Szara eminencja polskiego wywiadu wojskowego

Prawdziwa historia Stefana Przybylika pseud. „Gruch”, jednego z trzystu szesnastu cichociemnych spadochroniarzy Armii Krajowej wyszkolonych w Anglii i zrzuconych do Polski w czasie II wojny światowej. Wielokrotnie wymykał się śmierci, nie złamały go trzy totalitaryzmy. Sowiecki w łagrach, niemiecki na środku Atlantyku i ten w gestapowskim więzieniu. Nie złamali go też stalinowscy funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa PRL. Jako ukryta opcja – w zależności od potrzeb: zachodnioniemiecka, amerykańska, angielska albo imperialistyczna – był obiektem zainteresowania służb aż do końca socjalizmu. Jest w tej opowieści wszystko, co zawierać mógłby scenariusz wielkiego wojennego filmu sensacyjnego – walka, więzienie, głód, mróz, spiekota i pragnienie, ucieczka, niewola, morskie katastrofy, beznadzieja rozbitka, wędrówka wycieńczonego włóczęgi przez bezdroża imperium, tortury, desant na zapleczu wroga, zdrady, okręty podwodne, skoki spadochronowe, sytuacje bez wyjścia i zaskakujące zwroty akcji. Jednego tylko brakuje – fikcji. Stefan Przybylik jest autentycznym bohaterem autentycznych wydarzeń. ze wstępu Marka Przybylika

Wojska terytorialne to nie pomysł XXI wieku, a praktyka codzienna w dawnej Rzeczypospolitej. To na barkach tych formacji tworzonych dla obrony swoich małych ojczyzn leżał obowiązek zarówno walki o bezpieczeństwo państwa jak też obszaru na jakim były te oddziały formowane. Analiza przypadku odnosi się do okresu panowania króla Jana II Kazimierza i obszaru Wielkopolski, ale mechanizmy są tożsame dla całej Rzeczypospolitej. Książka nie tylko dla miłośników wiedzy o militariach, ale również o funkcjonowaniu państwa w jego wymiarze samorządowym.

Biografia bez retuszu

„Naczelnik w sukmanie” i „bohater dwóch narodów”, Racławice i przyjaźń z Thomasem Jeffersonem – legenda Tadeusza Kościuszki trwa do dziś. Czy na pomniku generała nie ma jednak rys? Czy rzeczywiście był tak wybitnym wodzem i politycznym wizjonerem? Jak ma się do jego legendy wiernopoddańcza przysięga złożona carowi Pawłowi I i obojętność na walkę Polaków u boku Napoleona?

Bez wątpienia historia życia Kościuszki jest gotowym scenariuszem filmowym, a Sławomir Leśniewski umiejętnie, scena po scenie odsłania nam niezwykłe losy przyszłego Naczelnika powstania – trudne dzieciństwo, pobyt w elitarnej Szkole Rycerskiej, wyjazd do Francji, nieszczęśliwą miłość do Ludwiki Sosnowskiej, wielkie ambicje i karierę wojskową podczas ośmioletniego pobytu w Ameryce. Autor dokładnie przypatruje się podwalinom pomnika Kościuszki, czyli dwóm wielkim wojnom – o wolność Stanów Zjednoczonych i w obronie Konstytucji 3 maja. I wreszcie szczegółowo prześwietla nieudane powstanie z 1794 roku, począwszy od euforii po przysiędze na krakowskim Rynku i zwycięstwie pod Racławicami, aż po klęskę pod Maciejowicami.

Sromotnie przegrana bitwa zamyka najbardziej burzliwy okres życia i oficjalną historię Kościuszki, znaną z podręczników i utrwaloną w świadomości kolejnych pokoleń Polaków. Po niej następuje okres dwuletniej niewoli i ostatnie lata życia spędzone w ciszy szwajcarskiej Solury. Jednak w wielu epizodach właśnie z tego okresu kryją się zapomniane, a niekiedy nawet w ogóle nieznane fakty, o których legenda milczy. Podobnie jak o niektórych wydarzeniach z lat młodzieńczych, poważnych błędach w sferze polityki i wojny, niejasno przedstawianych lub zupełnie pomijanych w hagiograficznych opracowaniach.

Krytyczne spojrzenie i talent narratorski pomagają autorowi stworzyć postać Kościuszki z krwi i kości. I przedstawić go takim, jakim był naprawdę.

Generał Artur Boucher (1847-1933), świadek i uczestnik Wielkiej Wojny, z czasem zaczął spisywać i porządkować swoje doświadczenia i spostrzeżenia, stając się tym samym teoretykiem i historykiem wojskowości.

W Odwiecznych prawach wojny przedmiotem analizy uczynił m.in.:
-konflikty zbrojne pomiędzy potężnym imperium perskim a rozdrobnionymi na wiele państewek Grekami
-potencjał militarny ateńskiego polis i Sparty
-zwycięskie dla Greków bitwy pod Maratonem i pod Salaminą
-podstawy strategii i taktyki w świetle greckich myślicieli - Sokratesa, Ksenofonta i Epaminondasa
-kampanię Aleksandra Wielkiego i jego zwycięskie bitwy nad Granikiem, Issos czy Arbelą
-antyczną i napoleońską doktrynę walki w zestawieniu z francuską doktryną wojenną z 1914 roku.
Niniejsza edycja, bazująca na wydaniu z 1924 roku, została opatrzona wstępem i obszernymi przypisami autorstwa Bartosza Zakrzewskiego.

10 listopada 1444 roku pod Warną miała miejsce jedna z najsłynniejszych bitew średniowiecznej Europy. Wojska koalicji antytureckiej, pod dowództwem polskiego króla Władysława III i wojewody siedmiogrodzkiego Jana Hunyadyego, starły się z wojskami tureckimi, dowodzonymi przez sułtana Murada II. Autor skrupulatnie opisuje przebieg kampanii wojennej z lat 1440–1444 oraz analizuje jej konsekwencje dla narodów bałkańskich i całej Europy. Jednocześnie osadza opisywane wydarzenia w kontekście wypraw krzyżowych, ukazując jak zmieniała się idea krucjat po 1291 roku i jakie miała znaczenie dla przebiegu wojen z Imperium Osmańskim.

Pod koniec XI w. do Europy docierały wieści o chrześcijanach cierpiących w Ziemi Świętej prześladowania z rąk muzułmanów, którzy najechali ich terytorium i zbezcześcili Grób Pański. Poruszeni tymi doniesieniami rycerze chrześcijańscy chwycili za broń i wyruszyli ku Jerozolimie z wyprawą wojenną, która w historii zapisała się jako I krucjata.

Na ich drodze stanęła twierdza Antiochia, którą udało im się zdobyć po ośmiu miesiącach ciężkiego oblężenia. Umęczeni w bojach weszli do pustego i zniszczonego miasta, które zamiast dać im wytchnienie na drodze ku świętym miejscom Jerozolimy, stało się dla nich pułapką. Zająwszy twierdzę, zostali ponownie zaatakowani przez muzułmanów. Wyczerpani i pozbawieni zapasów krzyżowcy mogli już liczyć tylko na cud. I ten się wydarzył – skazani na klęskę uwierzyli, iż w ich rękach znalazła się jedna z największych relikwii chrześcijaństwa – Święta Włócznia, którą przebito bok Chrystusa. Cudowne zwycięstwo w bitwie pod Antiochią otwarło chrześcijanom drogę ku Jerozolimie i stało się punktem zwrotnym w dziejach I krucjaty.

Najnowsza książka Marcina Pielesza to druga po Lepanto 1571 opowieść z serii poświęconej najważniejszym bitwom w historii chrześcijaństwa. I tym razem Autor poza barwnym opisem walk, oręża i taktyki bitewnej kreśli interesującą panoramę wydarzeń, które poprzedzały zbrojne starcie lub mu towarzyszyły.

Marcin Pielesz jest historykiem, autorem wielu publikacji o tematyce historycznej. Jego pasją poza historią są górskie wędrówki i odkrywanie nieoczywistych szlaków podróżniczych.