Słownik Polskich Autorów Literatury Kryminalnej

Moi goście są naprawdę szczerzy. Tak jak Gepard, który opowiada o tym, że zło rządziło jego życiem, jak Monika Kuszyńska, która zaakceptowała swoją niepełnosprawność, czy jak Władek Kozakiewicz, który cierpiał z powodu swojego ojca. Zawsze staram się rozmawiać o rzeczach ważnych, na bzdury nie ma zgody. Bo taka jest godzina prawdy. Czy to wystarczy?

Siłą „Godziny prawdy” są nie tylko znakomici rozmówcy i ich ciekawe, często dramatyczne historie, ale również osoba Michała. To Michał, jak mało który dziennikarz, potrafi słuchać, ma w sobie empatię oraz ciekawość, którą nazwałabym ciekawością dziecka. Jego bezpretensjonalny styl bycia i sposób prowadzenia rozmowy otwierają najbardziej zamkniętych. Michał potrafi dotknąć sedna sprawy, nie dotykając rozmówcy.

Magda Jethon

Szkice młodego jeszcze pisarza powstałe w efekcie jego, pieszej zazwyczaj, włóczęgi po krajach cesarstwa austrowęgierskiego, poprzedzającej czas pisania „Przygód dobrego wojaka Szwejka” podczas wojny światowej.
Teksty (szkice, humoreski, reportaże itp.) pokazują różne części monarchii habsburskiej i krajów sąsiednich, dzikie, górzyste tereny na wschodzie Austro-Węgier, wsie miasta i miasteczka czeskie, austriackie i niemieckie oraz z terytoriów bałkańskich. Książka stanowić będzie naturalne dopełnienie wydanej przed rokiem. – wtedy były to teksty o wędrówkach Haszka po ziemiach polskich, w obecnie przygotowanym tomie będą to teksty z wędrówek po innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej.

Magia Szkoły jest książką napisaną w dużej mierze na wzór SERMONES. Przedstawione zostały tutaj problemy z rożnych półek tej wielkiej biblioteki, która zawsze gotowa jest wspomóc nasze myślenie o świecie. W każdym przypadku czytelnik otrzyma równocześnie zaproszenie do współmyślenia dotyczącego owego magicznego miejsca - szkoły, zaproszenie do dołączenia do większego SERMONES. Rozdziały książki stanową więc propozycje swoistej rozmowy z czytelnikiem, prawie wszystkie autor przedstawiał na spotkaniach, a niektóre stały się źródłem publikacji naukowych.

Monaten to książka zawierająca krótkie teksty publikowane w latach 2011-2015 na łamach wrocławskiego pisma Odra. Są to fragmenty pod względem formalnym i tematycznym mocno zróżnicowane – od kilkuzdaniowych impresji i aforyzmów po kilkustronicowe passusy krytyczne, topograficzne i autobiograficzne. W książce można wyróżnić kilka dominujących tematów: kwestie pamięci i przeszłości, namysł nad rolą i funkcją poezji we współczesnym świecie, próba oceny kondycji krytyki literackiej na początku XXI wieku, wysiłek opisania zjawisk kulturowych w trybie osobistym i krytycznym. Przede wszystkim jednak jest ona zbiorem oderwanych refleksji i impresji, które nie składają się w żadną spójną całość, pozostawiając czytelnikowi szeroki margines na własne interpretacje, dopowiedzenia, a nawet konstrukcje narracyjne.

Słowo "nieoczywistość" wraz z synonimami wielokrotnie przejawia się w tej książce. Literatura, a szczególnie poezja, przekracza strefy pewników poznawczych, językowego schematu, społecznego konwenansu, utrwala świadectwa niepowtarzalnej wrażliwości, eksponuje radykalną przygodę z istnieniem, w której omija się szerokie i wygodne traktaty, a odziedziczona mądrość okazuje się daremna. Małe niespodzianki codzienne i wielkie tajemnice związane z naszym istnieniem - w skali światowej i ponadrzeczywistej - przenikają się nawzajem. (...) To, co przeczuwane, nienazwane, nieodkryte, staje się przedmiotem szczególnego namysłu, a także poszukiwań języka, który sekrety metafizyczne nie tyle wyjaśnia, co przybliża - za pośrednictwem metafor i obrazów. (...) Określenie "nieoczywistość" odnosi się również do światów niewidzialnych, zakrytych, alternatywnych, kreowanych, do wielkich przestrzeni, w których myśl czuje się obco, a zarazem do kameralnego, lecz niezmierzonego ludzkiego wnętrza. Niepewność, niejasność, obawa i ufne oddanie naznaczają dążenie ku sacrum, kontemplacja zmierza w zwyż - ku regionom boskim, ale też skupia się na niewidzialnych, dotykalnych okruchach bytu. (...) - Wojciech Ligęza "Widzialne - niewidzialne" (fragmenty).

»Czytanie to gra, która toczy się w systemie współrzędnych trójwymiarowej przestrzeni. Książka jest w tym systemie miejscem skupiającym na sobie całą intensywność tej gry. Zrobiona przez człowieka dla człowieka. Mowa ciała«. Roland Reuß (ur. 1958) studiował germanistykę, historię, filozofię i muzykologię. Współzałożył działający w ramach tej uczelni Instytut Krytyki Tekstu. Od 2007 roku jest profesorem literaturoznawstwa na Uniwersytecie w Heidelbergu, a od 2008 roku profesorem honorowym edytorstwa naukowego na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie. Szerszej publiczności dał się poznać jako inicjator »apelu heidelberskiego« skiero­wa­nego przeciwko Google Books i open access.