Szymanowski Muzyka jako autobiografia

Niniejsza publikacja poświęcona została w całości polskiemu pianiście, kompozytorowi, pedagogowi, animatorowi życia muzycznego, wielowymiarowemu artyście urodzonemu w Krakowie, który pomimo ogromnego wkładu w rozwój kultury muzycznej XIX wieku jest obecnie zupełnie zapomniany. Urodzony 25 września 1816 roku w Krakowie, publiczne występy rozpoczął w wieku pięciu lat. Jako wybitnie utalentowane dziecko otrzymywał liczne stypendia, które pozwoliły mu na odebranie edukacji muzycznej na najwyższym poziomie (był uczniem m. in. Ludwiga van Beethovena, Johna Fielda czy Simona Sechtera). Za swoje artystyczne osiągnięcia był wielokrotnie odznaczany przez europejskich monarchów. Kątski koncertował niemal w całej Europie, ale także w Stanach Zjednoczonych, Australii, Indiach, Chinach czy Japonii. Jest autorem ponad 400 opusów, z czego lwią część stanowią utwory na fortepian.
Monografia zawiera wiele niepublikowanych dotąd dokumentów dotyczących życia Antoniego Kątskiego, które są wynikiem wieloletnich badań i poszukiwań autorki. Zaprezentowano w niej również liczne przykłady utworów fortepianowych Kątskiego, a także ukazano cechy charakterystyczne dla jego rozwiązań kompozytorskich.
Antoni Kątski bez wątpienia był jednym z najbardziej wszechstronnych kompozytorów XIX wieku. Tworzył kulturę muzyczną tej epoki, tak bardzo różnorodną pod względem stylów i poziomów, zaś jego ogromny dorobek artystyczny jest istotnym elementem polskiego dziedzictwa kulturowego.
Publikacja przeznaczona jest nie tylko dla studentów i pracowników uczelni artystycznych, ale również dla szerokiej rzeszy odbiorców, a w szczególności koneserów pragnących odkrywać nieznane dotąd obszary muzyki polskiej.

Najpiękniejsze i najpopularniejsze wiązanki piosenek biesiadnych czyli góralskich oraz walczyków i polek a także piosenek patriotycznych w wykonaniu akordeonowym. Ponad 70 piosenek biesiadnych na jednej płycie CD. Z RECENZJI: Biesiadowanie od wieków jest nieodzownym elementem polskiej tradycji. Zawarcie związku małżeńskiego, przybycie na świat nowego potomka, uroczystości rodzinne takie jak imieniny, czy urodziny, a czasem nawet pogrzeby, to okazja do spotkań i ucztowania przy obfitym stole. Imprezom takim zwykle towarzyszy muzyka na żywo lub puszczana z komputera przez didżeja. Paweł Piotrowski stworzył pomysłową składankę wiązanek akordeonowych, która doskonale sprawdzi się na każdym przyjęciu. Wśród utworów znalazły się zarówno te najbardziej znane, jak i mniej popularne pieśni i piosenki biesiadne, ludowe oraz patriotyczne. Utwory zebrane na płycie charakteryzują się lekkością i delikatnością wykonania. Słychać od razu, że muzyka tworzona była przez pasjonata i miłośnika pieśni biesiadnych. Skoczne, a jednocześnie dosyć łagodne brzmienie akordeonu wpada do ucha słuchacza bez żadnych zgrzytów. Płynne przejścia między kolejnymi fragmentami wiązanek sprawiają wrażenie, że mamy do czynienia z jednym zgrabnym utworem o różnorodnych zwrotkach. To wrażenie wzmacnia utrzymanie składanek w podobnym rytmie, czy to walczyka, czy polki. Od razu ma się ochotę bujać, a nóżka sama tupie, podskakuje i rwie się do tańca. Wykonanie, zarówno śpiew, jak i gra, charakteryzuje swoboda, delikatność. Piosenki są melodyjne, zachęcające do słuchania. Przyjemny, męski głos prowadzi odbiorcę przez cudownie brzmiące wiązanki góralskie, rozbrykane polki, zestaw walczyków i piosenek patriotycznych. Niezwykle ważne jest to, że na nagraniach wyraźnie słychać tekst, co nie jest takie oczywiste. Bowiem na wielu współczesnych płytach wokaliści dosłownie „połykają” słowa, przez co trudno domyślić się sensu i treści piosenki. Całą składankę można określić jako poprawną. Nie posiada ona zbędnych udziwnień, szalonych wariacji, drażniących ucho przygrywek, czy irytujących zaśpiewów, które potrafią zepsuć nawet najlepszą i najpiękniej przygotowaną publikację. Tutaj postawiono na tradycję: zachowano znane, popularne brzmienie i oryginalne teksty. Każdy meloman, który konserwatywnie podchodzi do muzyki, uzna to z pewnością za plus. Akordeon, wspomagany nienachlanym dodatkiem innych instrumentów, dobrze współgra ze śpiewem, przez co składanka staje się przyjemna w odbiorze. Trzeba przyznać, że zbiór utworów wchodzących w skład płyty „Biesiada. Wiązanki akordeonowe” Pawła Piotrowskiego jest naprawdę imponujący. Słuchacz znajdzie tu najpopularniejsze, najulubieńsze piosenki takie jak np. „Hej bystra woda”, „Gdzie strumyk płynie z wolna”, „Szła dzieweczka”, „Zielony mosteczek”, „Krakowiaczek”, „Przybyli ułani”, „Hej sokoły” i wiele, wiele innych. Po pierwszym przesłuchaniu płyty zadałam sobie pytanie- jaki cel miało stworzenie wiązanek składających się głównie z pogrupowanych tematycznie i według brzmienia pojedynczych zwrotek wybranych utworów. Po kilkukrotnym zapoznaniu się z nagraniami, zaczynam rozumieć, że to specyficzny zabieg, mający swoje uzasadnienie. Umiejętnie dopasowane fragmenty mogą m.in. służyć prezentacji niezwykłego bogactwa i różnorodności polskich piosenek określanych mianem biesiadnych, czerpaniu przyjemności przede wszystkim ze słuchania bez rozśpiewywania się, zaspokojeniu potrzeb uszu wielu słuchaczy na raz, gdyż jak wiadomo, każdy zapewne lubuje się w innej treści. W każdym razie tego typu składanka rozbudza apetyt na więcej. Ma się ochotę dowiedzieć, jak brzmiałyby pełne wersje wszystkich tych weselnych i regionalnych hitów. Mam nadzieję, że kiedyś powstanie właśnie takie pełne wydanie wiązanek akordeonowych w tym samym wykonaniu. Kiedy zastanawiam się nad wykorzystaniem składanki Pawła Piotrowskiego, od razu przychodzi mi na myśl wypełnienie ciszy w trakcie spożywania posiłków na weselu, czy też podczas obiadu po chrzcinach. Mogą sięgnąć do niej również organizatorzy imprez wielopokoleniowych i osoby pracujące z seniorami. Warto zabrać ją ze sobą na grilla, urodziny, czy do auta celem umilenia podróży.

Prezentowana monografia naukowa o charakterze interdyscyplinarnym – z pogranicza kultury, wiedzy o sztuce, pedagogiki medialnej, edukacji muzycznej – stanowi oryginalne i wartościowe uzupełnienie stanu wiedzy na temat kultury muzycznej, jej dziedzictwa, mechanizmów funkcjonowania, zarówno w świecie realnym, jak i w cyberprzestrzeni, organizacji życia muzycznego, budownictwa organowego, edukacji muzycznej w oparciu o współczesne badania naukowe, wzbogacone źródłami internetowymi. Teksty autorstwa specjalistów pozwalają na interdyscyplinarną penetrację tego obszaru dociekań naukowych, proponując odbiorcy wieloaspektowe spojrzenie na podejmowaną problematykę.

Obchodzone rozmaite święta ku czci Matki Bożej, to jedne z najstarszych świąt w kulturze polskiej. Nasza Ojczyzna może poszczycić się wyjątkowym dorobkiem i bogactwem muzycznym w kontekście świąt maryjnych, nie tylko ze względu na jedne z najstarszych sanktuariów w świecie, znajdujących się w naszej Ojczyźnie i tak licznie porozrzucane po całej Polsce, ale także wielowiekową tradycję kultu i czci Matki Bożej, głęboko zakorzenioną w kulturze polskiej.


Impulsem do harmonizacji pieśni maryjnych były dla mnie, w dużej mierze, kierowane na moim kanale www.youtube.com/@PiotrowskiPawel prośby o przesłanie nut do pieśni tam wykonanych a także duże zainteresowanie poprzednim tomem Kolędy – harmonizacje organowe wydanym w 2022 roku. Postanowiłem więc podzielić się z Państwem tymi opracowaniami, przygotowując 35 najpopularniejszych, w moim przekonaniu pieśni maryjnych.


Mam pełną świadomość, że w niniejszych propozycjach przełamuję pewne zasady utrwalone w harmonii klasycznej, niemniej autorskie opracowania otrzymują dzięki temu indywidualny koloryt, współtworzący wyjątkowy nastrój tych utworów. Jakiekolwiek zmiany lub korekty nadałyby im zupełnie inny brzmieniowy kształt. Organy to instrument oferujący ocean dźwięków i doznań brzmieniowych, które – jestem przekonany – w moich harmonizacjach pieśni maryjnych przykują uwagę i wyzwolą estetyczne i emocjonalne przeżycia.

Od Autora

Ta opowieść o życiu na wsi w harmonii dźwięków i barw stała się BESTSELLERem wśród tego typu audiobooków z relaksującą muzyką natury. W jutrzenkowym blasku, gdy słońce dopiero zaczyna wychodzić zza horyzontu, cała przyroda budzi się do życia w harmonii dźwięków i barw. Wiosenny poranek w wiejskim ogrodzie ukazuje pejzaż utkany dźwiękami, a najpiękniejszym z nich jest koncert ptaków. Ich pieśń jest jak strumień życia, płynący przez sosenki i bujne zarośla. Głosy wróbli, skowronków i kowalików splecione są w melodii, której tempo tworzy obraz radosnej egzystencji przyrody. Jak malownicze krople deszczu, ich nuty tańczą w powietrzu, niosąc ze sobą zapowiedź nowego dnia. Słuchacz zapada w trans, otulony harmonią natury, gdzie każdy dźwięk jest jak wiersz w wielkiej księdze życia. A w tle, jak delikatne echo, słychać rechot żab w stawie. Ich dźwięki dodają jeszcze jednego wymiaru temu pięknemu obrazowi, jakby uzupełniając rzeźbę dźwiękową przyrody. To melodia życia, gdzie ptaki i żaby wspólnie komponują pieśń o przemijaniu i odrodzeniu, o ciągłym rytmie natury, który płynie przez nasze serca niczym strumień życia. Cała ta magia rozgrywa się w klimacie wiejskiego ogrodu, gdzie każdy dźwięk i każdy promień słoneczny łączą się, tworząc niepowtarzalną symfonię przyrody.
Przenieś się do klimatu wiejskiego ogrodu i odkryj ten magiczny świat dźwięków. Melodia Natury czeka na Ciebie. Ponadto, ta wyjątkowa audiobookowa podróż oferuje nie tylko relaksacyjną melodię natury, lecz także możliwość wyciszenia umysłu, poprzez medytację, czy modlitwę. Przy muzyce płynącej z energii natury można odpocząć, poćwiczyć ciało spokojną techniką gimnastyczną, położyć dziecko do snu, czy też skupić się na pracy, delektując się harmonią zimowego ogrodu, będąc w otoczeniu kwiatów w oranżerii, bądź w arboretum.

Przeciętny człowiek, mimo bardziej lub mniej świadomego odbioru muzyki, niekoniecznie zwraca uwagę na akustyczny obraz współczesnego świata. A jeśli już, to postrzega go na zasadzie balansu „cisza – hałas”. Ci, dla których otaczające nas dźwięki stanowią ważną część przestrzeni, wyrabiają go sobie głównie na podstawie nagrań i efektów dźwiękowych obecnych w radiu, kinie, muzyce i innych formach sztuki dźwięku. Zdaniem tych, którym ów obraz jest nieobojętny warto postawić pytanie o sposoby słuchania mediów. Czego słuchamy, słuchając przekazów zapośredniczonych medialnie? Jakie są relacje między naturalną a zapośredniczoną rzeczywistością akustyczną? Czy granica między „naturalnym” a „sztucznym” w kontekście słuchania jest jeszcze do utrzymania? Jak i czego słuchamy, gdy nie potrafimy wskazać źródła słuchanych dźwięków? Jakie znaczenia mają współcześnie doświadczenia akuzmatyczne? Te i inne pytania stanowiły punkt wyjścia dla rozważań zawartych w prezentowanej książce.