad straconymi na własne żądanie chwilami naszego krótkiego życia. Warto przecież zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad swoim życiem, pędzącą wokół nas rzeczywistością, pokusami świata zewnętrznego, żeby wciąż więcej i więcej mieć. Ile w naszym zabieganym życiu jest miejsca na myślenie o sobie, a ile na myślenie o marzeniach, pragnieniach i wygórowanych celach do osiągnięcia? Czas… to krótka opowieść o tym, że człowiek powinien tak organizować swoje życie, aby było w nim miejsce na wszystko, co do prawdziwego życia potrzebne oraz aby eliminować to wszystko, co nas od prawdziwego życia oddala i lokuje w korowodzie bezmyślnie pędzących przed siebie istot i podążających za wszystkim, tylko nie za tym, co nam pozwala naprawdę BYĆ! Tylko co to jest prawdziwe życie? Na to musi opowiedzieć sobie każde z nas. Poza tym Czas… to piękna baśń dla każdego! Tak piękna, jak życie! Zachęcam! Marek Waszkiewicz

Jest rok dwa tysiące któryś, Serbia i Chorwacja rozgrywają w Belgradzie mecz kwalifikacyjny do mistrzostw świata, bez udziału kibiców gości. Chorwacja organizuje więc publiczne transmisje. Jej reprezentacja wygrywa, a wspólne oglądanie spotkania eliminacyjnego kończy się rozruchami, które rozpoczęły się w nadmorskiej miejscowości Brižnik – znanej z epidemii tyfusu, o której spowodowanie oskarżano nawet terrorystów. Mówiono, że przyczyną zamieszek była śmierć syna generała, Herkulesa, który rzekomo zginął pod kołami auta z austriacką rejestracją. Jadąca nim para turystów zaginęła bezpowrotnie, na nic zdała się interwencja austriackiej ambasady...
Z tych oraz innych faktów i losów bohaterów Jergović konstruuje powieść niemal kryminalną, gęstą, trzymającą w napięciu, której rozwiązanie jest zupełnie niespodziewane i zaskakujące.
To, że autor umieszcza akcję w niesprecyzowanej przyszłości, sprawia, że jej przesłanie jest przerażające. Jergović pokazuje bowiem, że nacjonalistyczne zaślepienie nie mija, że trwa stale i w sprzyjających warunkach ożywa. Pokazuje, jak łatwo jest wywołać pogromy i jak łatwo ogarniają one coraz szersze kręgi ludzi. Pokazuje też, że zawsze taki sam jest los uchodźców, nawet tych, którym się powiodło – nigdy nie przestają być obcy, boleśnie trwa w nich pamięć utraconego kraju. I nic nie wskazuje, by kiedykolwiek miało być inaczej.