Depression

Czy zmagasz się z intensywnymi emocjami takimi jak złość, smutek, lęk lub wstyd? Ból emocjonalny jest nieuchronną częścią życia – wszyscy niekiedy go odczuwamy. Jeśli jednak twoje emocje stały się tak przytłaczające, że uniemożliwiają normalne funkcjonowanie, niszczą relacje z ludźmi, przeszkadzają w osiągnięciu poczucia szczęścia i dobrego samopoczucia, potrzebujesz wsparcia.

Autorzy, wykorzystując zasady terapii poznawczo-behawioralnej opartej na procesach, pomogą ci zrozumieć odczuwane emocje i złagodzić związany z nimi ból, aby żyć życiem, na jakie zasługujesz. Zamiast uniwersalnej ścieżki postępowania proponują zindywidualizowane podejście, które pomoże ci zidentyfikować pierwotną przyczynę bólu emocjonalnego. Dzięki temu poradzisz sobie z trudnymi myślami i uczuciami, które sprawiają, że tkwisz w miejscu. W książce znajdziesz wiele praktycznych wskazówek, jak przezwyciężyć niepomocne wzorce zachowania i wypracować umiejętności, które posłużą realnej zmianie życia i osobistemu rozwojowi oraz pozwolą ci zaradzić problemom do tej pory postrzeganym przez ciebie jako nierozwiązywalne.

Opisane w poradniku strategie i zamieszczone w nim ćwiczenia pomogą ci:

wyzwolić się spod wpływu bolesnych emocji;
przerwać błędne koło negatywnych myśli;
dokonywać wyborów zgodnych z własnymi wartościami, a nie dyktowanych emocjami;
rozwiązywać problemy w konstruktywny sposób;
zwiększyć elastyczność psychologiczną.

Pierwsze wydanie psychiatryczne w serii „W gabinecie lekarza specjalisty”, pod redakcją prof. dr hab. n. med. Marka Jaremy, zostało poświęcone postępom w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych. Publikacja kierowana jest do psychiatrów, psychiatrów dziecięcych, lekarzy pozostałych specjalności, którzy mają kontakt z pacjentem psychiatrycznym oraz psychoterapeutów.

Depresje nie są jedynie przykrymi stanami przygnębienia i złego nastroju. To jedne z najbardziej powszechnych obecnie zaburzeń psychicznych, które, podobnie jak inne choroby afektywne, niełatwo jest rozpoznać i leczyć.

Walka jako metafora choroby, dość popularna także w przypadku depresji, spotyka się teraz z dużą krytyką. Zdaje się ona składać odpowiedzialność na barki chorego – jeżeli nie zdrowiejesz, to najwidoczniej nie walczysz wystarczająco dzielnie. Tymczasem, niezależnie od tego, czy masz raka czy depresję, powrót do zdrowia często absolutnie nie zależy od ciebie. Można to odczuwać jako walkę, ale nie zawsze to, jak dzielnie walczysz, ma wpływ na wynik. Możesz wiecznie być w terapii, brać leki, robić różne dobre rzeczy, a mimo to pozostawać głęboko nieszczęśliwy. Epizod depresji pojawia się zrządzeniem losu i często również od zrządzenia losu zależy jej przebieg, a także to, czy z niej wyjdziesz, i to, czy będziesz miał kolejny epizod. Są rzeczy, które możesz robić, aby stawić jej czoło, o czym będę mówiła w następnych rozdziałach, ale w ostatecznym rozrachunku nie zależy to tylko od ciebie.

Samotność. Pojęcie – w teorii – bardzo powszechne i ogólnie zrozumiałe. Trudne, ale dość jednoznaczne. Ale czy na pewno? Wydaje się, że jednak nie do końca… Samotność, jak się okazuje, ma bowiem bardzo różne oblicza.
Bohaterowie zbioru opowiadań Christiana Kobluka mierzą się na co dzień właśnie z poczuciem wyobcowania, inności. Każdy przeżywa to w odmienny sposób, każdy ma ku temu inne powody, łączy ich natomiast niemożebny pragnienie uwolnienia się od tego swoistego zniewolenia, które nie tylko utrudnia czerpanie radości z życia, ale i nie pozwala na rozwinięcie skrzydeł i realizowanie marzeń, celów, pragnień. Samotność bowiem, choć najdotkliwiej odczuwana jest właśnie w tłumie, gdyż unaocznia się za sprawą ludzi i ich zachowań, pozostaje najczęściej przez nich niezauważona. Zlekceważona. Zbagatelizowana. Czy słusznie?

„Lektura obowiązkowa, ważniejsza od wszystkich lektur z podstawy programowej języka polskiego”.
Paweł Lęcki „Głęboko wierzę w to, że ludzie generalnie nie chcą umierać. Ale ci sami ludzie w określonych sytuacjach nie mogą kontynuować życia”. Brunon Hołyst, profesor nauk prawnych, suicydolog Z DANYCH KOMENDY GŁÓWNEJ POLICJI WYNIKA, ŻE Z ROKU NA ROK ROŚNIE LICZBA PRÓB SAMOBÓJCZYCH PODEJMOWANYCH PRZEZ MŁODYCH LUDZI. ROŚNIE TEŻ LICZBA SAMOOKALECZEŃ. Dzieci często boją się, że zostaną niezrozumiane, że ktoś je oceni jako słabe, leniwe, głupie, uważają, że zawiodły swoją rodzinę. Przede wszystkim jednak boją się, że o ich chorobie dowiedzą się inni. Wstyd jest tu czynnikiem kluczowym. Bardzo ważne jest głośne mówienie o tym, czym jest depresja i do czego prowadzi, jeśli jest nieleczona. TA KSIĄŻKA JESZCZE NIGDY NIE BYŁA TAK POTRZEBNA. Ta książka to manifest wołający o ratunek dla naszych dzieci. To my urządziliśmy im świat, który boli, przeraża i prowokuje do ucieczki (...) Ale dzieci nam mówią: żyletka będzie niepotrzebna, gdy znajdzie się ktoś, kto zechce porozmawiać. Ewa Woydyłło-Osiatyńska Wiem, jakim wyzwaniem dla rodziców jest usłyszeć od swojego dziecka „Nie chcę żyć”. (...) To książka dla wszystkich – młodych, którzy zmagają się z doświadczeniem depresji, ale i tych, którzy im w tym jakkolwiek towarzyszą. Małgorzata Musiał Marcin Łokciewicz (nauczyciel wychowawca w Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży w Zaborze), dr n. med. Maciej Klimarczyk (specjalista psychiatra i seksuolog), dr hab. n. med. Barbara Remberk (psychiatra), Przemysław Zakowicz (lekarz rezydent psychiatrii dzieci i młodzieży), Prof. Brunon Hołyst (pionier wiktymologii i suicydologii w Polsce) Paulina Dąbrowska (psychoterapeutka, trenerka, socjoterapeutka, konsultantka telefonu zaufania 116 111) wyjaśniają, dlaczego tak wielu młodych ludzi choruje właśnie teraz i jak nie dopuścić do najgorszego – samobójczej śmierci młodego człowieka. Pandemia COVID 19 dobitnie pokazała, że dziecko izolowane od grupy rówieśniczej, od nauczyciela, pozbawione możliwości wyjścia z domu i zwykłego kontaktu społecznego, doznaje jakiejś formy przewlekłego stresu. W związku z tym o wiele gorzej znosi bodźce, które wcześniej nie były dla niego stresogenne.