Żyj, Łucjo

Praca poświęcona jest udziałowi 13. Dywizji Pancernej w wojnie 1939 roku. Formacja ta posiadała w armii II RP najdłuższą historię, gdyż powstała już latem 1918 roku we Francji - jako 1. Dywizja Strzelców Polskich w Armii Generała Hallera. Była jedynym polskim związkiem taktycznym, który wziął udział w I wojnie światowej - walczyła na froncie francusko-niemieckim. Następnie, już w Polsce, wzięła udział w wojnie polsko-ukraińskiej (jeszcze jako 1.DSP) i polsko-bolszewickiej (już jako 13. DP). W przeddzień wybuchu II wojny światowej, w sierpniu 1939 r. dywizja został zmobilizowana i wysłana na Pomorze. Tam weszła w skład Korpusu Interwencyjnego, a po jego rozwiązaniu została przetransportowana do Koluszek, gdzie stała się częścią Armii Odwodowej "Prusy". 13 Dywizja Pancerna w czasie Kampanii Wrześniowej stoczyła m.in ciężkie boje pod Tomaszowem Lubelskim i Falenicą. Jej członkowie mimo strat, zmęczenia oraz przewagi liczebnej i technicznej wroga do końca wypełnili swój żołnierski obowiązek.

Kolejna monografia pułku z uwzględnieniem jego szlaku bojowego w okresie kampanii wrześniowej. Zeszyt nr 159.

Kolejna monografia pułku z uwzględnieniem jego szlaku bojowego w okresie kampanii wrześniowej. Zeszyt nr 212

Lasy od wieków  towarzyszyły człowiekowi. Dostarczały niezbędnych do egzystencji surowców, służyły jako schronienie, dawały pożywienie. Człowiek korzystał z tych wszystkich darów puszcz i borów oraz zaczął je przekształcać na swoje potrzeby. Zaczął je w końcu także karczować, by uzyskaną w ten sposób ziemię mogło zagospodarować rolnictwo. Aktywność ludzką w tej sferze dziś określamy mianem gospodarki leśnej. Według współczesnych definicji jest ona działem gospodarki narodowej, na który składa się produkcja wytworzona w gospodarstwie leśnym. Na produkcję tę składają się użytki drzewne, które są głównym celem produkcyjnym oraz użytki poboczne, z których warto wymienić żywicę, korę, owoce leśne, grzyby i zwierzynę łowną. Podstawowym zadaniem współczesnej gospodarki leśnej jest wykorzystywanie lasów jako źródła surowców, przy jednoczesnym utrzymywaniu ich w trwałej użyteczności przez odnowienia, pielęgnację i ochronę. Ma ona także istotne cele pozaprodukcyjne, tak przynoszące korzyści gospodarcze, (ochrona środowiska, czy turystyka), jak i pozagospodarcze, (ochrona zdrowia społeczeństwa).

Obszerna synteza cywilizacji, które powstały po obu brzegach Adriatyku. Idąc śladem Braudela i Matvejevicia, autor opisuje nakładanie się na siebie kultur, religii, aspiracji narodowych, języków, konfliktów. Adriatyk postrzegany jest jako linia podziału między Wschodem a Zachodem, łączy i dzieli, jak dowodzi tego historia, którą przedstawia Ivetic od starożytności do rozpadu Jugosławii. To również opowieść o ludach, które zamieszkiwały brzegi morza, potęg, które nad nim dominowały: Bizancjum, Wenecji, Imperium Osmańskiego, historia handlu i współpracy oraz wojen. Badania rozmaitych źródeł, nie tylko archiwalnych, ale i wykopalisk archeologicznych, napisów na płytach nagrobnych, dzienników pokładowych, a także osobistego doświadczenia – wędrówek wzdłuż wybrzeży i żeglowania po morzu między wyspami – składają się na wyjątkową całość, fascynującą bogactwem i różnorodnością materiału.

Poznaj najbardziej brawurowe akcje Armii Krajowej Rusz śladami polskich bohaterów Nigdy nie pogodzili się z klęską 1939 roku. Nie mieli zamiaru zginać karku przed okupantem. Stanęli do walki wówczas, gdy polskie państwo przestało istnieć. I stworzyli własne – Polskie Państwo Podziemne. Największą strukturę konspiracyjną okupowanej Europy. O czym sama Europa zdaje się nie pamiętać. Siali postrach wśród hitlerowców. Nie dawali o sobie zapomnieć. Wymierzali sprawiedliwość za zbrodnie popełniane na polskim narodzie. Przeprowadzali zamachy na okupantów. Likwidowali konfidentów i agentów gestapo. Odbijali więźniów z rąk oprawców. Wysadzali w powietrze niemieckie pociągi z żołnierzami i uzbrojeniem. Prowadzili wojnę psychologiczną i zajmowali się dywersją. Oto oni – żołnierze Armii Krajowej. 75 spektakularnych akcji AK na 75. rocznicę jej powstania.