Bariery w otoczeniu osób z niepełnosprawnościami. Zagadnienia wybrane

W niniejszym numerze czasopisma „Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych” (1/2015, tom 20) zebrane i zaprezentowane zostały teksty podejmujące i uszczegóławiające jego temat przewodni – "Osoba niepełnosprawna w środowisku lokalnym i instytucjonalnym".

Środowisko lokalne jest naturalnym obszarem funkcjonowania osób z niepełnosprawnością i ich rodzin. Zachodzą w nim znaczące interakcje między ważnymi aktorami życia rodzinnego, sąsiedzkiego i towarzyskiego, w szkole, w miejscu pracy, w instytucjach.

Przez lata zmieniało się społeczne postrzeganie osób z niepełnosprawnością. Dziś mamy świadomość, że niepełnosprawność może dotyczyć każdego z nas. Jednak nie każdy rodzaj niepełnosprawności spotyka się z pozytywnymi postawami wobec osób jej doświadczających. Niepełnosprawność intelektualna, zaburzenia psychiczne, znaczna widoczna niepełnosprawność wciąż wywołują niepożądane reakcje innych osób.

Normalizacja życia osób z niepełnosprawnością jest procesem powolnym i napotykającym wiele barier. Dlatego rolą środowisk naukowych, instytucjonalnych i społecznych jest badanie tych mechanizmów i wdrażanie odpowiednich rozwiązań.

W numerze zamieszczono artykuły badaczy, praktyków, rzeczników osób z niepełnosprawnościami, którzy prezentują własne koncepcje, wyniki badań środowisk lokalnych, instytucjonalnych i rodzinnych oraz przykłady dobrych praktyk.

(z "Wprowadzenia")

Czy myślące maszyny pojawią się w nieodległej przyszłości? A może już są wśród nas? Czy sztuczna inteligencja stanie się naszym sprzymierzeńcem, czy będzie stanowiła zagrożenie dla ludzkości? Czy powierzymy jej zarządzanie ważnymi sferami naszego życia? Czy myślącej maszynie przysługują prawa obywatelskie? Czy może odczuwać emocje? Czy przewyższy nas sprawnością myślenia?

A ty, co sądzisz o myślących maszynach?

Na pytanie zawarte w tytule tej książki odpowiedziało prawie 200 osób – wybitni psychologowie, filozofowie, fizycy, antropolodzy, eksperci w zakresie technologii, artyści. Ich wypowiedzi, uwzględniające perspektywy wielu dziedzin nauki, rozmaite punkty widzenia, akcentujące najróżniejsze aspekty tego problemu, często przewrotne i zaskakujące, składają się na barwną wizję wspólnej przyszłości ludzi i maszyn.

Autor analizuje kierunki i zakres oddziaływania nowych mediów na poszczególne wymiary aktywności obywatelskiej. Udowadnia, że istnieją w tym obszarze zmiany zarówno ilościowe, jak i jakościowe. Wskazuje, że proces rozwoju i upowszechniania nowych mediów skutkuje aktywną, innowacyjną adaptacją nowych technologii jako narzędzi aktywności obywatelskiej.

Druga część podręcznika Antropologia kulturowa, zatytułowana: ”Kultura obyczajowa początku XXI wieku” ukazuje proces zmian i ciągłości w kulturze w kontekście przeobrażeń obyczajowych. Punktem wyjścia rozważań jest kategoria ciała i cielesności, które różnie interpretowane tutaj ukazane są w aspekcie uwarunkowań w kulturze obyczajowej.

     W strukturze treści rozdziałów, co jest nowością, uwidacznia się podział związany z kategoriami kultury (kultura bytu, społeczna, duchowa). Rozdział pierwszy dotyczy głównie współczesnego kultu ciała, młodości, wzorów kobiet i mężczyzn, praktyk związanych z higieną i troską o urodę, dotyczące mody, ubioru i zdobienia ciała. Rozdział drugi dotyczy obyczajowości związanej z zagadnieniami bytowymi, m.in. potrzeba schronienia, bezdomności i emigracji zarobkowej, odżywiania i obyczajowości kształtowanej przez supermarkety. Rozdział trzeci dotyczy obyczajowości związanej z zaspokojeniem wartości witalnych: zdrowia i seksu. Porusza m.in. problem otyłości i anoreksji, różnorodnych zachowań seksualnych, problem trzeciej płci i homoseksualizmu.

     Rozdział czwarty traktuje o reliktach obyczajowych, związanych np. z rekreacją, formami życia społeczno-rodzinnego i towarzyskiego. Jest tu mowa o targach i jarmarkach, turniejach rycerskich, zwyczajach łowieckich, Ochotniczej Straży Pożarnej, a także o domowych formach życia towarzyskiego, o reliktach kultury szlacheckiej i żydowskiej. Rozdział piąty traktuje o obyczajowości religijno-świeckiej typu renesansu egzorcyzmów i pielgrzymek oraz nowych zjawisk dotyczących pochówku ludzi i zwierząt oraz zmian występujących w religijności wiernych i w życiu instytucji Kościoła.

     Rozdział szósty dotyczy obyczajowości młodego pokolenia. Są to zarówno zachowania patologiczne jak i godne uznania.

     Rozdział siódmy dotyczy obyczajowości życia artystycznego, naukowego i politycznego. Całość kończą rozważania dotyczące globalnego charakteru ponowoczesnej obyczajowości kreowanej przez media.

Monografia jest przeznaczona dla osób, które zajmują się naukowo i zawodowo edukacją w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia w pracy. W pierwszym rozdziale zaprezentowano programy kształcenia na uczelniach wyższych, na kierunkach inżynieria bezpieczeństwa pracy oraz bez-pieczeństwo i higiena pracy, a także propozycje kształcenia na kierunku ergonomia. W dwóch następnych rozdziałach omówiono wyniki badań polegających na analizie i ocenie skuteczności szkoleń z zakresu bezpieczeństwa pracy: w rozdziale drugim przedstawiono analizę ich jakości, a w rozdziale trzecim – wyniki analizy skuteczności wprowadzenia do treści szkoleń wstępnych i instruktażu stanowiskowego elementów ergonomii układu człowiek–komputer. Rozdział czwarty zawiera przemyślenia na temat dydaktycznych problemów edukacji w zakresie bezpie-czeństwa i higieny pracy w ramach kształcenia zawodowego w Polsce. Problemy te przedsta-wiono na przykładzie podstawy programowej kształcenia w kilku zawodach. W rozdziale pią-tym scharakteryzowano zawód specjalisty ds. bezpieczeństwa i higieny pracy. Szósty rozdział zawiera wyniki przeprowadzonych przez autora badań, których celem było ustalenie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego uczniów klas IV–VI na skutek noszenia plecaków z wyposa-żeniem szkolnym.

W niniejszej książce poruszono problematykę, której hasło przewodnie brzmi „Policja bliżej ludzi”. Na tę kwestię autorzy spoglądają z perspektywy trzech filarów uspołecznienia Policji: przywracania posterunków, współpracy dzielnicowych ze społecznościami lokalnymi oraz z perspektywy oceny funkcjonowania Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa przez jej użytkowników.
Niniejsza książka kierowana jest do funkcjonariuszy Policji, użytkowników Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa, do społeczności lokalnych,
prowadzących dialog z Policją oraz do podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i porządek publiczny, do studentów kierunku bezpieczeństwo
wewnętrzne i narodowe oraz do wszystkich, którzy interesują się problematyką bezpieczeństwa