Historia pewnej prowokacji

Prezentowany zbiór tekstów obejmuje felietony publikowane w 2012 roku na łamach tygodnika Nasza Polska. Dotyczą aktualnych problemów narodu i państwa polskiego: politycznych, społecznych, światopoglądowych.

Człowiek do wszystkiego. Rozwiązania największych tajemnic świata. Marek Piotr Gaszyński – polski dziennikarz i prezenter muzyczny, autor tekstów ponad 150 piosenek oraz autor książek o tematyce muzycznej. Znawca historii polskiej muzyki rozrywkowej. Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Warszawskiego.

Pragnę polecić zbiór szkiców nie tylko działaczom i politykom lewicy - którym podsunąć mogą one szereg konkretnych wniosków i rozwiązań - ale tym wszystkim, którzy nie godząc się z obecnym biegiem spraw publicznych w naszym kraju, w obozie lewicy upatrują siłę zdolną wyprowadzić Polskę na drogę trwałego i pomyślnego rozwoju.

Pierwsza dekada członkostwa Polski w UE skłoniła autorów książki do podjęcia próby identyfikacji oraz oceny wybranych ekonomicznych i społecznych zmian, jakie dokonały się w naszym kraju.
Oszacowanie tzw. czystego efektu unijnego i uchwycenie skali jego wpływu na poszczególne segmenty polskiej gospodarki nie zawsze były możliwe, ponieważ oddziałuje na nią zbyt wiele czynników zarówno o charakterze wewnętrznym, jak i zewnętrznym.
Dlatego też Autorzy książki dokonali wyboru obszarów analizy, skupiając się przede wszystkim na "mierzalnych" efektach członkostwa Polski w UE.

Chcecie, żeby w Polsce żyło się fajnie? Wszystkim – albo prawie? Potrzeba niewiele. Ochrony zdrowia – solidnie finansowanej, postawionej z głowy na nogi, powszechnie dostępnej. Szkoły – coś jak w Finlandii, tylko nad Wisłą. Autobusu w każdej gminie, publicznego, w rozsądnych godzinach. A poza tym odnawialnej energii, zielonego transportu w miastach, świadomej konsumpcji i śmiałych inwestycji. A, jeszcze związki zawodowe i powszechne oskładkowanie każdej pracy, żebyśmy na starość nie umarli z głodu.
Koncert życzeń? Że nas niby nie stać? Że takie numery to może w Skandynawii? Moi rozmówcy mówią jak jest – w dziedzinach, o których wiedzą niemal wszystko. Dowodzą, że usługi publiczne i polityka przemysłowa to żaden luksus, tylko warunek konieczny, żeby dało się tu nie tylko że fajnie, ale w ogóle – żyć. By przetrwała w Polsce cywilizacja, demokracja, żeby dobrobyt nie był zawiedzioną utopią sprzed lat.
Łatwo nie będzie, ale bez tego ani rusz. A po przeczytaniu, zabierzmy się do roboty. Wybierzmy sensownych polityków, zróbmy ruchy społeczne, zawalczmy. Fajny kraj sam się nie zrobi.

ALERGIA NA ABSURD

Zebrane tu teksty są efektem moich spontanicznych reakcji na absurdy otaczającej nas rzeczywistości. Absurdy gospodarcze, społeczne, polityczne, a nawet sportowe. Nie ma tu jakiejś wyrafinowanej ideologii. Absurd nie ma barw partyjnych ani aksjologicznej proweniencji. Głupota jest transcendentna, wymykająca się zwykłemu ludzkiemu poznaniu. Świat zwierząt jest logiczny i uporządkowany. Świat homo sapiens jest wewnętrznie sprzeczny i zwariowany, często wręcz debilny.

Dlaczego rządzą nami także idioci i nieudacznicy, których sami wybraliśmy? Dlaczego grożą mi 3 lata więzienia za próbę wyrzucenia z własnego mieszkania kobiety, której wygasła umowa najmu, a i tak nie płaciła? Dlaczego od kilkudziesięciu lat kolejne rządy mówią o elektrowni jądrowej, zamiast ją zbudować? Dlaczego 500 plus dostają rodzice multimilionerzy? Dlaczego zakazuje się handlu w niedzielę, skoro ktoś chce sprzedawać, a ktoś kupować?

W swoich felietonach nie staram się znaleźć odpowiedzi na te pytania. Nie wyleczę rzeczywistości z chronicznej choroby absurdu. Mogę tylko diagnozować problemy, cynicznie zwalczając głupotę. Czy ograniczę jej rozmiary? Nie. Bo nie ma w Polsce mody na liberalne, zdroworozsądkowe myślenie. Poklask zdobywają za to socjalne fanaberie realizowane za kasę, którą Polacy wypłacają sami sobie w postaci kolejnych projektów typu „plus”.

Życzę miłej lektury, a zwłaszcza wyciągnięcia wniosków.

Jerzy Wysocki


O AUTORZE

Jerzy Wysocki - absolwent filozofii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W latach 80. XX w. był działaczem opozycji demokratycznej i dziennikarzem prasy podziemnej (m.in. tygodnika „Wola”). Pracował jako reporter podczas strajków robotniczych. Był także sprawozdawcą obrad Okrągłego Stołu. Za działalność podziemną został odznaczony przez prezydenta Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).

W wolnej Polsce kojarzony z Forum Prawicy Demokratycznej i Kongresem Liberalno-Demokratycznym. Dziennikarz i publicysta tygodników: „Ład”, „Spotkania” i „Młoda Polska”. W latach 1990-1996 zastępca redaktora naczelnego dziennika „Życie Warszawy”, potem jeden z twórców i wydawca dziennika „Życie” oraz prezes Domu Wydawniczego „Wolne Słowo” i Agencji Reklamowej „Życie”. Od 2001 r. dyrektor generalny Business & Media Consulting, partner agencji AM Art-Media, ekspert w obszarze public relations.

Był amatorskim piłkarzem, nadal jest tenisistą, ale bez większych osiągnięć. Mieszka w Warszawie od 1962 r., czyli od urodzenia.