Wielki reset

Główne pytanie obecne w każdym z zebranych w tej publikacji artykułów dotyczy kwestii, dlaczego rządy działają zgodnie z prawem lub je ignorują.
Tradycyjna odpowiedź brzmi: prawo ma samodzielną skuteczność przyczynową. Ludzie przestrzegają prawa, ponieważ to jest prawo: działania podażają za wcześniej istniejącymi normami. Ten pogląd kwestionuje się obecnie, argumentując, że nie można traktować prawa jako egzogennego ograniczenia ludzkich działań. W pewnych sytuacjach działania, które jednostki chcą podjąć i podejmują, są stabilne i przewidywalne, nawet jeśli nie stanowią realizacji żadnego istniejącego wcześniej prawa.
José María Maravall, Adam Przeworski,Wprowadzenie

Zaczynam od prostego pytania: dlaczego ludzie posiadający władzę akceptują ograniczenia swojej władzy? Bardziej jednoznacznym jego sformułowaniem jest: dlaczego ludzie z karabinami są posłuszni ludziom bez karabinów? A jego wersja wyrażona w języku ekonomicznym brzmi następująco: dlaczego bogaci mieliby kiedykolwiek dobrowolnie rozstać się z częścią swojego majątku? W teorii prawa analogicznie pytamy: dlaczego politycy czasem przekazują władzę sędziom? Dlaczego politycy pozwalają sędziom, którzy nie kontrolują ani sakiewki, ani miecza, unieważniać i blokować ich decyzje, a czasem nawet posyłać sprawujących urzędy do więzienia?
Stephen Holmes, rozdz. 1

José María Maravall, wybitny hiszpański socjolog i politolog, profesor i dyrektor w Instytucie im. Juana Marcha, wykładowca wielu uczelni, w tym University of Warwick i Oxford University. W latach 80. był ministrem nauki i oświaty w rządzie hiszpańskim. Opublikował m.in.: Dictatorship and Political Dissent (1979), The Transition to Democracy in Spain (1982) i Regimes, Politics, and Markets (1997).
Adam Przeworski, jeden z najwybitniejszych współczesnych politologów i socjologów. Karierę naukową rozpoczął w Warszawie, doktoryzował się na Northwestern University of Chicago. Obecnie jest profesorem New York University. Nagrodzony w 2001 roku nagrodą im. Woodrowa Wilsona, a w 2010 r. niezwykle prestiżową nagrodą Johan Skytte Prize, przyznawaną w Szwecji i uchodzącą za politologicznego Nobla. Opublikował 13 książek i wielką liczbę artykułów na łamach czołowych czasopism politologicznych i socjologicznych. Najważniejsze książki: Capitalism and Social Democracy (1988), Democracy and the Market (1991), Economic Reforms in New Democracies: A Social-Democratic Approach (1993), Sustainable Democracy (1995), Democracy and Development (2000), States and Markets: A Primer in Political Economy (2003).

Czym naprawdę kusi PiS?
Czy rzeczywiście spełnia swoje obietnice budowy państwa dobrobytu?
Czy dzięki PiS-owi jesteśmy bardziej solidarni?
I jak na działania PiS-u powinna zareagować opozycja?
W najnowszej książce Biblioteki Kultury Liberalnej Łukasz Pawłowski odpowiada na te pytania i przygląda się trzem najbardziej drażliwym obszarom polskiej polityki wewnętrznej — oświacie, ochronie zdrowia i emeryturom. Stawia przy tym opartą na twardych danych diagnozę:
„Polska pod rządami Zjednoczonej Prawicy nie stała się państwem opiekuńczym. Nie stała się też państwem liberalnym. To hybryda prowadząca do tego, że państwo karleje, ale jednocześnie – dla celów politycznych i za nasze pieniądze – utrzymuje iluzję troski i wielkości. Na dłuższą metę to droga donikąd. Martwi mnie to przede wszystkim dlatego że skutki tej polityki w dużym stopniu odczują moje, ale nie tylko moje, dzieci”.
O książce napisali:
„Druga fala prywatyzacji” pokazuje, jak obietnice dobrobytu zostały zamienione w prywatne problemy obywateli.
Janina Ochojska

Łukasz Pawłowski trafnie dowodzi, że programy socjalne, którym towarzyszy pogarszanie się jakości usług publicznych, prowadzą do swego rodzaju „drugiej prywatyzacji”. To zupełne przeciwieństwo tak propagowanego przez Zjednoczoną Prawicę  hasła „Polski solidarnej”.
prof. Marek Belka

Łukasz Pawłowski szuka odpowiedzi na kluczowe pytania najbliższych lat – do jakiego modelu państwa dąży Polska? Jaka ma być rola państwa w życiu obywateli? I wreszcie: po co nam demokracja? Lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy interesują się polskim życiem publicznym.
Bartosz Węglarczyk
O autorze:
dr Łukasz Pawłowski – sekretarz redakcji i felietonista „Kultury Liberalnej”. Z wykształcenia socjolog i psycholog. Autor tekstów i wywiadów na temat polskiego i amerykańskiego życia politycznego. W 2014 r. otrzymał nagrodę NBP w kategorii najlepszy wywiad o tematyce ekonomicznej za rozmowę z Michaelem Sandelem „Pobudka z amerykańskiego snu”.

Wpływy Korei Południowej od dłuższego czasu przenikają do masowej świadomości. Zajadamy się kimchi, słuchamy K-popu, zgłębiamy koreańskie praktyki kosmetyczne i zapartym tchem oglądamy kolejne oscarowe produkcje. Pod tą maską, którą sami Koreańczycy chcą pokazywać światu, znajdziemy jednak trudną historię i jeszcze trudniejszą współczesność. Roman Husarski porzuca stereotypy i uproszczenia i podróżując po Korei, szuka informacji u źródeł. Opowieści, które słyszy, okazują się dużo ciekawsze niż misternie kreowany wizerunek. To państwo, w którym ludzie żyją najdłużej na świecie, wielkie bogactwo spotyka się ze skrajnym ubóstwem, religie konkurują ze sobą niczym firmy, a wojny toczą nie tylko partie, lecz także regiony, pokolenia oraz płcie. Husarski barwnie opowiada o meandrach koreańskiej polityki, skomplikowanych relacjach z Japonią i Koreą Północną, ale przede wszystkim rozmawia z ludźmi, którzy zmagają się z odpowiedzią na pytanie, czym jest dla nich koreańskość i jak połączyć wieloletnią tradycję ze współczesną moralnością. Z tych opowieści wyłania się wielowymiarowa, niejednoznaczna i niezwykle fascynująca Korea. „Roman Husarski wychodzi poza utarte wzorce myślenia o Korei Południowej. Porusza trudne i kontrowersyjne sprawy, o których Koreańczycy zazwyczaj nie chcą rozmawiać: niemożność poskromienia antyjapońskich sentymentów, wojskowy rygor w środowisku pracy, tłamszenie indywidualizmu przez kult harmonii i porządku. Autor uwypukla też bolączki życia publicznego: korupcję, niezdrowe relacje między biznesem a polityką i autorytarne ciągoty kolejnych rządów. Podejmuje także wątki związane z Koreą Północną, w tym z trudnymi losami uciekinierów z Północy, którzy często nie potrafią odnaleźć się w rzeczywistości Południa. „Kraj niespokojnego poranka” jest książką o zakorzenieniu w tym, co dawne, i żywiołowym pochłonięciu tym, co bieżące.” dr Oskar Pietrewicz, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych

S’il avait soutenu le projet qu’Emmanuel Macron portait en 2017, discernant, dans un précédent ouvrage, un prolongement politique de l’éthique de Paul Ricoeur (Le philosophe et le président, Ricoeur & Macron, Stock, 2017), François Dosse constate que la politique du jeune président a tourné le dos au voeu du vieux philosophe d’« une vie bonne, avec et pour autrui, dans des institutions justes ».

Selon l’essayiste, après s’être appuyé sur ces idées dans sa phase de conquête du pouvoir, Macron s’en est rapidement délesté dans son exercice.

Dans ce nouvel essai, il passe en revue les grandes orientations du quinquennat Macron. S’il retrouve dans sa politique mémorielle et ses convictions européennes une cohérence avec ses sources d’inspiration, il en va autrement de sa pratique du pouvoir : privilégiant la verticalité, celle-ci aggrave la crise de notre démocratie, amplifie des inégalités déjà criantes, enferme le pays dans ses frontières et manque à répondre au défi écologique.

Mettant en miroir les idées et les actes, l’auteur livre une histoire rigoureuse et une critique saisissante du quinquennat.

Niniejsza książka stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy w systemie partyjnym Czech i Słowacji funkcjonują i – co istotne – uzyskują polityczną relewancję ugrupowania populistyczne. W celu zawężenia opisu zjawisk populistycznych charakteryzujących systemy partyjne stworzony został nowy model partii populistyczno-marketingowych. Założeniem tego wywodu jest teza, że Słowacy są bardziej niż Czesi podatni na mobilizację populistyczną, określaną jako nowy populizm, co znajduje swój wyraz w systemach partyjnych tych państw. Autorka weryfikuje tę tezę, analizując uwarunkowania historyczne (okresu I Republiki Czechosłowackiej i okresu komunistycznego), społeczne, instytucjonalne oraz specyfikę rywalizacji. Za przykłady partii populistyczno-marketingowych służą trzy partie słowackie: Partia Obywatelskiego Porozumienia (SOP), Smer i Porozumienie Nowego Obywatela (ANO).
Kinga Wojtas – doktor nauk humanistycznych w zakresie politologii. Absolwentka Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Badaczka systemów politycznych i partyjnych Europy Środkowej. Adiunkt na Wydziale Studiów Politycznych w Wyższej Szkole Biznesu – National Louis University z siedzibą w Nowym Sączu.

Prezentowana praca obejmuje wybrane zagadnienia z kręgu problematyki parlamentarnej, głównie krajowej, ale także europejskiej (unijnej). Szczególną cechą opracowań, różnorodnych tematycznie, jest ich związek z bieżącą praktyką polityczno-prawną. Częściowo geneza tekstów sięga prac typu eksperckiego „na rzecz" prac parlamentarnych. Inspiracją dla opracowań była potrzeba znalezienia odpowiedzi na pytania łączące się z trudnymi sytuacjami, problemami prawnymi, obserwowalnymi procesami legislacyjnymi. Geneza opracowań sprawia, że chodzi o teksty w pełni aktualne ustrojowo, dotyczące kontrowersyjnych wydarzeń i materii, o znacznej wadze dla podejmowanych decyzji i opinii publicznej, zainteresowanej sprawami ustrojowymi. Charakter analizowanych materii sprawia, żc każdorazowo zasadna była konieczność analizy dokonanej przez specjalistów w zakresie prawa konstytucyjnego.