Alchemia Miłości. Wybór Myśli Sufickich

Książka to dwujęzyczny chapbook zawierający wiersze i prozy angielskiego poety Roda Menghama w oryginale oraz w tłumaczeniu Renaty Senktas i Adama Zdrodowskiego.

Rod Mengham jest autorem licznych publikacji poetyckich, ostatnio Unsung (2006), Chance of a Storm (2015), Grimspound and Inhabiting Art (2018), 2019 the vase in pieces (2019), oraz przekładów, w tym wyboru wierszy Andrzeja Sosnowskiego pt. Speedometry (2014). W 2020 za swoją poezję otrzymał nagrodę Cholmondely Award. Jest współredaktorem antologii Altered State: The New Polish Poetry (2003) i współautorem części pomieszczonych w niej tłumaczeń. Współredagował, razem z Johnem Kinsellą, antologię Vanishing Points: New Modernist Poems (2004). Jego najnowsza książka to Midnight in the Kant Hotel: Art in Present Times (Carcanet, 2021), zbiór esejów o twórczości wybranych artystów współczesnych. Był kuratorem wielu wystaw sztuki współczesnej, m.in. In The Realm Of The Senseless (Rondo Sztuki, Katowice, 2011), prezentującej dorobek braci Chapman. Zrealizował kilka filmów z artystą Markiem Atkinsem (soundingpolefilms) wspólnie stworzyli także album Still Moving (Veer Publications, 2014). Od 1992 jest redaktorem serii arkuszy poetyckich wydawanych przez Equipage, ostatnio Flatsharing (2022) francuskiej poetki Anne Portugal.

„Bóg przed Stworzeniem jest wszystkim; a po, ach po, czyżby był Niczym? wszystko jest niewidzialne. Widzialność jest pomiędzy Wszystkich i Niczym, w każdej cząstce odjętej Wszystkiemu. Stwarzając, Bóg postawił się poza sobą Samym, aby móc wniknąć w Siebie i Siebie unicestwić. Stworzywszy świat, Bóg był Wszystkim bez nieba i ziemi. Stworzywszy dzień i noc, Bóg był Wszystkim bez gwiazd. Stworzywszy zwierzęta i rośliny, Bóg był wszystkim bez ziemskiej flory i fauny. stworzywszy człowieka, Bóg był bez twarzy. Nikt nie widział Boga, ale etapy Jego śmierci dla każdego z nas są widzialne”.

Książka o wysiedleńcach, zakorzeniona w łemkowskim doświadczeniu rodzinnym samej autorki. Wsłuchujemy się w zagłuszane głosy krzywdzonych kobiet, podglądamy je, gdy zanurzają się w potokach pozostawionych na utraconej ziemi. Towarzyszymy też mężczyznom, którzy głęboki lej wspomnień zalewają księżycówką, a przemoc doznaną przez siebie powtarzają, zadając ją innym. Zapisane w wierszach łemkowskie opowieści zostają uzupełnione wykonanymi na ziemiach pogranicza fotografiami autorki, dla której beskidzki krajobraz wciąż jest naznaczony rodzinną raną i traumą.

Książka ta, nigdy przeze mnie w żaden sposób, w żadnej postaci nie zamierzona i nie planowana, zalęgła się całkiem nagle i niespodziewanie z minuty na minutę, po mej osiemdziesiątce, około trzech lat temu. Jej natura, istnienie, ważność uświadomiły mi się też nagle, kiedy było tego już kilkanaście stron i też jakby samorzutnie wyłoniły się zasady kompozycji, od tej pory działające już niemalże poza moją kontrolą. Mniej więcej czwarty rok dzieje się to automatycznie; te składniki powstają same z siebie, bez żadnego planu i porządku; czasami jeden, kilka lub kilkanaście np. w ciągu dnia lub nocy, najczęściej zaś o poranku. Robert Stiller

To niezwkle radosna chwila, kiedy można powitać nowy poetycki talent, szczególnie jeśli debiutuje ktoś tak młody. Dlaczego więc taki tytuł: "Debiut przed debiutem" ? Nie chodzi o asekurację. Tytuł taki to po prostu zachęta do namysłu dla samej Poetki i dla jej czytelników w jakim stopniu ta poezja jest dokonaniem, a w jakim obietnicą.

Bogdan Jaremin – ur. w 1942, mieszkaniec Gdyni. Poeta, lekarz, naukowiec, podróżnik. Uciekinier ze Lwowa, dzieciństwo spędził w Bieszczadach. Studia medyczne w Gdańsku i Paryżu. Pracował m.in. w Iraku, Senegalu, na statkach. Emerytowany profesor, były dyrektor IMMiT w Gdyni, redaktor czasopisma „International Maritime Health”. Założyciel towarzystw naukowych IMHA/Antverp i PTMMTiP/Gdynia. Debiut w „Literach” w Gdańsku. Autor zbiorów: Śmiech w czarnej chuście (1996), Stare wnętrze lata, Miłość do późnych rokitników, Anioły żywiołów (1999), Wiersze z ciemnego światła (2001), Bez znużenia (2003), Notatki z milczenia (2005), Czarna skrzynka wiersza (2009), Ulotne rzemiosła (2010), Stroiciel mowy (2011), Treny lipca (2013), Tam i tu (2013), Pracownia czasu (2015), My, chmury (2018), Zapach porcelany (2019), Egotyki i niewiersze (2020), Słowa i liczby (2020), Rzeczy z-myślenia (2021). Obecny w antologiach: Między słowem i światłem (2006), Modlitewnik poetycki (2017), na łamach czasopism i PR. Członek SPP. Kandydat do nagród: im. ks. Jana Twardowskiego (2013), Orfeusza (2013, 2021), im. Władysława Broniewskiego (2019), Pomorskiej; Literackiej Książki Roku (2020). reporterzy wojenni my, reporterzy wojen, wieczorem zostawiamy kłamstwo po bezpiecznej stronie ciągniemy jak ćmy do światła eksplozji patrzymy jak kołysze się lampa nieba nad czerwonym śniegiem, przy barze wymieniamy niepewne śmiech i żarty z entuzjastą ochotnikiem Johnem Walkerem dopiero nocą, gdy nie możemy zasnąć dociera do nas świadomość, że wynajęto nas jako archeologów do zbadania osuwiska świata zeskrobujemy z obojętności piach i margle zabezpieczamy warstwa po warstwie wyschnięty płacz, skamieniały krzyk urwany uchwyt oddechu, odsłaniamy ślady kultury przestrzelonych czaszek kultury przydróżnych jamowych grobów kultury pisma supłów na przegubach rąk dociera do nas, że drżenie serca to wybuch nie pochodzi z głębi, jest bliżej, leży tuż pod powierzchnią dłoni, skóry, słów boimy się, że przeoczyliśmy ciszę życia