Instytucjonalna Resocjalizacja Nieletnich. Wyzwania I Perspektywy Rozwoju

„10.04.10 – Na Własne Oczy” to zbiór relacji operatorów, którzy 10 kwietnia 2010 r. byli w Smoleńsku. Wśród rozmówców jest m.in. Sławomir Wiśniewski, który był jedynym, naocznym
świadkiem katastrofy i który jako jedyny zrealizował zdjęcia na miejscu katastrofy. Fragmenty tych relacji zostały wykorzystane w filmie dokumentalnym „Smoleńsk 2010 – Na Własne Oczy”.

Fragment relacji Sławomira Wiśniewskiego:
„Wyłączyłem nagrywanie i trzymając kamerę w rękach, słyszę najpierw dziwny dźwięk «wyjącego» silnika. Patrzę i widzę, jak bardzo nisko leci jakiś samolot, potem zgrzyt, huk – jakby coś wybuchło – i widzę słup ognia. No i konsternacja. Jestem niekompletnie ubrany, a tuż obok coś się rozbiło. Już mam biec na miejsce zdarzenia, ale myślę sobie, że to jest rosyjskie lotnisko wojskowe, kurde, pójdę z kamerą, to mnie odstrzelą”.

Jacek K. Kruczkowski – operator filmowy, dokumentalista, autor i realizator filmów i programów telewizyjnych, m.in.: „Smoleńsk 2010 – Na Własne Oczy”, „Egzekutorka”, „Tajemnice Układu Warszawskiego – broń atomowa w PRL-u”.

W 1989 roku na oczach zdumionego świata zawalił się system komunistyczny. Od rozpoczęcia rokowań Okrągłego Stołu w Polsce w lutym, aż po rozstrzelanie Eleny i Nicolae Ceauşescu w grudniu – Europa Środkowa i Wschodnia przeszła przez burzliwy, choć wyjątkowo mało krwawy proces wyzwalania się spod reżimu komunistycznego (totalitarnego). Dziś, ponad 30 lat po tamtych wydarzeniach, wydaje się, iż perspektywa jest wystarczająco odległa, by bez emocji prowadzić badania porównawcze.
Główne wydarzenia omawiane i analizowane przez autorów książki działy się jesienią 1989 roku. Zbiorowymi aktorami tych wydarzeń były niewątpliwie narody wybijające się na niepodległość po 45 latach zniewolenia. Rozważania dotyczące każdego z omawianych państw zostały podzielone na trzy zasadnicze bloki – ostatnie lata komunizmu, bezpośredni proces upadku reżimu oraz efekty tego procesu z perspektywy 30 lat.
W literaturze przedmiotu można się spotkać z wieloma interpretacjami natury przemian 1989 roku oraz następujących później. Badacze zastanawiali się i spierali, ile było w tym elementów reformy, ile rewolucji, a ile jeszcze innych czynników ? globalizacji, wpływu zagranicy czy wymiany pokoleniowej. W jakim stopniu były to zmiany polityczne, w jakim gospodarcze, a w jakim społeczne. Wydaje się, że wydarzenia z 1989 roku były połączeniem wszystkich powyższych elementów, które różnie się rozkładały w zależności od lokalnych uwarunkowań.

Analiza polityczna dwóch publicystów tygodnika POLITYKA, prowadzona od 2007 roku po dzień dzisiejszy.
Jak doszło do tego, że schyłkowa, wydawałoby się, partia, z niedzisiejszym, przywódcą, formacja która sprawiała wrażenie kuriozalnej sekty, stała się mocarnym ugrupowaniem zmieniającym niemal wszystkie reguły państwa?
Książka to nie tylko wybór pisanych na bieżąco analiz politycznych, ale i niepublikowana wcześniej całościowa rekonstrukcja panującej w Polsce ideologii państwowej.

12 października 2008 roku w kościele parafialnym św. Antoniego w Sokółce doszło do niecodziennego wydarzenia, które wkrótce określono jako cud eucharystyczny. Krakowski dziennikarz, wiedziony niewytłumaczalnym impulsem, wyrusza na miejsce tego zdarzenia, by osobiście prześledzić fakty, porozmawiać z świadkami, a wreszcie odpowiedzieć na pytanie, co tak właściwie chciał nam przekazać sam Jezus Chrystus, sprawiając, że Jego obecne w konsekrowanej Hostii Ciało stało się dostępne dla naszych zmysłów. Zapraszamy czytelników do wyruszenia wraz z autorem w tę niezwykłą podróż, by z wielką mocą uzmysłowić sobie, że podczas każdej Mszy Świętej chleb zmienia się w Ciało Chrystusa, a wino w Jego Krew.

Książka Istnienie grać. Portret Ewy Wycichowskiej to przekrojowe i wnikliwe podsumowanie artystycznego dorobku ponadprzeciętnie utalentowanej tancerki-primabaleriny, a z czasem przekraczającej kolejne granice i odkrywającej nowe przestrzenie w tańcu współczesnym choreograf, autorki ponad 70 spektakli, realizowanych w Polsce i na świecie. Biografia to także pełna humoru, dygresji i bon motów opowieść „zza kulis”, ukazująca nieznane fakty z życia (scenicznego i całkiem prywatnego) świętującej w tym roku 50-lecie debiutu Profesor. Publikacja została zrealizowana we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach „Programu wydawniczego 2018”

Kilka dni temu – długa rozmowa z Januszem Majewskim. Opo­wiedziałem mu, że Różewicz mnie namawiał, żebym napisał jakąś pogodną, może plotkarską powieść, wykorzystał w niej poczucie humoru, trzeba dać czytelnikom trochę przyjemności. Janusz się zgodził ze mną, że mój wspaniały przyjaciel trochę upraszczał. Czytelnik jest wdzięczny autorowi nie tylko, kiedy się roześmieje. Także kiedy się wzruszy. Kiedy zaleje się łzami.

Król Stanisław August, w depresji (do której nieraz miał powo­dy), z ostrym bólem głowy, poprosił o łagodną muzykę. Trio grało przez godzinę, a król cały czas płakał (wiemy o tym z jego pa­miętników). Po godzinie żadnych bólów już nie odczuwał, nastrój się zmienił. „Muzyka mu pomogła” – twierdził Stanisław Mackie­wicz. Nie, nie muzyka. Płacz! Ulgę przyniosły łzy.

Popłaczmy sobie, czytelniku (i czytelniczko). Nie wstydźmy się. Zasłużyliśmy na słodycz łez. Warszawa 2018

Niezmiennie aktualne zapiski Józefa Hena cieszą się niesłabnącym od kilku dekad uznaniem czytelników. Ja, deprawator to kolejny diariusz autora. Publikacja zawiera spostrzeżenia i refleksje z bieżących wydarzeń lat 2016–2018.