Żyletkę zawsze noszę przy sobie

Depresje nie są jedynie przykrymi stanami przygnębienia i złego nastroju. To jedne z najbardziej powszechnych obecnie zaburzeń psychicznych, które, podobnie jak inne choroby afektywne, niełatwo jest rozpoznać i leczyć.

How does a writer compose a suicide note? This was not a question that the prize-winning novelist William Styron had ever contemplated before. In this true account of his depression, Styron describes an illness that reduced him from a successful writer to a man arranging his own destruction. He lived to give us this gripping description of his descent into mental anguish, and his eventual success in overcoming a little-understood yet very common condition. The unabridged text of Darkness Visible by William Styron. VINTAGE MINIS: GREAT MINDS. BIG IDEAS. LITTLE BOOKS. A series of short books by the world’s greatest writers on the experiences that make us human. Also in the Vintage Minis series: Swimming by Roger Deakin; Babies by Anne Enright; Calm by Tim Parks; and, Work by Joseph Heller.

Walka jako metafora choroby, dość popularna także w przypadku depresji, spotyka się teraz z dużą krytyką. Zdaje się ona składać odpowiedzialność na barki chorego – jeżeli nie zdrowiejesz, to najwidoczniej nie walczysz wystarczająco dzielnie. Tymczasem, niezależnie od tego, czy masz raka czy depresję, powrót do zdrowia często absolutnie nie zależy od ciebie. Można to odczuwać jako walkę, ale nie zawsze to, jak dzielnie walczysz, ma wpływ na wynik. Możesz wiecznie być w terapii, brać leki, robić różne dobre rzeczy, a mimo to pozostawać głęboko nieszczęśliwy. Epizod depresji pojawia się zrządzeniem losu i często również od zrządzenia losu zależy jej przebieg, a także to, czy z niej wyjdziesz, i to, czy będziesz miał kolejny epizod. Są rzeczy, które możesz robić, aby stawić jej czoło, o czym będę mówiła w następnych rozdziałach, ale w ostatecznym rozrachunku nie zależy to tylko od ciebie.

Piętnaście lat zawodowej kariery na światowym poziomie musiało odcisnąć swe piętno. Po wielkich sukcesach zapadł mrok. 
To nie thriller. To trudy życia sportowca każdego dnia dającego z siebie wszystko, by spełnić swe marzenia oraz sprostać oczekiwaniom rodziny, kibiców, dziennikarzy. Historia o sukcesach i upadkach Agnieszki Kobus-Zawojskiej, która wygrała coś więcej niż dwa medale olimpijskie – wiszące na włosku zdrowie. 
Depresja potrafi zniszczyć wszystko. Cierpią przez nią także najbliżsi, a więc współchorzy. Walka z nią, leczenie farmakologiczne to nie tylko długi proces. To olimpiada.
W tym dzienniku sukcesu i choroby, napisanym wspólnie z dziennikarzem Mateuszem Ligęzą, wybitna polska wioślarka nie gryzie się w język, a dzięki jej szczerości kibic może zajrzeć za kulisy wielkiego sportu, za którymi często jest dużo więcej cieni niż blasków.

Kompleksowy przewodnik po technikach relaksacyjnych! Ponad 170 ćwiczeń Obszerny i inspirujący poradnik prezentujący różnorodne techniki relaksacyjne: techniki świadomego oddychania, trening autogenny Schultza, relaksację Jacobsona, trening uważności (mindfulness), wizualizację, koherencję serca oraz muzykoterapię. Trening relaksacji jest doskonałym uzupełnieniem konwencjonalnych sposobów leczenia stresu, bezsenności, depresji czy stanów lękowych wynikających z życia w ciągłym napięciu. Techniki relaksacji pomagają przywrócić wewnętrzną równowagę i dobre samopoczucie, a także zmniejszyć dolegliwości bólowe. Relaksacja to sztuka odpuszczania kontroli umysłu! Wykonywanie ćwiczeń zaproponowanych w książce pozwoli wyciszyć umysł oraz doświadczyć błogiego stanu odprężenia i rozluźnienia. Systematyczna praktyka relaksacji pomoże odzyskać siłę, radość i motywację, znacząco poprawi pamięć i koncentrację, pobudzi wyobraźnię i kreatywność, a także przywróci łatwość podejmowania decyzji. O autorce: Dagmara Gmitrzak – trenerka rozwoju osobistego, socjolożka, terapeutka holistyczna, nauczycielka technik relaksacji, muzykoterapeutka. Ukończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, ze specjalizacją pomoc społeczno-terapeutyczna, trzyletnie szkolenie z muzykoterapii i psychodramy, kurs praktyki uważności – mindfulness. Autorka siedmiu książek, m.in. poradnika Pokonaj stres dzięki technikom relaksacji wydanego w serii Samo Sedno. Stale współpracuje z redakcją magazynu SENS. Od 2001 prowadzi autorskie warsztaty rozwoju osobistego w Polsce i za granicą. Propaguje holistyczne podejście do człowieka.

CZEGO OBAWIA SIĘ WSPÓŁCZESNA KULTURA? JAKIE TEMATY WYPIERA? I JAK MOŻEMY PORADZIĆ SOBIE W ŚWIECIE, W KTÓRYM NIE MA MIEJSCA NA BEZRADNOŚĆ?

Tomasz Stawiszyński nie boi się ani trudnych tematów, ani myślenia przewrotnego, idącego w poprzek utartych schematów. Z zacięciem badacza odrzucającego łatwe i oczywiste rozwiązania bierze na warsztat wszystko to, co w kulturze wyparte, czego się boimy, o czym wolimy zapomnieć, a co – paradoksalnie – jest nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji.
Śmierć, żałoba, smutek, bo o nich między innymi mowa, to tematy, od których społeczeństwo późnego kapitalizmu odwraca wzrok. Stara się je ukryć, zdeprecjonować, sprowadzić do patologii wymagającej farmakologicznej albo terapeutycznej interwencji. W zamian oferuje nam iluzję wspólnoty zbudowanej w bańce social mediów, opartej na ideologiach wzmagających plemienną lojalność albo nowych mitach, które niebezpiecznie zaczynają przypominać teorie spiskowe.
Dlaczego wciąż uciekamy przed bezradnością? Przed tym, że przemijamy, starzejemy się i nieustannie tracimy to, co pragniemy zachować? Czy kiedykolwiek uda nam się zatrzymać i czy może pomóc w tym modny ostatnio transhumanizm? Nowa monograficzna książka Tomasza Stawiszyńskiego – filozofa, eseisty, dziennikarza – w błyskotliwy sposób próbuje zmierzyć się z tymi pytaniami i umieszcza je w kontekście zbudowanym zarówno przez ważne teksty współczesnej humanistyki, jak i kulturę popularną.
OBOWIĄZKOWA LEKTURA DLA WSZYSTKICH,
KTÓRYM NIE WYSTARCZAJĄ PROSTE ODPOWIEDZI NA TRUDNE PYTANIA

Tomasz Stawiszyński potrafi mówić filozofią tak, że w zwyczajny i zrozumiały sposób dotyka tego, co dla nas dziś najistotniejsze, a przed czym wytrwale uciekamy. Autor błyskotliwie rozpoznaje ucieczkowe strategie współczesnego człowieka i pokazuje, że naszą bezradność może ukoić tylko akceptacja rozpaczy, na którą nie ma, nie może ani nie powinno być lekarstwa.
Agnieszka Holland
Stawiszyński przypomina, że w życiu najbardziej realne są te straty, których nie da się cofnąć ani przepracować. Aby nie utracić prawdziwego życia, musimy stawać po stronie utraty. Aby prawdziwiej żyć, musimy stać się antykapitalistyczni.
Przemysław Czapliński
To książka, z którą będziecie się spierać, tak jak ja sama wciąż to robię. Będzie zadawała nowe pytania tam, gdzie mogło się wydawać, że mamy odpowiedzi. Będzie podważała to, co znane i wygodne. I właśnie dlatego warto ją przeczytać.
Olga Drenda
Ten pięknie napisany esej zachwyca i zachęca do bezkompromisowego myślenia. Dawno nie czytałam książki tak przybliżającej mnie do świata i życia. Jestem pewna, że będę do niej wracać wielokrotnie.
Mira Marcinów