NATO

Przemiany demokratyczne w Polsce w 1989 roku i zburzenie muru berlińskiego oraz perspektywa zjednoczenia Niemiec ponownie postawiły sprawę statusu prawnego granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej na porządku dziennym. Z perspektywy 30 lat można stwierdzić, że Konferencja „2 + 4”, zawarty w jej wyniku Traktat „2 + 4” oraz podpisany 14 listopada 1990 r. bilateralny Traktat o potwierdzeniu granicy polsko-niemieckiej miały fundamentalne znaczenie dla nowej „architektury politycznej” Europy, a dla Polski znaczenie egzystencjalne.

W trzydziestą rocznicę podpisania Traktatu o potwierdzeniu granicy polsko-niemieckiej, 14 listopada 2020 r., Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy’ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego wraz z Katedrą Prawa Międzynarodowego i Prawa UE Kolegium Prawa Akademii Leona Koźmińskiego zorganizowały konferencję, której zadaniem było przypomnienie ówczesnych wydarzeń, przebiegu negocjacji oraz ich uwarunkowań politycznych i prawnych.

Niniejsza książka odwołuje się do tej konferencji, a zamieszczone w niej rozdziały są autorstwa świadków i uczestników ówczesnych wydarzeń: szefa polskiego zespołu negocjacyjnego profesora Jerzego Sułka oraz członków tego zespołu profesorów Jana Barcza oraz Jerzego Kranza. Wśród autorów jest również historyk młodszego pokolenia, profesor Krzysztof Ruchniewicz, zajmujący się najnowszą historią stosunków polsko-niemieckich.

W pracy podjęty został problem uczestnictwa regionów subpaństwowych w stosunkach międzynarodowych na przykładzie regionów Federacji Rosyjskiej. Autor na podstawie własnych badań i literatury przedmiotu przeanalizował problemy ważkie, w odniesieniu do wielu wątków nieznane polskiemu odbiorcy.
Autor monografii, doktor Maciej Raś jest uznanym w środowisku politologów badaczem podejmującym kwestie związane z problemami roli państw obszaru poradzieckiego, w tym Federacji Rosyjskiej, w środowisku międzynarodowym.
Autor wychodząc z założenia o zależności relacji zewnętrznych i wewnętrznych państwa podkreśla w swojej monografii znaczenie kwestii wpływu potencjału politycznego, społeczno-kulturowego, gospodarczego podmiotów na ich aktywność międzynarodową. Sięga po wiedzę z zakresu systemów politycznych, etnopolityki, podkreśla znaczenie polityzacji gospodarki, wszystko to po to, by uzasadnić złożoność analizowanych problemów i uzmysłowić czytelnikowi ich wielostronne skutki. Tym samym wskazuje na potrzebę stałego poszerzania płaszczyzny badań nie tylko o wielość nagromadzonej wiedzy, ale i konieczności zastosowania do tej analizy różnorodnych metod badawczych, niejednokrotnie wychodzących poza przyjęty zasób danej dyscypliny, czy subdyscypliny. Ten interdyscyplinarny sposób prowadzenia przez dr Rasia badań umożliwia czytelnikowi wielostronny ogląd problemu, wskazując, iż analiza aktywności międzynarodowej podmiotów państwa złożonego często wymyka się utartym schematom i dotychczas sprawdzonym analizom.

Przedmiotem badań jest polityka energetyczna Niemiec i Arabii Saudyjskiej w perspektywie geoekonomicznej. Jest to pierwsza publikacja, która porównuje te państwa pod tym kątem. O ile Arabia Saudyjska dąży do utrzymania roli ropy naftowej jako najważniejszego surowca energetycznego, o tyle Niemcy są jednym z liderów dekarbonizacji gospodarki. Między tymi ekstremami ulokować można politykę energetyczną niemal wszystkich pozostałych krajów. Analiza strategii obydwu państw pozwoliła sformułować wnioski dotyczące roli czynnika energetycznego w polityce państw-importerów oraz państw-eksporterów surowców energetycznych. W pracy weryfikacji poddana została hipoteza zakładająca, iż celem polityki energetycznej jest kształtowanie przez państwa-importerów i państwa-eksporterów zgodnej z ich interesami przestrzeni geoekonomicznej.

Rafał Ulatowski pracuje w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Stopień doktora (dr. phil.) uzyskał w 2011 roku na Uniwersytecie w Bonn na podstawie rozprawy Die deutsch-polnischen Wirtschaftsbeziehungen in der europäischen Perspektive: 1990–2007. Zajmuje się polityką energetyczną, polityką zagraniczną Niemiec oraz miedzynarodowymi stosunkami gospodarczymi. Stypendysta Fundacji Konrada Adenauera (2007–2011), czwartego konkursu na zagraniczne staże dla młodych doktorów w ramach Programu Nowoczesny Uniwersytet UW (2013), DAAD (2013 oraz 2014/2015), Niemieckiego Instytutu Kultury Polskiej (2015) oraz rządu francuskiego (2015). Visiting Scholar na Kyungpook National University w Republice Korei (2014). Laureat konkursu MNiSzW o stypendia dla młodych wybitnych naukowców (2016).

Oddajemy do rąk Państwa kolejny już (piąty) tom z serii „Bezpieczeństwo – powinność czy gwarancja?”, poświęcony tym razem gromadzeniu przez służby policyjne informacji na temat obywateli i osób przebywających na terenie Polski. W tym kontekście na niniejszy tom składają się trzy artykuły. Pierwszy, autorstwa T. Miłkowskiego, Co mogą wiedzieć o nas służby policyjne – przegląd głównych rozwiązań ustawowych, odnoszący się do normatywnego zakresu danych, jakie formacje policyjne (w tym służby specjalne) mogą gromadzić i przetwarzać na temat osób, wykorzystując zarówno kanały formalne, jak i używając metod i środków pracy operacyjno-rozpoznawczej. Drugi, M. Kuci i P. Tobiczyka, Gromadzenie i przetwarzanie informacji przez służby policyjne a ochrona danych osobowych, który dotyka podstawowych zagadnień związanych z ochroną danych osobowych uregulowanych przez różne akty prawne na tle uprawnień i obowiązków, jakie zostały nałożone na służby policyjne. Wreszcie trzeci, B. Orzeł, Krajowy System Informacyjny Policji – zarządzanie informacjami o osobie, konkretyzuje już w szczegółach podstawową co do zakresu i rozmiaru bazę danych Policji. Jest to o tyle istotne, że – jak się szacuje – w praktyce w KSIP przechowuje się ponad 95% wszelkich informacji kryminalnych pozyskiwanych w naszym kraju. Tym samym wiedza na temat struktury i treści tego systemu stanowi podstawę do jakichkolwiek rozważań na omawiany temat.

Monografia przedstawia interdyscyplinarną analizę bezpieczeństwa państwa w XXI wieku z uwzględnieniem jego aspektu wewnętrznego i zewnętrznego. Autorzy dokonali pogłębionej analizy zarówno pojęcia bezpieczeństwa państwa, jak również podstaw normatywnych, instytucji oraz wybranych płaszczyzn, na których to pojęcie występuje. W publikacji omówione zostały zagadnienia dotyczące m.in.: roli państwa w zapewnianiu bezpieczeństwa i porządku publicznego, zadań samorządu terytorialnego w tym zakresie, bezpieczeństwa lokalnego oraz społecznego, systemu ochrony osób i mienia, bezpieczeństwa w komunikacji społecznej, a także szczególnych aspektów ochrony informacji w obrocie gospodarczym i bezpieczeństwa finansowego. Monografia porusza także problematykę bezpieczeństwa państwa w kontekście międzynarodowym, w tym w ramach zinstytucjonalizowanych form współpracy międzynarodowej, bezpieczeństwa w Unii Europejskiej, czy wobec konfliktów międzynarodowych. Wyjaśnia zjawiska terroryzmu, antyterroryzmu i kontrterroryzmu. Omawia też szeroko zagadnienia edukacji dla bezpieczeństwa wewnętrznego

Zmieniająca się rzeczywistość administracyjna koreluje z wieloma obszarami, a wśród nich priorytetowe znaczenie ma bezpieczeństwo wewnętrzne. Zapewnianie i kształtowanie bezpieczeństwa wewnętrznego odbywa się w dużej mierze przez podmioty publiczne. Efektywność wykonywania przez nie zadań ma realny wpływ na eliminowanie lub neutralizowanie zagrożeń. Jednocześnie pozytywne i negatywne skutki niektórych zmian związanych z ewolucją podmiotów administracji publicznej są widoczne dopiero w perspektywie długoterminowej, stąd konieczność ciągłej ewaluacji i reagowania w razie dostrzeżenia nieprawidłowości. W niniejszej monografii, jak również w innych opracowaniach naukowych można dostrzec wieloaspektowy charakter bezpieczeństwa wewnętrznego. Celem monografii jest analiza wybranych obszarów bezpieczeństwa wewnętrznego na tle ewolucji podmiotów administracji publicznej. Redaktor naukowy podjął współpracę z autorami specjalizującymi się w różnych obszarach bezpieczeństwa, wśród których znajdują się także doświadczeni praktycy.