Historia literatury hiszpańskiej

Apologia kobiecego ducha. Sibilla Aleramo i jej związki z polską kulturą literacką pierwszej połowy XX wieku to opowieść o kobietach piszących: prozatorkach i poetkach, tłumaczkach i dziennikarkach. O książkach z kobietami w tytule (Kobieta, Dom kobiet) i ich recepcji, głównie wśród kobiet. O kobietach w twórczości kobiet i o kreatywności kobiet w ogóle. O poszukiwaniu oryginalnej literackiej formy dla kobiecego głosu i doświadczenia. O jednostkowym przeżywaniu kobiecości i konfrontacji ze społecznymi ograniczeniami wynikającymi z płci. O intelektualnych relacjach między kobietami i kobiecej przyjaźni. O siostrzeństwie i kobiecym geniuszu.

Centralną postacią tej opowieści jest Sibilla Aleramo (właśc. Rina Faccio, 1876-1960), włoska pisarka, poetka, dziennikarka, aktywistka i feministka. Zaś punktami wyjścia zawartych w monografii rozważań – dwa przekłady związane z osobą Aleramo w polskim kontekście: tłumaczenie jej debiutanckiej książki, Una donna (1906), na język polski, autorstwa Stanisławy (Soavy) Gallone, oraz niebezpośrednia translacja dramatu Dom kobiet Zofii Nałkowskiej (1930) na język włoski, dokonana przez samą Sibillę. Korzystając z metod współczesnego przekładoznawstwa i komparatystyki, traktując historię przekładu jako klucz do badania historii kultury, Anita Kłos przedstawia recepcję twórczości Sibilli Aleramo w Polsce oraz przekładowy dorobek włoskiej pisarki. Przy okazji prezentuje ciekawy, a mało znany wycinek historii literatury i rekonstruuje sieć powiązań między polskimi i włoskimi intelektualistkami w pierwszej połowie XX wieku.

Szczegółowe i obszerne streszczenie, dokładna analiza, charakterystyka bohaterów (Wertera, Lotty, Wilhelma, Henryka), ważne pojęcia niezbędne przy omawianiu lektury (werteryzm, egotyzm, powieść epistolarna, Weltschmertz, sakralizacja), przykładowe zagadnienia, model wypracowania maturalnego, testy sprawdzające z kluczem, krzyżówki. Doskonała pomoc w przygotowaniu do lekcji, testów sprawdzających, prac klasowych i matury.

Analizując twórczość Petera Taylora (1919-1994), autorka podejmuje w książce temat współczesnej kobiecości amerykańskiego Południa jako praktyki performatywnej. Wychodząc z założenia, że kobiecość ta zasadza się na modelu "Idealnej Opiekunki" kultury Południa, oraz że ten ostatni jest "regionalnie nacechowanym" rozwinięciem XIX-wiecznego ideału Prawdziwej Kobiecości, ukazuje, jak model ów wpływał i nadal wpływa na trzy analizowane grupy kobiet Południa: białe mężatki z klasy uprzywilejowanej, białe kobiety niezamężne oraz kobiety czarne. Książka jest próbą zademonstrowania, iż koncepcja "Idealnej Opiekunki", którą krytyka genderowa swojego czasu uznała za opresyjny model kobiecości, może być również postrzegana jako specyficznie twórczy sposób radzenia sobie z ograniczeniami narzucanymi kobietom Południa przez kulturę, którą przychodzi im się "opiekować". Tak rozumiana koncepcja "Idealnej Opiekunki" kultury Południa, a z nią idea Prawdziwej Kobiecości, z której koncepcja owa się wywodzi, staje się sposobem także na przetworzenie pojęcia amerykańskiego Południa jako kontekstu "(nie)wolnego" od tradycyjnie rozumianych podziałów kulturowych.

Wydanie z opracowaniem.

Makbet jest jednym z najodważniejszych rycerzy szkockiego króla Dunkana, jego zaufanym doradcą i przyjacielem. Jego kariera sięga szczytu - ma majątek, cieszy się poważaniem wśród rycerstwa, miłością wiernej żony, jest bohaterem. Wydaje się, że nic nie zburzy jego szczęścia. Tymczasem jedno spotkanie z tajemniczymi czarownicami oraz ich przepowiednie zmienią życie tego człowieka. Z jego powodu Szkocja pogrąży się w bratobójczej wojnie...

Szczegółowe i obszerne streszczenie, dokładna analiza, charakterystyka bohaterów, ważne pojęcia niezbędne przy omawianiu lektury, przykładowe zagadnienia, testy sprawdzające z kluczem, krzyżówki. Przejrzysty układ, wygodny format. Doskonała pomoc w przygotowaniu do lekcji, testów sprawdzających, prac klasowych i matury. Konsultacja merytoryczna z nauczycielami języka polskiego z wieloletnim doświadczeniem zawodowym.

August Strindberg, jedna z najważniejszych postaci europejskiego modernizmu, pisarz, który – zgodnie z określeniem Jana Błońskiego – „podważył fundament dramatu, ale możliwości sceny rozszerzył niemal ad infinitum”, znany jest w Polsce niemal wyłącznie jako twórca teatralny. Dramaturgia to jednak tylko niewielki ułamek dzieła szwedzkiego pisarza. Po roku 1892 Strindberg porzuca na kilka lat działalność literacką i zaczyna zajmować się eksperymentami chemicznymi
i alchemicznymi oraz badaniami z zakresu fizyki, optyki, astronomii, biologii, meteorologii, geologii i lingwistyki. Krystalizuje się wtedy nowy, inspirowany pismami Swedenborga, Linneusza, Goethego i dziewiętnastowiecznych alchemików i okultystów, światopogląd pisarza. „Metoda” naukowa Strindberga oparta jest na nieustannym poszukiwaniu podobieństw i analogii, odrzuca on przy tym paradygmat pozytywistyczny i wszelki podział na specjalizacje naukowe, próbując opisać całość stworzenia w kategoriach religijnych.