Państwo Islamskie

Historia Iraku obejmuje dzieje obszaru dzisiejszego państwa irackiego od czasów najdawniejszych po współczesność. Założeniem pracy jest jednak przede wszystkim ukazanie historycznego tła, koniecznego do zrozumienie problemów Iraku XX wieku, dlatego też dzieje starożytne potraktowane są raczej pobieżnie.
Z drugiej strony, ze względów poznawczych, szeroko omówione zostały problemy Iraku w czasach osmańskich, co do tej pory bywało albo pomijane, albo zbywane kilkoma zdaniami. Szczególnie istotny jest tu wiek XIX, który w znacznej mierze uformował kształt dziesiejszego państwa irackiego. Ważne miejsce obok historii politycznej i społecznej zajmują problemy rozwoju kultury irackiej oraz dzieje konfliktu kurdyjskiego. Oddzielny rozdział poświęcony został Irakowi po upadku Saddama Husajna.

Dwieście lat historii Bliskiego Wschodu to okres obfitujący w wydarzenia – często burzliwe.

Przez region przetoczyły się dwie wojny światowe. Po I wojnie światowej został on rozczłonkowany przez wielkie mocarstwa na nowe jednostki polityczne. Po II wojnie mocarstwa wciągnęły Bliski Wschód do zimnej wojny. Nie ominęły go także kolejne fale globalizacji. Jednocześnie większością państw regionu wstrząsnęły wydarzenia związane z wewnętrzną dynamiką rozwoju. Zamachy, przewroty, rewolucje i modernizacja to codzienność Bliskiego Wschodu w XX wieku. Który z tych procesów pozostawił najtrwalszy ślad w historii politycznej regionu? Poszukiwanie odpowiedzi na to pytanie jest jednym z celów tej książki.

Jerzy Zdanowski, profesor nauk humanistycznych (2003), historyk i arabista, w latach 1978–2016 pracownik naukowy w Zakładzie Krajów Pozaeuropejskich oraz Instytucie Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Od 2003 r. wykładowca w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, autor licznych publikacji o Bliskim Wschodzie.

Mnich z mokki to prawdziwa historia Amerykanina jemeńskiego pochodzenia, wychowanego w San Francisco, który marzy o wskrzeszeniu pradawnej sztuki uprawy jemeńskiej kawy, lecz wojna domowa powoduje, że zostaje uwięziony w Sanie. Mokhtar Alkhanshali ma dwadzieścia cztery lata i pracuje jako portier, gdy przedmiotem jego fascynacji staje się historia kawy i fakt, że centralne miejsce zajmuje w niej Jemen. Wyjeżdża z San Francisco i wyrusza w podróż do ojczyzny przodków, żeby odwiedzić plantacje na urwistych zboczach wysoko w górach Jemenu. Zbiera próbki kawy, organizuje plantatorów i jest bliski odniesienia sukcesu, gdy kraj ogarnia wojna domowa. Na ziemię spadają saudyjskie bomby, amerykańska ambasada zostaje zamknięta, a Mokhtar musi znaleźć sposób na wydostanie się z Jemenu, nie dysponując niczym poza nadzieją. Mnich z Mokki opowiada o odważnym młodym wizjonerze, który podąża za prawdziwie amerykańskim marzeniem. „Emocjonująca opowieść o życiu pełnym odwagi i pasji”. Enterteinment Weekly „Zapierająca dech”. The Guardian „Nieskończenie interesująca”. San Francisco Chronicle „Wciągająca”. Los Angeles Times

Autor książki „Na wschód od Jordanu – w kraju braci Semitów” podejmuje się niezwykle ciekawego, a nade wszystko ważnego zadania – przybliżenia kraju o bardzo bogatej i, co ciekawe, wielokulturowej historii. Tym krajem jest Jordania – Haszymidzkie Królestwo Jordanii, na tronie którego zasiada w 43. pokoleniu potomek proroka Mahometa, Król Abd Allah II Ibn Husajn; muzułmańskie państwo na Bliskim Wschodzie, które od wielu lat stara się być łącznikiem między konserwatywnym Bliskim Wschodem a nowoczesnym światem łacińskim, zwłaszcza Europą i Stanami Zjednoczonymi. Wreszcie, last but not least państwo, na terenach którego kształtowała się tradycja i religijność judeochrześcijańska, zaliczane do krajów biblijnych z bogactwem bezpośrednich świadków wydarzeń sprzed dwóch tysięcy lat.
W czterech rozdziałach autor omawia położenie geograficzne kraju, demografię, komunikację; cztery główne grupy zamieszkujące Jordanię w przeszłości: Ammonitów, Moabitów, Edomitów, Nabatejczyków; historię biblijną; zmianę, jaka nastąpiła na terenie dzisiejszej Jordanii. Publikację uzupełnia tablica najważniejszych wydarzeń.

Książka przedstawia postać Nasreddina Hodży, głównego bohatera krótkich form literackich, które powstały na ogromnym obszarze od Chin do Węgier. Zawiera również 231 anegdot, przetłumaczonych z języka tureckiego.
„Dosiadł Hodża nieposkromionego muła. Okazało się, że nie może go zawrócić w stronę, w którą chciał jechać. Widząc jadącego na mule Hodżę, sąsiad pyta:
- Dokąd podążasz Hodżo?
- Jadę tam, gdzie uparty muł chce! – skarży się Hodża.”

Niniejsza monografia, analizująca zjawisko oporu zarówno w ujęciu teoretycznym, jak i praktycznym – na przykładzie konkretnych wydarzeń w regionie, stanowi unikatową na polskim rynku pozycję, ukazującą bunt na Bliskim Wschodzie jako niezwykle zróżnicowany, wieloaspektowy fenomen o różnorodnej proweniencji. Zebrane w niej teksty dostarczą czytelnikowi rzetelnych informacji na temat wybranych ruchów oporu w regionie, a także teoretycznych podstaw do poszerzenia wiedzy i indywidualnej kontynuacji badań. fragment Wprowadzenia Recenzowana książka stanowi interesującą próbę uchwycenia współczesnych form oporu i działalności ruchów społeczno-politycznych na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej. Punktem wspólnym są tu szeroko rozumiane współczesne studia bliskowschodnie (Middle Eastern studies), a w poszczególnych rozdziałach można zauważyć współistnienie ujęć socjologicznych, politologicznych i z dziedziny nauk prawnych, a także zaczerpniętych ze studiów postkolonialnych i, w pewnym zakresie, z gender studies. Jest to ciekawe połączenie, dowodzące dużych ambicji młodych naukowców i studentów, którzy stworzyli tę książkę. z recenzji dr. hab. Michała Mocha, prof. PAN Kamil Kozak – absolwent studiów bliskowschodnich w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 2019–2020 prezes Bliskowschodniego Koła Naukowego UJ. Organizator i uczestnik licznych konferencji naukowych oraz autor artykułów poświęconych tematyce bliskowschodniej. Szczególny obszar jego zainteresowań to transformacje polityczne, fundamentalizm i terroryzm islamski oraz rozwój turystyki na Bliskim Wschodzie. Aneta Tyszko – studentka studiów bliskowschodnich w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 2020–2021 prezeska Bliskowschodniego Koła Naukowego UJ. Szczególny obszar jej zainteresowań to islamska teologia feministyczna, queer w kulturze arabskiej i islamie oraz prawa człowieka w regionie MENA.