Żaby

Powstałe w latach siedemdziesiątych XX wieku sztuki: "Siła przyzwyczajenia", "Minetti. Portret artysty z czasów starości" i "Przed odejściem w stan spoczynku" składają się na pierwszy tom "Dramatów" Thomasa Bernharda (1931–1989), czołowego wybitnego niemieckojęzycznego powieściopisarza i dramaturga.
Głównymi postaciami trzech dramatów są dyrektor cyrku, stary aktor i sędzia. W otaczającym ich świecie, jak w teatrze, odgrywają wymyślone przez siebie role. Przemocą narzucają innym swoje ambicje, wizje i zamiłowania. W utworach scenicznych Bernhard rozwija znane z prozy motywy: nierozerwalność tyranii i przemocy, niekończący się perfekcjonizm, bliskie obłędu uwielbienie dla sztuki oraz społeczne zakłamanie Austriaków. Zaskakuje dynamicznym stylem i precyzją lakonicznych wypowiedzi.
Thomas Bernhard jako dramaturg fascynuje nie mniej niż jako prozaik. Niezmiennie obnaża ludzkie ułomności. Bezkompromisowo obraża społeczeństwo, piętnując jego wyobrażenia i mniemania o sobie. I mimo upływu czasu wciąż ostrzega. Przesłanie jego dramatów bowiem jest przerażająco aktualne.

Opera opowiada o krótkim życiu poety, romansie z siostrą Gretą, twórczości poetyckiej, narkotykach, udziale w I wojnie światowej i tragicznej śmierci w Krakowie.

Packrafting przypomina spływ kajakowy, po którym nasz lekki packraft (pompowany kajak o wadze ok. 3 kg) pakujemy do plecaka i pieszo lub rowerem wracamy na miejsce startu. Packrafting to wolność i niezależność — nie potrzebujemy infrastruktury kajakowej ani drogi. Spływ może trwać zarówno pół godziny i odbywać się w centrum dużego miasta, jak i wiele dni — w zupełnie dzikim i trudnym terenie. Cały zestaw — złożony z packrafta, ze składanego wiosła i z pompki w postaci lekkiego worka — zmieścimy do średniej wielkości plecaka lub sakwy rowerowej. Stabilność i wyporność packrafta pozwalają zabrać dziecko, psa, a nawet płynąć z rowerem i całym wyprawowym ekwipunkiem.

Z książki dowiesz się m.in.:

gdzie kupić packraft i który model będzie najlepiej dopasowany do Twoich aktywności;
jak dobrać wiosła do packrafta;
jaki ubiór sprawdzi się w różnych porach roku;
jak na packrafcie zamontować rower (bikerafting) i narty (skirafting);
jak zaplanować trasę packraftingową, jakich aplikacji użyć i co zabrać na spływ;
jak wykonać podstawowe manewry na packrafcie i jak czytać wodę;
jak w trakcie spływu zażywać kąpieli leśnych (shinrin-yoku) i jak medytować na packrafcie;
jak packraft wykorzystywać w surwiwalu i bushcrafcie;
jak legalnie i bezpiecznie spędzić noc w lesie;
jak pływać z dziećmi;
jak naprawić uszkodzony packraft;
jak przebudzić swoją dziką duszę i obcować z naturą, nawet gdy dysponujesz
niewielką ilością czasu.

Poznasz również listę 50 najładniejszych jednodniowych spływów packraftowych w Polsce.


Daniel Tokarz
Nałogowy packraftoholik. Od kilku lat aktywnie promuje packrafting. Jako pierwszy Polak w historii postanowił spłynąć przynajmniej jednym fragmentem każdej spławnej rzeki w Polsce (a w Polsce jest ok. 250 spławnych rzek) właśnie w formacie packraftingowym. Fan sportów wodnych i żeglarstwa. Uprawia windsurfing, snowkiting (narty napędzane latawcem i siłą wiatru), nurkuje, żegluje po różnych częściach świata, jednak to packrafting i rzeki Polski zupełnie skradły jego serce.
www.packraft.pl

Sztuka "Salome" Oscara Wilde'a została wydana w Paryżu w roku 1891. Najbardziej znanym polskim przekładem tego utworu jest tłumaczenie Leona Choromańskiego i Janiny Kruczyńskiej. Obecnie wydany przekład jest niemal nieznany i stąd może być interesujący zarówno dla miłośników twórczości Wilde'a jak i dla tekstologów, komparatystów i badaczy przekładów literackich. "Salome" bowiem to po dziś dzień również i jedna z najwybitniejszych, najchętniej wystawianych na scenach całego świata oper XX wieku. Tekst Wilde'a bowiem został wykorzystany przez Richarda Straussa do skomponowania dramatu operowego pod tym samym tytułem. przełożył Jakub Bylczyński do wydania przygotował Maciej Dęboróg-Bylczyński

Tematem sztuki jest miłość, budzenie się uczuć u dwu różnych par młodych: potulnej Anieli i lekkoducha Gustawa, oraz energicznej Klary i sentymentalnego Albina.

Nie szukałam domu. Długie lata wzbraniałam się przed wyjazdem do Polski, bo czym jest dom bez żyjących w nim ludzi? Również wtedy, gdy pojawiła się taka możliwość tamtej pamiętnej wiosny, wahałam się, ale w końcu zdecydowałam się na wyjazd. Pojechałam do Polski, aby odnaleźć trzydzieści dwa lata życia Andy; pojechałam, aby odnaleźć słowa.

Długie lata od czasów dzieciństwa i jeszcze dłużej od okrutnej śmierci ciotki Andy w Polsce Autorka jedzie tam, aby wspominać. Aby odnaleźć słowa. To słowa, które nie zostały jej dane. W pewnym sensie jedzie tam, aby w końcu spisać fragmentaryczną i bolesną historię swojej ciotki, z którą odczuwa bliską więź, choć nigdy jej nie poznała. Historię rzucającą również światło na dzieciństwo samej Autorki na ulicy Bialika w Tel Awiwie, z której wyłania się także obraz całej rodziny. Tam gdzie był most to przepiękna i wielowarstwowa literatura wspomnieniowa, złożona ze scen, gdzie ożywają zmarłe i żywe postacie, a wyobraźnia przeplata się z pamięcią.
Gdy książka już była prawie napisana, zmarła matka Autorki, siostra Andy, jak gdyby czekała w skrytości serca, aż jej córka połączy niewidzialne nici z lat, gdy panowało milczenie. Wówczas Autorka była już gotowa na rozstanie. Słowa, które odkryła w historii swojej ciotki, a następnie w historii całej rodziny, składają się na cudowne i precyzyjne pisarstwo, zatrzymujące na chwilę czas i wypełniające go znaczeniem, które utracił.
Einat Yakir