Lingua Latina Medicinalis

Najistotniejsze zagadnienia z gramatyki łacińskiej przedstawione w atrakcyjnej formie ułatwiającej efektywną naukę, wytłumaczone w prosty, zrozumiały sposób. Z książki korzystać mogą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, traktując ją jako repetytorium gramatyczne. Jest ona cenną pomocą dla studentów uczęszczających na lektorat języka łacińskiego, maturzystów i samouków.

Nowe, zaktualizowane i uzupełnione wydanie kanonicznego podręcznika do gramatyki opisowej języka łacińskiego. Książka zapoznaje studentów między innymi z wiedzą dotyczącą istoty gramatyki opisowej łaciny, struktury łacińskiego systemu gramatycznego, jego złożoności i funkcjonalnego charakteru. Zawiera wykład gramatyki języka łacińskiego w zwięzłej, tabelarycznej formie. Materiał przedstawiony jest w sposób zwarty i klarowny, komentarz w języku polskim ułatwia przyswojenie materiału.
Książka składa się z trzech części:
wiadomości wstępne i nauka o głosce; nauka o wyrazie; nauka o zdaniu. Podręcznik przeznaczony jest dla uczniów liceów klasycznych, studentów wydziałów filologii klasycznej oraz neofilologii uniwersytetów, a także dla studentów pozostałych kierunków, na których obowiązuje lektorat języka łacińskiego

"Język łaciński dla prawników" jest podręcznikiem uniwersyteckim, używanym i sprawdzonym na wydziałach prawa już od dawna. Równomierne rozłożenie materiału oraz oszczędne, ale jasne i wyczerpujące objaśnienia powodują, że może on być użyty też w nauce samodzielnej. Ustępy łacińskie części pierwszej, zawierającej omówienie podstaw gramatyki łacińskiej, układają się w opowieść źródłową o życiu i dokonaniach Serwiusza Sulpicjusza Rufusa, prawnika rzymskiego współczesnego Cyceronowi. Uzupełniają ten wątek rzymskie paremie prawnicze. Część druga jest antologią rzymskich tekstów prawniczych opatrzonych uwagami i objaśnienieami. Otwiera ją fragment poematu Owidiusza, a zamyka pochwała prawa cywilnego w wypowiedzi Cycerona. Podręcznik był recenzowany pozytywnie w Polsce, Niemczech i we Włoszech.

Książka dr. Janusza Ryby stanowi ważny wkład w badania w wielu dziedzinach – od filologii klasycznej przez historię polskiej edukacji po studia nad przemianami ustrojowymi. Miejsce i rola języka łacińskiego w szkole średniej – główny przedmiot dociekań Autora – jest też bowiem swoistym markerem transformacji polskiego społeczeństwa. […] Nauczanie łaciny to zagadnienie kluczowe dla zachowania idei kształcenia w duchu wolności umysłu i szacunku dla kodu kulturowego, który od niemal trzech tysięcy lat łączy ludzi na całym świecie, zapewniając zarówno „długie trwanie”, jak i rozwój dzięki przyjmowaniu do tego kodu elementów z innych kultur. Książka dr. Ryby jest w tym kontekście istotna, ponieważ daje czytelnikom możliwość wejrzenia w historię „walki o łacinę” w polskiej edukacji od czasów po II wojnie światowej do roku 2004, kiedy to wprowadzono zniesione niedawno gimnazjum. Z recenzji prof. dr hab. Katarzyny Marciniak, UW Janusz Ryba – filolog klasyczny, doktor językoznawstwa. Wykładowca w Instytucie Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz nauczyciel języków klasycznych w I Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. Jest współautorem podręczników do nauczania języka łacińskiego Homo Romanus i Cognoscite, autorem programów nauczania, współpracownikiem Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, a także przewodniczącym Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Filologicznego. Zajmuje się przede wszystkim zagadnieniami związanymi z metodyką nauczania języków klasycznych oraz historią kształcenia klasycznego w polskiej oświacie.

Niezbędnik humanisty powstał z myślą o studentach różnych kierunków uniwersyteckich. Oprócz treści typowo humanistycznych: z dziedziny filozofii, historii, mitologii, filologii i religioznawstwa, znajdziesz tu teksty o roślinach, zwierzętach, o psychologii i fizjologii człowieka, o medycynie konwencjonalnej i nazywanej dziś naturalną, o farmacji – w myśl zasady, że prawdziwy humanista powinien kochać (nawet jeśli jeszcze sobie tej miłości nie uświadomił), znać przyrodę i być jej „czułym” opiekunem (jest przecież jej integralną częścią). Celem autorek jest nie tylko nauczanie łaciny, ale także zaspokojenie pragnień młodego człowieka, który chce być otwartym, tolerancyjnym obywatelem świata, świadomym dziedzictwa, które zawdzięcza swojej ojczyźnie i jej przynależności kulturowej.

(ze wstępu)


Książka, którą otrzymałem do recenzji jest połączeniem podręcznika do języka
łacińskiego z wielowątkową opowieścią o obecności tego języka i kultury antycznej w kulturze wysokiej i popularnej, języku nauki i języku potocznym. Takiej pozycji dotychczas na rynku nie było i, co można powiedzieć dopiero teraz po lekturze, z pewnością brakowało. Z całą pewnością chciałbym z tego podręcznika uczyć, czy osoby uczące się w szkołach czy studiujące na uczelniach.

prof. UMK dr hab. Rafał Toczko

Jakie czynniki umożliwiały rozwój pisma łacińskiego? Co to była minuskuła karolińska, kursywa gotycka czy bastarda? Jakie były rodzaje duktów pisarskich, techniki pisania i gesty pisarskie?
Wznowiony po ponad 25 latach klasyczny i wciąż niezbędny podręcznik z zakresu historii pisma łacińskiego autorstwa jednego z najwybitniejszych polskich historyków, Aleksandra Gieysztora, wyczerpująco odpowiada na wszystkie pytania związane z zagadnieniami paleograficznymi. Autor podaje wnikliwą i przekonywającą pisma łacińskiego w średniowieczu i różne okoliczności jego zmian.
Publikacja stanowi niezbędną pomoc przy opracowywaniu źródeł historycznych, analizie pisma dokumentów źródłowych, pokazuje także znaczenie pisma w procesach kulturowych i społecznych wieków średnich. Zawiera wiele rycin przedstawiających rodzaje omawianego pisma.