Wiejska Polska na początku XXI wieku

Beata Szydło pokazała lepszą twarz polityki w Polsce - z wyraźnie wyartykułowanym celem nadrzędnym: sprawy kraju na pierwszym miejscu, co obrazowo można ująć jako "grę w drużynie biało-czerwonych". Udowodniła, że władza może mieć ludzką twarz, a w każdej sytuacji warto być przyzwoitym człowiekiem. Imponowała tym, że nie wstydziła się wartości, które ją ukształtowały i pozostała im wierna. To powody, dla których warto poznać bliżej Beatę Szydło, która może stanowić inspirację matki-Polki.

Prezentowany zbiór tekstów obejmuje felietony publikowane w 2012 roku na łamach tygodnika Nasza Polska. Dotyczą aktualnych problemów narodu i państwa polskiego: politycznych, społecznych, światopoglądowych.

Czy Jarosław Kaczyński miał rację? „…Tylko radykalne zmiany w administracji i budowa elitarnego aparatu specjalnego mogą zahamować postępujący rozkład państwa…” / z książki / Lektura oddawanej do rąk czytelników książki i osobiste doświadczenia każdego czytelnika z ostatnich dwudziestu kilku lat pozwolą każdemu ocenić trafność dokonanej przez Jarosława Kaczyńskiego analizy i słuszność, zarówno wyciągniętych z niej wniosków, jak i wizji przyszłości. Poglądy Jarosława Kaczyńskiego wyrażane w połowie 1993 roku wciąż są aktualne. W publikowanej rozmowie jawi się on jako analityk i wizjoner. Uderza jego przenikliwość przy sondowaniu postsolidarnościowych i postkomunistycznych środowisk władzy u początków trans-formacji. (…) Pokomunistyczna gospodarka interesuje go prawie wyłącznie w aspekcie uwłaszczenia nomenklatury, czyli kapitalizmu politycznego – a ten odciska się tymczasem na relacjach władzy – i, jak celnie pokazuje Kaczyński – deformuje i korumpuje państwo. (…) . A dostęp do informacji (…) pozwolił zarobić miliony krajowym i zagranicznym cwaniakom ulokowanym blisko węzła przenikającego się układu postkomunistów i post... nie do końca wiadomo kogo, co Kaczyński sygnalizuje. / Rok 2014 J.Staniszkis z przedmowy / PC uzyskało w wyborach 1993 r. zaledwie 4,4%, rozważanie więc władzy tej formacji to radykalny wariant historii alternatywnej, niemniej wydaje mi się, że gdyby jednak do tego doszło, udałoby się zmienić w Polsce tak dużo i nadrobić wskazane niedostatki na tyle, by nasze dzieje potoczyły się szczęśliwszym torem / Rok 2014 J.Kaczyński ze Wstępu / „Okrągły stół” przebiegał w atmosferze dwuznaczności i niejasności moralnej. Nie rozdzielono starych i nowych czasów, PRL i niepodległej Polski. Zabrakło elementu inauguracji. Nie zburzono Bastylii. „Okrągły stół” na pewno tym nie był, dzień 4 czerwca 1989 roku też nie. Zaciążyło to w istotny sposób na świadomości społecznej. Cały czas istnieje element kontynuacji. Nie wiadomo, gdzie się kończy PRL, a zaczyna wolna Rzeczpospolita. Nie powiedziano ludziom wyraźnie, czym było powojenne pięćdziesięciolecie: formą protektoratu, obcą okupacją czy ułomnym państwem polskim? /Jarosław Kaczyński/

Pierwsza dekada członkostwa Polski w UE skłoniła autorów książki do podjęcia próby identyfikacji oraz oceny wybranych ekonomicznych i społecznych zmian, jakie dokonały się w naszym kraju.
Oszacowanie tzw. czystego efektu unijnego i uchwycenie skali jego wpływu na poszczególne segmenty polskiej gospodarki nie zawsze były możliwe, ponieważ oddziałuje na nią zbyt wiele czynników zarówno o charakterze wewnętrznym, jak i zewnętrznym.
Dlatego też Autorzy książki dokonali wyboru obszarów analizy, skupiając się przede wszystkim na "mierzalnych" efektach członkostwa Polski w UE.

Tylko zintegrowane, zdeterminowane, zorganizowane silne działania indywidualne, społeczne, ekonomiczne i polityczne mogą zapewnić teraźniejszym i przyszłym pokoleniom takie warunki życia, aby mogły być zaspokojone wszystkie ich potrzeby służące rozwojowi wartościowego życia we wszystkich sferach bytu ludzkiego.
W tych działaniach powinno się odnajdywać i odpowiednio zabezpieczać konieczne środki służące kształtowaniu stylów życia, które będą uwzględniać przede wszystkim najwyższą wartość życia ludzkiego i wysoki priorytet działań na rzecz środowiska naturalnego. W centrum strategii modernizacji sfery ekonomii i innych przestrzeni zintegrowanego rozwoju powinien zawsze znajdować się człowiek ze specyfiką swojego otoczenia społecznego, gospodarczego, politycznego, technologicznego, ekologicznego i odziedziczonych reguł myślenia i działania, które tworzą sieć wzajemnie oddziałujących na siebie czynników.
Naukowe myślenie oparte na sztywnych standardach badawczych odwołujących się do tego, co mierzalne, wskaźników uśrednionych jest dysfunkcjonalne wobec realnych problemów ludzi, którzy są przecież w zróżnicowanym stopniu ograniczeni od strony zasobów, ale przede wszystkim informacyjnie, emocjonalnie i poznawczo, i z tej perspektywy racjonalizują swoje cele rozwojowe. Nauka nie może służyć samej sobie. Jej przeznaczeniem jest nie tylko wypełnianie funkcji poznawczych, odpowiadanie na pytanie, jak było i jest, ale przede wszystkim dostarczenie wiedzy, jak mogłoby być, i recept, co zrobić, aby było lepiej.
Ze wstępu
Pasjonująca lektura, niesłychanie erudycyjny przegląd podstawowych kwestii związanych z modernizacją Polski w minionym stuleciu – od odzyskania niepodległości po dzień dzisiejszy i budowaniem jej należnego miejsca w rozwijającym się świecie. Napisana przystępnym językiem, wzbogacona licznymi odsyłaczami do najwybitniejszych nie tylko polskich intelektualistów i luminarzy ekonomii, socjologii, historii, filozofii i innych nauk. Umiejętne operowanie przez Autorów syntezą wywiedzioną z naukowych dowodów, potwierdzonych świadectwami historycznymi, udokumentowanymi faktami, a nie jedynie uśrednionymi wskaźnikami – wszystko to sprawia, że to dzieło czyta się z wielką przyjemnością. Książka warta polecenia przede wszystkim politykom, ekonomistom, studentom i każdemu kto chce rozumieć, że historia jest magistra vitae także w ekonomii, a refleksje nad zintegrowanym rozwojem torują drogę do życia w dobrostanie i bycia dobrym.
Prof. dr hab. Jerzy Żyżyński,
ekonomista związany z Uniwersytetem Warszawskim, członek Rady Polityki Pieniężnej

„Wolność jest wielkim darem, ale ma ono swoje granice, poza którymi rozpościera się anarchia i nieład społeczny. Jeśli więc w jednym zdaniu chciałbym zawrzeć przesłanie, stanowiące wspólną myśl wszystkich publikowanych tu artykułów, to można by je sformułować następująco: trafne rozpoznanie granic wolności ,otwiera przed narodem szanse na rozwój kraju i pomyślne perpektywy życiowe obywateli; świadome lub nieświadome przekroczenie owych granic może stanowić zagrożenie dla narodu jako całości, ale także dla zwykłych ludzi. Książka niniejsza jest nie tylko próbą zarysowania takich granic, lecz także tropieniem zjawisk, które - choćby tylko w symptomatycznej formie - sygnalizują niebezpieczne zbliżanie się do nich, lub nawet ich przekraczanie. Żyjemy w okresie wielkiej zmiany, ale przecież istnieje kontynuacja pewnych elementów przeszłości, z których jedne są naturalnym budulcem, czerpanym ze skarbnicy polskiej kultury i cywilizacji, inne są rezultatem inercji silnie przyswojonych nawyków, które utrudniają poprawne odczytywanie nowych czasów” (ze Wstępu).