Anatomia Strachu. Strach, Lęk I Ich Oblicza We Współczesnej Kulturze

AFROBIOGRAFIA jest książką o wielu wątkach. To obraz egzotycznej kultury widzianej moimi oczami, artysty, emigranta z wyboru, który postanowił na kilka lat zamieszkać wraz z rodziną na równiku po to, by zbudować tam schronisko dla bezdomnych. Są w niej portrety pięknych i dzielnych ludzi z godnością stawiających czoło biedzie i niesprawiedliwości, oraz opis naszej codzienności. Czasem niebezpiecznej, czasem zabawnej. Pełnej wyzwań wynikających z braku dóbr, do których przywykliśmy w Europie i zmagań z poczuciem osamotnienia będącym rezultatem życia na zapadłej prowincji na pograniczu Ugandy, Konga i Sudanu. Jest w niej również refleksja nad kondycją własną i kondycją kultury, w której ukształtował się mój światopogląd - dumnego Europejczyka.

Ale nade wszystko Afrobiografia jest dowodem na to, że warto wierzyć i działać na rzecz słabych i potrzebujących, gdyż to staje się źródłem satysfakcji, radości i duchowego bogactwa dla obdarowanych, i dla darczyńców.

Książka Aktualne wyzwania w ochronie dziedzictwa kulturowego i naturalnego stanowi zbiór czterdziestu jeden artykułów naukowych autorstwa polskich i zagranicznych badaczy problematyki ochrony dziedzictwa kulturowego. Podejmowane w nich rozważania charakteryzują się podejściem interdyscyplinarnym – w konstruktywny i nowatorski sposób czerpiącym między innymi z nauki prawa, administracji, architektury, konserwacji, archeologii, historii sztuki oraz zarządzania. W konsekwencji takiego założenia niniejsze opracowanie stanowi swoistą platformę wymiany poglądów między teoretykami oraz praktykami w rozmaity sposób stykającymi się w swojej działalności zawodowej z materią ochrony zabytków i opieki nad nimi. „W trakcie niemal trzydziestu lat pracy w służbach konserwatorskich, w tym przez dziesięć lat na stanowisku małopolskiego wojewódzkiego konserwatora zabytków w Krakowie, a następnie, również przez dziesięć lat, jako konserwator zabytkowych budynków Uniwersytetu Jagiellońskiego, wielokrotnie miałem okazję przekonać się, do jak istotnych zagadnień należą problemy prawne ochrony dóbr kultury. […] Publikacja zaprezentowanych artykułów, które wpisują się we współczesną myśl konserwatorską, jest zatem bardzo ważnym głosem w toczącej się dyskusji nad kształtem skutecznej ochrony zabytków i opieki nad nimi w Polsce”. Z recenzji dra hab. inż. arch. Andrzeja Gaczoła, prof. PK

„Tylko w bliskości rodzi się prawdziwa rozmowa ” – mówi Katarzyna Kubisiowska. Zadebiutowała w „Przekroju”, pisała w „Filmie”, „Rzeczpospolitej”, „Gazecie Wyborczej”. Do rozmów zaprasza kluczowe postaci polskiej kultury. Jej rozmówcy zgodnie twierdzą, że potrafi budować bezpieczną atmosferę, stawiać nieszablonowe pytania, drążyć tematy, o których wcześniej nigdy z nikim nie rozmawiali. Z Katarzyną Nosowską o nadziei, z Agnieszką Holland o wspólnocie, z Ireną Santor o pasji – to tylko niektóre z rozmów o tym, co najważniejsze. Inspirujące, mądre, skłaniające do refleksji – bliskie spotkania, z których każde może na zawsze odmienić nasze spojrzenie na świat. Katarzyna Kubisiowska – dziennikarka „Tygodnika Powszechnego”. Absolwentka filmoznawstwa UJ. Współautorka Panoramy kina najnowszego 1980–1995. Leksykonu oraz Lektur na ekranie, czyli małego leksykonu adaptacji filmowych. Autorka książek Rak po polsku, biografii Jerzego Pilcha Pilch w sensie ścisłym, biografii Danuty Szaflarskiej Grać, aby żyć i wywiadu rzeki z Wojciechem Mannem Głos.

Tematem przewodnim książki jest współczesna cywilizacja Japonii, czasy w których doszło do zmiany starych struktur i budowy nowych. Główny nurt rozważań ma charakter politologiczny i dotyczy władzy, państwa i polityki, to znaczy zdobywania i sprawowania rządów, organizacji społeczeństwa, tworzenia nowego prawa, partii politycznych, kształtowania relacji międzyklasowych i międzynarodowych. W zakres analizy wchodzą również konflikty i wojny, przemiany gospodarcze oraz finansowe.
Jest to swego rodzaju kompendium wiedzy, sylabus złożony z nazw kluczowych, program dla uczących się, a następnie podejmujących bardziej szczegółowe badania wybranych zagadnień.
Mikołaj Melanowicz – emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Komitetu Nauk Orientalistycznych PAN, honorowy członek EAJS (Europejskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych) oraz Polskiego Stowarzyszenia Badań Japonistycznych (PSBJ). Autor wielu publikacji na temat literatury i kultury japońskiej. Opublikował między innymi:Japoński dramat telewizyjny: Mukoda Kuniko, Yamada Taiichi i taiga dorama (2009),Literatura japońska, 3 tomy (1994, 1996),Formy w literaturze japońskiej (2003),Japońskie narracje. Studia o pisarzach współczesnych (2004)Historia literatury japońskiej (2012).Jest ponadto autorem wielu przekładów literatury japońskiej, w tym takich autorów jak: Akutagawa Ryunosuke, Natsume Soseki, Tanizaki Jun’ichiro, Kawabata Yasunari, Ibuse Masuji, Abe Kobo, Oe Kenzaburo, Dazai Osamu czy Komatsu Sakyo.

"(...) Całość tworzy niezwykle interesujące zaproszenie do debaty nad jakością współczesności, racjonalnością realizowanych projektów społecznych oraz miejscem człowieka w świecie, w którym zbyt często Rozum i Wolność odstawia się do kąta. Jest to zbiór esejów dla każdego próbującego poznać społeczno-kulturowe uwarunkowania dzisiejszej polskiej i europejskiej rzeczywistości. W szczególności zaś dla adeptów szeroko rozumianej humanistyki – osób zainteresowanych filozofią, socjologią, politologią czy kulturoznawstwem." (Piotr Żuk)

O awangardowym podejściu Redaktorów tomu do kwestii dziedzictwa świadczy podjęcie próby pokazania go w momencie skomplikowanych przemian, w siatce napięć i relacji ledwo uchwytnych, kształtujących je i odkształcających. Docenić należy przyjęcie współczesnego szerokiego rozumienia dziedzictwa, na które składają się dziedzictwo materialne, niematerialne i naturalne. Niniejszy tom pozytywnie wyróżnia założenie, iż nie można analizować zjawisk dziedzictwa bez szerokiego kontekstu badawczego i bez oparcia w metodologii różnych dyscyplin. Ważną kategorią badawczą jest pograniczność wraz z płynnością pograniczy, obok bezpieczeństwa kulturowego, turystyki kulturowej historycznej, archeologicznej, kulinarnej oraz eventowej. W optyce heritologa pozostawać muszą również mechanizmy konstruowania świadomości historycznej, kwestie tożsamości europejskiej, narodowej, regionalnej, lokalnej czy wieloaspektowość procesów rewitalizacji i reinterpretacji dziedzictwa, ze szczególnym wyczuleniem na polityki kulturalne (od lokalnych instytucji i włodarzy po Unię Europejską i UNESCO), które należy postrzegać jako metody zarządzania pamięcią.

Twórcy tomu odważnie przypominają rzecz niepopularną – że dziedzictwo też przysparza cierpień. Zgodnie z koncepcją UNESCO należy promować różnorodność kulturową, skupiając się na tym, co jednoczy, buduje pokój, daje przestrzeń porozumienia – Redaktorzy we Wstępie ujęli to inaczej: dziedzictwo wszak „budzi często uczucie rozdarcia, ponieważ jest bolesne, wywołuje emocje i reakcje wstydu, upokorzenia, goryczy i rozdrażnienia”. Jest też druga strona medalu: dziedzictwo bywa przedmiotem działań negatywnych i wówczas – mówiąc metaforycznie – niejako „cierpi”: „dziedzictwo kulturowe, wciągane w skomplikowane procesy historyczne i społeczno-polityczne, podlegające również mitologizacji i ideologizacji ze strony rozmaitych organizacji, formalnych i nieformalnych grup lub indywidualności, wyrywane jest często z kontekstu i dzielone między nowych interesariuszy”.
Z recenzji dr hab. Katarzyny Smyk, prof. UMSC