Cyrulik Sewilski

Historie, opowiadające przeżycia, związane z pracą jako opiekunka nad osobami w różnym wieku i w różnych warunkach. Autorka zmuszona sytuacją życiową, szukająca pracy wszędzie, gdzie się dało, by zdobyć środki na życie, trafiła do domu opieki nad dziećmi w charakterze pokojowej, czyli pani od sprzątania. Praca podobna do tej, jaką wykonują salowe w szpitalach – czyli ciężka, niewdzięczna i nigdy się nie kończąca. Potem trafia jej się opieka nad osobami starszymi i chorymi.
We wszystkich wypadkach piętnuje nieludzkie traktowanie upośledzonych i chorych ludzi. Dziwi się znieczulicy i nie może przejść obojętnie obok nieszczęścia każdego z nich. Wiadomo, że ludzie chorzy czy upośledzeni są trudnymi w kontaktach, ale autorka niniejszego woluminu cierpiąc własne niedogodności fizyczne i miewając nader rozliczne chwile zwątpienia, nie podawała się, walczyła o zachowanie posady, angażując się też za każdym razem emocjonalnie w pomoc potrzebującym.
Opisy są tu bardzo realistyczne. Niejednemu czytelnikowi urośnie w gardle twarda gula niechęci lub współczucia, ale dobrze, że powstała ta książka. Jest niewielka objętościowo, ale podejmuje temat, który dotyka prawie każdego z nas. Borykamy się z niedołężnością naszych bliskich i czasami tak bardzo odsuwamy od siebie ten obowiązek zwyczajnie bycia w pobliżu takiej osoby. Tu możemy dowiedzieć się, jak to jest odbierane przez te wyrzucone na margines społeczny osoby potrzebujące i przez postronne, nie związane z nimi więzami rodzinnymi opiekunki, zarabiające w ten sposób na życie.

‘Dziewica Orleańska’ – dramat wierszem Friedricha Schillera wydany po raz pierwszy w 1801 roku, oryginał w języku niemieckim. Opowiada on o losach Joanny d’Arc. Na podstawie tego dramatu powstała opera „Joanna d’Arc” (muzyka: Giuseppe Verdi, libretto: Temistocle Solera, prapremiera 1845) oraz „Dziewica Orleańska” (muzyka i libretto: Piotr Czajkowski, prapremiera 1891).

Seks i wymuszenia, prowincjonalny "miś" w agencjach towarzyskich stolicy, kobieta sukcesu w rękach mafii, niewolnik senator, kariera po małżeńskim trupie i odzyskiwanie uczuć.

Krwawa chmura przynosi odpowiedź na pytanie, skąd się wzięli w wojskach bolszewickich Chińczycy. Główny bohater po po-pełnieniu wielu zbrodni znajduje w końcu bezpieczne schronienie w Moskwie, gdzie po wybuchu rewolucji wstępuje w szeregi krasnoarmiejców. Bierze udział w wielu wydarzeniach, m.in. burzeniu pomników, paradzie z okazji 1 maja, w akcjach na różnych frontach, a także w ekspedycjach po zboże na rosyjską wieś, w trakcie których dochodzi do aktów niesłychanego bestialstwa, morderstw, gwałtów, a nawet znęcania się nad dziećmi. Główny bohater, jak wielu z jego towarzyszy, nie walczy z pobudek ideowych, lecz zachłystuje się niespodziewaną swobodą i możliwością bezkarnego popełniania okrucieństw.

Tłumaczenia PROMETEUSZA SKOWANEGO na śląski! Książka otwiera serię tłumaczeń klasyki literatury światowej na śląski, wydawanej pod patronatem Stowarzyszenia Osób narodowości Śląskiej w ramach CANON SILESIAE. Tłumaczenia z greki dokonał klasycysta prof. Zbigniew Kadłubek. Prometeusz, to ten który niósł światło ludzkości. Ta książka ma także otwierać pewna drogę i pokazywać że na śląski da się tłumaczyć nawet dzieła tak wielkie i tak historycznie odległe. Słowo wstępne: Aleksandra Kunce.

Trwające procesy beatyfikacyjne Sług Bożych – ofiar nazizmu i komunizmu z terenu dawnej diecezji warmińskiej, stanowią odpowiedź na wezwanie św. Jana Pawła II zawarte w liście apostolskim „Tertio millenio adveniente”, przygotowującym jubileusz roku 2000. Podjęte w Archidiecezji Warmińskiej prace przygotowawcze do dwóch procesów beatyfikacyjnych dotyczących ofiar nazizmu hitlerowskiego oraz ofiar komunizmu, umożliwiły oficjalne ich rozpoczęcie podczas uroczystej sesji publicznej w dniu 15 września 2007 r. w bazylice współkatedralnej św. Jakuba w Olsztynie. Przewodniczył jej arcybiskup Wojciech Ziemba, Metropolita Warmiński. Podczas
sesji został zaprzysiężony trybunał. Przysięgę złożyli także postulator generalny i wicepostulatorzy. Postulatorem w obu procesach
został ustanowiony ks. Janusz Ostrowski, natomiast wicepostulatorami: s. Józefa Krause CSC, s. Magdalena Krebs CSC, s. Miriam Zając CSE , ks. Lothar Schlegel, ks. André Schmeier i ks. Ludwik Fąs
SVD. Dla obu procesów ustanowiono dwa oddzielne trybunały, lecz w tym samym składzie: ks. Lucjan Świto – delegat biskupa, ks. Tadeusz Marcinkowski – promotor sprawiedliwości. Notariuszem aktuariuszem
została s. Brigitta Neumann CSC, natomiast notariuszami adiunktami: s. Łucja Jaworska CSC, s. Edith Elisabeth Bremer CSSE, s. Gabriela Iwuć CSSE, br. Grzegorz Kendik SVD. W procesie ofiar komunizmu powołano komisję teologiczną oraz komisję historyczną.