Demokracja i rządy prawa

Przedmiotem rozważań Autora są zagadnienia upadłości państwa, w tym główne jego determinanty. Problematyka ta od pewnego czasu pozostaje w kręgu zainteresowań ekonomistów, a także – może nawet w większym stopniu – przedstawicieli innych nauk społecznych. Wynika to z ciągłych zmian, jakie zachodzą na świecie w ostatnich dekadach, m.in. gwałtownego wzrostu liczby państw. Nie zawsze są one w stanie samodzielnie funkcjonować i dochodzi wtedy do ich upadłości, jednocześnie powstanie niektórych z nich związane jest z rozpadem tych wcześniej istniejących. Zagadnienia te są więc jak najbardziej aktualne.
z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Swadźby

W pracy nie ograniczono się jedynie do określenia istoty procesu upadłości państw i jego determinant, ale też zaprezentowano analizę czynników prowadzących do upadłości państw, wykorzystując do tego metody statystyczne i ekonometryczne. Autor postanowił określić, w jakim stopniu zidentyfikowane determinanty zwiększają prawdopodobieństwo dezintegracji systemu społeczno-gospodarczego, którego finalnym efektem jest upadłość państwa.
z recenzji dr. hab. Wojciecha Gizy, prof. UEK

Bartosz Totleben – doktor nauk ekonomicznych specjalizujący się w ekonomii politycznej oraz instytucjonalnej. Asystent w Katedrze Makroekonomii i Badań nad Rozwojem na Wydziale Ekonomii Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Autor i współautor kilkunastu publikacji naukowych z zakresu instytucjonalnych uwarunkowań funkcjonowania państwa, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki państw upadłych.

Michał Roch Kaczmarczyk (ur. 1978) ukończył studia socjologiczne i prawnicze na Uniwersytecie Gdańskim. Był stypendystą DAAD, Max-Weber-Kolleg oraz Fundacji Kościuszkowskiej. Za książkę Wstęp do socjologicznej teorii własności otrzymał w 2007 r. nagrodę PAN im. Ludwika Krzywickiego. Przetłumaczył na język polski między innymi Systemy społeczne Niklasa Luhmanna oraz prace Talcotta Parsonsa i Hansa Joasa. Do najbardziej spektakularnych i najgoręcej dyskutowanych form udziału obywateli w życiu społecznym i politycznym należy dziś nieposłuszeństwo obywatelskie. Skłania ono do fundamentalnych pytań o to, jakie funkcje pełni prawo i w jakich sytuacjach obowiązek jego przestrzegania może być zawieszony. Autor przybliża czytelnikom najważniejsze dylematy, z jakimi borykali się słynni rzecznicy nieposłuszeństwa obywatelskiego w różnych kulturach i epokach, na przykład Henry David Thoreau, Mahatma Gandhi czy Martin Luther King. Książka może pomóc w interpretacji współczesnych ruchów społecznych odwołujących się do nieposłuszeństwa obywatelskiego w imię racji politycznych i ideologicznych. Zasługuje na zainteresowanie socjologów, prawników, polityków i osób zajmujących się rozwiązywaniem konfliktów społecznych.

Dla każdego dyplomaty praca dla głowy państwa, prezydenta czy monarchy to wielkie wyzwanie, ale i satysfakcja. Doświadczyłem tego jako szef protokołu dyplomatycznego. Opisując aktywność zagraniczna? Prezydenta Wałęsy, nie można abstrahować od sytuacji geopolitycznej na świecie, a w szczególności w Europie. Wówczas istniały jeszcze: Związek Radziecki, Układ Warszawski i RWPG (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej). W Europie Wschodniej i Środkowej stacjonowało blisko milion żołnierzy i personelu Armii Czerwonej, z czego ponad 100 tysięcy na naszej ziemi.
Starałem sie? dotrzeć do ludzi, którzy w latach 1990–1995 byli blisko L. Wałęsy. Niestety wielu, którzy mogliby dodać sporo ciekawostek do opisu tego okresu, już nie ma. Ponadto korzystałem z materiałów własnych, Kancelarii Prezydenta RP (1990–1995), publikacji książkowych i archiwów prasowych.

Nie ograniczyłem się jedynie do rozmowy z bohaterem książki. Chciałem pokazać szersze opinie o Nim. Porozmawiałem także z: prezydentem A. Kwaśniewskim, premierami J.K. Bieleckim i H. Suchocką, z L. Balcerowiczem, A. Olechowskim, J. Onyszkiewiczem, A. Drzycimskim, N. Daviesem, A. Michnikiem oraz z ambasadorami, dziennikarzami i tłumaczami.

W działalności zagranicznej prezydenta L. Wałęsy było wiele elementów wspaniałych, były tez˙ cienie. Stąd tez˙ w tytule książki zapożyczone od Niego „plusy dodatnie i plusy ujemne”.

Przez ponad 60 lat do niewielkich Jabłonek w Bieszczadach rokrocznie "pielgrzymowały" tysiące Polaków. Pojedynczo i grupowo oddawali hołd poległemu właśnie tutaj generałowi Karolowi Świerczewskiemu, postaci wykreowanej przez ludową władzę nie tylko na narodowego bohatera, ale wręcz komunistycznego świętego. Świerczewski stał się bożyszczem peerelu. Jego imię nadawano ulicom, szkołom i zakładom przemysłowym, znalazło się na sztandarach wojskowych i harcerskich, a jego podobizna w końcu ozdobiła znaczki pocztowe i zielony pięćdziesięciozłotowy banknot.
Przed wystawionym generałowi pomnikiem w Jabłonkach składano przysięgi na wierność ojczyźnie, osądzano zmyślonych wrogów, śpiewano patriotyczne pieśni, ale też handlowano pokątnie złotą biżuterią i pito wódkę zakąszaną kiełbasą z rożna.

W 1977 roku w obchodach trzydziestolecia śmierci "Waltera" uczestniczyło - jak podały media - blisko 15 tysięcy osób. A ledwie na dwa lata przed upadkiem PRL-u ku czci generała zbudowano u podnóża gór gigantyczne muzeum, przez co zabrakło pieniędzy na nową szkołę w Baligrodzie.
Dlaczego nieprzebrane rzesze biły pokłony pomnikowi generała, choć pewna część wiedziała o jego zbrodniach?
W pasjonującym reportażu autor odkrywa kulisy śmierci i kultu Świerczewskiego "Waltera" - bożyszcza komunizmu, alkoholika, kobieciarza, nieobliczalnego dowódcy i agenta sowieckiego wywiadu.

Krzysztof Potaczała - dziennikarz, reporter. Publikuje w prasie regionalnej i ogólnopolskiej. Do tej pory wydał: "KSU - rejestracja buntu", "Bieszczady w PRL-u" (trzy tomy), "To nie jest miejsce do życia", "Stalinowskie wysiedlenia znad Bugu i z Bieszczadów" oraz "Zostały tylko kamienie. Akcja Wisła, wygnanie i powroty". Mieszka w Ustrzykach Dolnych.

Prezentowana praca obejmuje wybrane zagadnienia z kręgu problematyki parlamentarnej, zwłaszcza sejmowej. Nawet jeśli pewne jej fragmenty powstały na kanwie problematyki senackiej, to mają jednak wymiar ogólniejszy. O charakterze publikacji świadczy podtytuł – stanowi zbiór opinii konstytucyjnoprawnych przygotowanych w związku z problemami, które pojawiły się podczas prac parlamentarnych. Genezą powstania opracowań jest więc obszar praktyki ustrojowej z różnych lat. Parlament w każdym z analizowanych przypadków uznał, że konieczne jest zasięgnięcie opinii specjalistów z zakresu prawa konstytucyjnego.

Najnowsza książka Manuela Castellsa przenosi rozważania na temat wieku informacji w nowe stulecie. Castells podejmuje w niej temat wzajemnych związków między władzą a komunikacją, pokazując, na ile każda forma politycznego zaangażowania jest uzależniona od kontrolowania przepływu i treści informacji. Odpowiada przy tym na pytania, dlaczego tak ważne jest zarządzanie procesami komunikacyjnymi oraz jaką rolę odgrywa przemysł medialny i polityka państwa w rozwoju komunikacji masowej w ramach społeczeństwa sieci. Bazując na wielu przykładach, takich jak kampania prezydencka Baracka Obamy czy dezinformowanie społeczeństwa amerykańskiego na temat wojny w Iraku, wskazuje również na nowy emancypacyjny wymiar komunikacji, który określa mianem komunikacji „ja”.

Manuel Castells – hiszpański socjolog wykładający na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, ale związany z uniwersytetami na całym świecie, gdzie prowadził swoje wieloletnie badania poświęcone społeczeństwu sieciowemu. Autor ponad 20 książek, laureat wielu prestiżowych nagród, którego nazwisko stało się już klasyką w socjologicznych badaniach internetu.